اشکها و لبخند هاهنوز هم طرفدار دارند

صحنه های پس از بازی فینال کوپا دل ری سراسر از احساس و عواطف بود. آنجا که نوجوانان طرفدار آلاوس پس از شکست سرازیر بود و شاید در نگاه اول می پنداشتیم که در میان بردها و شکستهای فوتبال این طرفداران هستند که به اوج می روند و غم می خورند و بازیکنان بی شک به دنبال امضای قراردادهای بزرگ تر می روند و شاید از یاد ببرند که چه اتفاقی برای آن طرفداران می افتد. اتفاقی که بخوبی می توانستی در پایان فینال اف ای کاپ یا جام حذفی انگلستان ببینیم هنگامی که رمزی گل دوم را به چلسی می زند و سس فابرگاس که روزگاری کاپیتان تیم آرسنال بود سرش را به نشانه غم و اندوه پایین می اندازد. فوتبال است و شاید از آن بعنوان صنعت و تجارت و یا همه معانی بیزنس یاد می شود اما باید گفت هنوز هم بازیکنانی یافت می شوند که دل به دل آن کودکان و نوجوانانی دارند که با تیمهایشان اشک و لبخند می زنند. مردانی چون مالدینی و استیو جرارد و زانتی و بوفون و گیگز و ... که با تیمها و طرفدارانشان زندگی کردند و نمی توانند خود را در پیراهن تیم دیگری ببینند.

 آری آنها عاشق تیم خود هستند و این روزها شاهد خداحافظی دو تن از آخرین بازماندگان تفکر " یک عشق و یک تیم " بودیم. زمانی که چلسی قهرمانی در لیگ برتر را جشن می گرفت این قهرمانی مصادف شد با خداحافظی جان تری کاپیتان اسطوره ای آبی پوشان لندنی کسی که با چلسی ماند و دل داد به همه آنهائی که روی سکوها فریاد جی تی را می زدند. جان تری در حالی از چلسی خداحافظی می کرد که اشکهایش را در کنار همسر و دو فرزندش ریخت و نشانی از وفاداری را داد. چند روزی از خداحافظی جان تری نگذشته بود که گلادیاتور مشهور شهر رم کاپیتان زرد و قرمزهای پایتخت یعنی فرانچسکو توتی پس از 25 سال حضور در تیم رم از این تیم در بعد از ظهری بهاری خداحافظی کرد. مردی که تا روز آخر در خدمت تیم رم بود حتی اگر روی نیمکت در فصول آخر بازی اش می نشست. توتی شماره ده مشهور تیم رم نشان داد حتی در فوتبال پر هیاهوی اروپا آنجا که بازیکنان براحتی از تیمهای نقل مکان می کنند و کافی است غول های بزرگ فوتبال نظیر رئال مادرید و بارسلونا و منچستر یونایتد و بایرن مونیخ و چلسی و تازه به دوران رسیده های امروز فوتبال تیمهائی نظیر منچسترسینی و پاری سن ژرمن و باشگاه های چینی و قطری چشم نظری به آنها بکنند تا سر و جان کنند فدا اما آنها می گویند همه فوتبال تجارت و شهرت و قرارداد بهتر و ... نیست.

 می توانی چون توتی باشی و شاید هیچگاه شانس بزدن یک کاپ بین المللی نظیر چمپیونز لیگ را نداشته باشی اما تیم را ترک نکی و یا چون بوفون حتی با تیم خودت به دسته پایین تر هم بروی در حالیکه تازه قهرمان جام جهانی شده ای اما تیمت را ترک نکنی. آری هنوز هم اشکهای روی سکو خریدار دارد.