امان از شكم سيري!

انگار بني اسراييلي هاي زمانه بناي سكوت ندارند. بعد از همه آن پيش بيني ها در مورد اينكه گابريل كالدرون نه بازگشايي مدارس را مي بيند و نه برف پايتخت را، حالا سوژه ديگري براي انتقاد از مربي آرژانتيني پيدا شده.

امروز كه او تيمش را با هر مشقتي به حوالي صدر رسانده، مي گويند پرسپوليس كالدرون فقط در مهدي ترابي خلاصه مي شود و بدون او هيچ است. جل الخالق! عين اين است كه بگويي بارسلوناي بدون مسي چيزي ندارد و با همين فكت بچگانه، گند بزني به كارنامه گوارديولا و انريكه.

اين حرف ها را دقيقا از كجا در مي آوريد؟ چطور گناه «افت» عليپور به گردن مربي است كه نتوانسته او را از نظر فني و روحي ريكاوري كند، اما «خيز» ترابي ربطي به كالدرون و تاكتيك هايش ندارد؟ چطور هيچكس به خودش زحمت نمي دهد بپرسد ترابي تيم برانكو كه لب خط حبس شده بود، چگونه با آزاد شدن در خط مياني به بمب ليگ تبديل شده؟ آيا تيمي كه منهاي دو پنالتي، همه گل هايش را در جريان بازي زده و از كرنر و كاشته و اوت بلند بي نياز بوده، واقعا «هيچي» ندارد؟ اين درس ها را كي خوانديد؟ اين مشق ها را كجا كرديد؟ اگر از كله كچل مربي خوش تان نمي آيد يا اگر دل تان هنوز براي برانكو مي تپد، اين يك داستان ديگر است، اما لطفا احساسات تين ايجري تان را تئوريزه نكنيد و به آن رنگ فني و فلسفي ندهيد.

گل گهر قبل از بازي با پرسپوليس در دوازده بازي فقط دوازده گل خورده بود؛ تيمي كه سپاهان و استقلال و تراكتور را جان به لب كرد تا باخت. حالا اگر از پيروزي خفيف كالدرون خوش تان نيامده، او را به همه بردهاي پرگل پارسال برانكو ببخشيد؛ از استقلال خوزستان و نفت مسجدسليمان و ماشين سازي تا نود اروميه در جام حذفي كه فقط با شوت حاجي انصاري و اشتباه گلر و داور از سر راه برداشته شد.

تيم هر چهار روز يك بار بازي مي كند و مربي نياز دارد با سيستم چرخشي در بعضي پست ها، اكثر بازيكنان ممكن را آماده نگه دارد، اما حضرات فيلسوف با كليدواژه «تركيب ثابت» دمار از روزگارش درآورده اند. انگار نه انگار همين قوم الظالمين خون برانكو را در شيشه كرده بودند كه چرا فقط به يازده نفر اعتماد دارد و بقيه را بي انگيزه كرده. البته اگر ناراضي هستيد، هنوز براي تغيير دير نشده. برانكو كه در دسترس نيست، اما دايي و اخوان بيكارند. گزينه مربي خارجي با آپشن گريز شبانگاهي و فسخ يكطرفه هم هست. آخ كه «شكم سيري» چه كارها با ما نكرده است.