اونینگ: این جوان پرسپولیس را به بوندس‌لیگا می‌برم

مربی سابق تیم فوتبال پرسپولیس چند روز پس از توافق برای قطع همکاری به همراه مترجم و دوست نزدیکش در ورزش سه حاضر شد.
میشائیل اونینگ، سرمربی سابق تیم هامبورگ و چهره شناخته شده فوتبال آلمان در شرایطی هفته گذشته تهران را ترک کرد که همکاری‌اش با وحید هاشمیان و این باشگاه پرهوادار ایرانی به نتیجه نرسید تا اون هم به جمع مربیانی بپیوندد که یک دوره کاری کوتاه در ایران را تجربه می‌کند.
البته اونینگ که به نظر چندان از جدایی از پرسپولیس خوشحال نبود، احتمالا خوشحال خواهد شد که دوباره در فوتبال ایران حضور داشته باشد و اثری مطابق با آنچه از خود انتظار دارد را باقی بگذارد. شانسی که در این سفر به او داده نشد تا تاثیر این مربی نسبتا مشهور آلمانی در پرسپولیس مشخص بشود.
اونینگ پس از دیدار خداحافظی با وحید هاشمیان و چند ساعت قبل از پروازش به آلمان و در یک شرایط زمانی نه چندان مناسب با ما گفتگو کرد و بنابراین بخش زیادی از سوالات از وی پرسیده نشد. اگر چه او مربی علاقه‌مند و پرهیجان نسبت به کارش به نظر می‌آمد.
مربی آلمانی سابق پرسپولیس که یک چهره تلویزیونی در کشورش هم محسوب می‌شود، در شوخی‌های قبل از مصاحبه از شباهت خود به تام کروز گفت؛ اگرچه ماموریت او در ایران به سرانجام نرسید.
او با احترام کامل درباره وحید هاشمیان صحبت کرد و هرگز متد تمرینی او و حتی اوسمار ویرا را زیر سوال نبرد. اگرچه سرمربی برزیلی نخواسته بود که به کار با وی ادامه بدهد. این گفتگو با ترجمه کاوه عراقی نگاه این آلمانی کم حاشیه و پیشنهادات او برای بهبود کیفیت در فوتبال ایران را پیش روی شما می‌گذارد.

* فوتبال ایران نسبت به قبل پیشرفت کرده است
بار سومی است که به ایران آمده‌ام. پیش از این در سال‌های 2006 و 2015 آمده بودم. برایم خیلی جالب است که این‌قدر سریع پیشرفت کرد و مدرن شد. سال 2015 برای کنگره مربیان به ایران آمده بودم. به عنوان ناظر آمده بودم. چون همراه تیم های پایه بودم، برای نظارت روی جوانان آمده بودم. آن موقع در تیم مونشن گلادباخ بودم و الیور نویل بازیکن من بود.
فکر می‌کنم قضاوت کردن نیاز به زمان دارد چون همکاران قبلی من که آمدند، همه‌چیز فرق می‌کرده. من الان می‌توانم درباره تجربیاتم با پرسپولیس بگویم. آنچه من را شگفت‌زده کرد، کیفیت و استعداد بازیکنانی بود که با آنها کار کردم. درباره این تیم بگویم که بازیکنان جوان و چه نفراتی که سن بیشتری داشتند خیلی بازیکنان خوبی بودند و مطمئن هستم که این تیم پیشرفت‌های زیادی خواهد کرد.

* فوتبال را باید از پایه شروع کنید
اگر می‌خواهید در فوتبال چیزی را نهادینه کنید، باید از فوتبال پایه شروع کنید. من اگر بخواهم کاری را بنیانگذاری کنم از آکادمی شروع می‌کنم. آکادمی‌هایی باید ایجاد شود که از آنها بازیکنان بزرگ رشد کنند. این یعنی باید بهترین مربیان را برای تیم‌های پایه بیاورید تا به آنها نحوه زندگی کردن و بازی کردن را یاد بدهند.

* اینجا استفاده از زمین به هوا بستگی دارد!
چیزی که در پرسپولیس دیدم این است که امکانات خوبی دارد و از این نظر مشکل خاصی نداشتیم. طبیعی است که بهتر هم می‌تواند باشد. به عنوان مثال آن‌چه مهم است، داشتن زمین‌های تمرین خوب است. مشکل اینجا این است که استفاده زمین‌ها به آب و هوا بستگی دارد! ضمن اینکه ما برای رسیدن به موفقیت به افراد متخصص احتیاج داریم. متخصصانی در حوزه های پزشکی، تغذیه و ...

* تفکر مربی آلمانی در ایران به کار نمی‌آید
ساختار آلمان چیز دیگری است ولی فوتبال در هر دو کشور آلمان و ایران خوب است ولی از نظر تفکرات فرق می‌کند؛ آلمانی‌ها طرز فکرشان جور دیگری است. فکر میکنم یک تفکر آلمانی نتواند در فوتبال ایران موفق باشد ولی اگر بتواند طرز فکر ایرانی را درک کند می‌تواند به موفقیت برسد. باید ببینید که چه دادید و چه می‌خواهید بگیرید. به عنوان مثال ما بازیکنان تاپ داشتیم که در آلمان بازی کردند و موفق بودند. همین مساله درباره مربیان هم باید وجود داشته باشد. اینطور نیست که همه چیز فوتبال ایران و آلمان را یک به یک مقایسه کنی ولی موفقیت‌های آنجا را در اینجا هم می‌توان به دست آورد.

* کمی دیر به پرسپولیس اضافه شدم
صحبت های من و وحید هاشمیان همیشه پیرامون مسائل داخل فوتبال بود. اولین چیزی که یاد گرفتم یک- دو کردن بود (باخنده). خودم دیر به پرسپولیس اضافه شدم. آماده‌سازی انجام شده و بازی اول را برگزار کرده بودند که آمدم. طبیعی است وقتی تازه می‌آیی، باید اوضاع را ببینی که چگونه است.

* تغییر سرمربی هوشمندانه نبود
تا آخرین بازی که اینجا بودم جایگاه دوم جدول را داشتیم و همه کارها داشت درست انجام می‌شد. من و آقای هاشمیان همه توان خودمان را گذاشتیم و با هم خوب کار کردیم. درباره این مسائل خود وحید جواب بدهد بهتر است منتها در مدتی که من کار کردم تیم مسیر رو به جلو داشت و موفقیت به دست می‌آوردیم. کاری نداریم چه کسی چه تصمیمی گرفت ولی واقعیت این بود که تیم ما مصدومان زیادی داشت و این هوشمندانه نبود که بعد از هفت هشت بازی بخواهند سرمربی را عوض کنند چون ما اوایل مصدوم داشتیم و آنها داشتند می‌رسیدند و تیم در مسیر موفقیت بود. فکر می‌کنم اگر ادامه می‌دادیم خیلی بهتر بود. نمی‌خواهم درباره آقای هاشمیان صحبت کنم. فقط درباره خودم حرف می‌زنم.

* خیلی‌ها آرزو دارند پرسپولیسی شوند
اگر بخواهیم با دو فوروارد بازی کنیم نیاز به یک مکمل برای علیپور داریم. الان بیفوما، عالیشاه و عمری را داریم اما به یک گلزن هم نیاز داریم. خدا را شکر من الان نیستم که بخواهم تصمیم بگیرم چه بازیکنی از تیم‌های دیگر بیاورم. بازیکنانی هستند که آرزو دارند با پرسپولیس باشند اما مشکل اینجاست که باشگاه آنها به ما بازیکن نمی‌دهند. اگر من تصمیم گیرنده بودم از خارج ایران بازیکن می‌آوردم.

* میلاد را به خوبی برگرداندیم
میلاد محمدی در شروع فصل بازی نکرد. بعد بازی کرد و به تیم ملی هم دعوت شد. وظیفه ما این بود او را برگردانیم تا بهترین عملکردش را داشته باشد و این کار را هم کردیم. بعضی اوقات بازیکنان در شرایط خوبشان نیستند به محض اینکه آمادگی لازم را به دست بیاورند از آنها استفاده می‌کنیم. مشکلی که در آن زمینه بود عدم جایگزین مناسب برای میلاد بود. سرژ اوریه هم مصدوم بود ولی الان وضعیتش بهتر است و به زودی می‌تواند در آن پست بازی کند.
درباره اوریه دو بحث وجود دارد؛ او اگر فیکس باشد شرایطش کاملا فرق می‌کند. نکته دیگر این است که وقتی در بالاترین سطح جهانی بازی می‌کنند جوان‌تر هستند و وقتی به کشوری مثل ایران می‌آیند که سنشان بالا رفته است. تیم هایی مثل پرسپولیس می‌خواهند که قهرمان شوند و اصلا سن مطرح نیست. باید در آن مقطع عملکرد بازیکن را بررسی کنند.

* اورونوف خیلی مصدوم می‌شود
اورونوف بازیکنی جوان و خوب است اما مشکلش این است که زیاد مصدوم می‌شود. نمی‌خواهم درباره تک تک بازیکنان صحبت کنم ولی آنچه من دیدم این است که او در بیشترین مدت حضور من مصدوم بوده ولی خیلی باکیفیت است و با رفع مصدومیت می‌تواند جایگاه خودش را به دست بیاورد. نمی‌توانم بگویم او در اروپا می‌تواند بازی کند یا نه ولی هم سرعتش خوب است، هم تکنیک خیلی خوبی دارد و هم کار را در می‌آورد.

* علی دایی خاص بود
وقتی یک بازیکن آلمانی به ایران بیاید همه مطبوعات ایرانی درباره او می‌نویسند ولی وقتی یک ایرانی به آلمان می‌رود کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. این تفاوتی است که وجود دارد. وقتی یک بازیکن در جام جهانی خوب کار می‌کند همه نگاه‌ها را متوجه خودش می‌کند. علی دایی به خاطر اینکه گل زیاد می‌زد و عملکردش توی چشم بود را همه شناختند.

* امیدوارم ایران از گروهش صعود کند
امیدوارم ایران بتواند حداقل یک بازی را در جام جهانی ببرد و از گروهش صعود کند. آلمان هم همیشه مدعی قهرمانی است و هدفش همین است. همه چیز بستگی دارد سایر تیم‌ها چگونه باشند. امسال همه تیم‌ها خوبند.

* بالانس نبودن پرسپولیس چیز جدیدی نیست
امیدوارم پرسپولیس فصل موفقی داشته باشد و همه بازی‌هایش را ببرد. نمی‌خواهم درباره وحید هاشمیان صحبت کنم چون وظیفه من این نیست. فضایی وجود داشت که ما خیلی خوب با هم کار می‌کردیم. این درست است که تیم پرسپولیس هارمونی لازم را ندارد و اصلا چیز جدیدی نیست. فکر کنم در تعطیلات زمستانی یکسری بازیکن خوب جذب شوند. این خیلی مهم است که در هر پست دو بازیکن متخصص داشته باشی.

*این جوان را با خودم به بوندس‌لیگا می‌برم!
اگر انتخاب با شما باشد، از میان بازیکنان ایرانی کدامیک از بازیکنان پرسپولیس را با خودت به بوندس‌لیگا می‌برید؟
اونینگ در جواب این سوال یک پاسخ دور از انتظار می‌دهد:«بازیکنان زیادی این توانایی را دارند. از نظر من فوتبالیست‌های ایرانی رقابتی و حرفه‌ای هستند اما من یک نفر را مدنظر دارم و آن، امیرحسین محمودی بازیکن جوان پرسپولیس است. از نظر من او آینده درخشانی دارد و می‌تواند در بالاترین سطح فوتبال بازی کند.»