از خداحافظ برانکو تا متشکریم برانکو

فوتبال بی رحم نیست. فوتبال آموزگار است. جام جهانی 2006 آلمان بود که عادل فردوسی پور  این گونه برانکو ایوانکوویچ را مخاطب خویش قرار داد:

«خداحافظ جام جهانی، خداحافظ برانکو»

برانکو ایوانکوویچ از تیم ملی ایران جدا شد و سالها گذشت و سرانجام به ایران بازگشت و امشب بار دیگر عادل فردوسی پور بود و برانکو ایوانکوویچ و این جمله را از زبان مجری و گزارشگر مشهور کشورمان شنیدیم:

«متشکریم برانکو»

به واقع درس بزرگی بود. درسی  از چرخ گردان روزگار که هر پایانی خود آغاز دگری است.

این روزها صحبت از پایان برنامه 90 شنیده می شود و خیلی ها معتقدند به پایان عادل فردوسی پور و برنامه 90 رسیده ایم و شاید اگر عادل امشب پر شکوه برانکو ایوانکوویچ را که با تیمی محروم از نقل و انتقال و با مصدومیت و محرومیت ها توانست موفقیتهایش را در عرصه بین المللی هم نمایان سازد و مسیر برانکو ایوانکوویچ 2006 تا پرفسور2018 بنگرد درسی بگیرد که می تواند آموخته همه ما باشد.

فوتبال چون زندگی است و امید و ایمان و عشق می توانند همواره  به پایان پاسخ منفی دهند. برانکو ایوانکوویچ آرزوی بزرگ فوتبالمان یعنی قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا را می تواند محقق کند. پرسپولیس نشان داد که فوتبال ایران همچنان می تواند موفق باشد. این فوتبال پر استعداد نیازمند این است که اندکی مورد توجه  و احترام قرارگیرد. ما با تیمی که از بعد نیروی انسانی دچار مشکل شده است و فشار زیادی بر روی بازیکنانش وجود دارد توانستیم قهرمان غرب آسیا بشویم.

برانکو از بدیهیات فوتبال این تیم یگانه را ساخت. اصول بدیهی چون:
«موفقیت تیم فراتر از هر چیزی است»
«تیم به تمنای ستاره هائی که انگیزه غیر تیمی دارند نباید برود»
«تیم جای کم کاری نیست و به قول استاد مشهورش چیرو بلاژویچ  بازیکنان باید از همه اتمهای وجودشان برای موفقیت استفاده کنند»
«سرمربی تنها تصمیم گیرنده تیم بوده و او تسلیم ستاره تیم نمی شود بلکه خود تیم را ستاره می کند»

برانکوایوانکوویچ نه بهانه گرفت و به قول فردوسی پور اهمیتی به « جریان خیریت» نداد. پرسپولیس ها توقف نخواهند کردند آنها می خواهند شعار باشگاه بارسلونا را در آسیا باز هم تکرار کنند همان گونه که ژاوی امشب به آن شاید فکر کند و آن چیزی نیست جز «فراتر از یک باشگاه است».

آنها امشب نشان دادند که ارتش بزرگ را سردارانی می سازند که قلبشان به شوق عشق می تپد.

به انتظار خواهیم نشست پرفسور دوست داشتنی.

مائیم که معجزه را باور کردیم.

مائیم که عشق را حکایت کردیم.