برای مازیار زارع و پژمان نوری/ قابل توجه باشگاه پرسپولیس

مازیار زارع و پژمان نوری.

این دو بعد از باخت علیه پرسپولیس موضع گرفته ودر اظهاراتی شبیه هم حرف هایی زده اند که مرغ پخته خنده اش می گیرد.ی کی گفته بازی را رها کنید و پرسپولیس را قهرمان و دیگری گفته؛ اراده این است پرسپولیس قهرمان شود.

تیمی که به گواه کارشناسان بیشترین آسیب را از داوری ها خورده و رقبایش از داوری ها تا توانسته اند منتفع شده اند. لیست و تعداد داورانی که بخاطر اشتباه به ضرر سرخ ها و نفع آبی ها سوت زده و محروم شده اند موجود است. اراده ها نیز به وفور دیده می شود که اگر تمایلاتی در کار باشد به سمت قهرمانی کدام تیم هست یا نیست.

این دو اگر این حرفها را بعد از باخت نزنند چه بگویند. در تیم شهر خود کنار خانواده بازی می کنند و قرارداد میلیاردی می بندند و ژست سیروس ها و باتعصب ها را می گیرند. آنهایی که وقتی مشتری داشتند راهی پایتخت شدند و حالا نیز در زمره گرانترین های تیم شهر هستند. آن هم نفراتی که به اندازه قرارداد چند صد میلیونی شان کارایی ندارند. که اگر داشتند در ان تیم جوان هایی مثل پورقاز و کنعانی ملی پوش نمی شدند. شعاع حرکتی آقای هافبک دفاعی که نان پرسپولیس خورده و بدترین حرفها علیه پرسپولیس زده را ببینید؟

آن یکی که ادعای تعصب اش گوش فلک را کر کرده بود و از پرسپولیس به استقلال رفت هم امار و عملکردش عیان است. آنها اگر اهل تعصب و وفاداری بودند با پرسپولیس چنان نمی کردند و امروز نیر چنین. اگر اهل وفاداری بودند وقتی که خواهان داشتند به تهران نمی آمدند و حالا بدون مشتری گرانترین قراردادها را با تیم کم بضاعت ملوان نمی بستند.

و خلاصه اینکه باید و باید باشگاه پرسپولیس از این دو شکایت کنند تا هر کس به خود اجازه ندهد هر چه دلش می خواهد علیه پرسپولیس، این مظلوم ترین و ضربه خورده ترین تیم از داوری ها و کم لطفی ها به زبان نیاورد.

آقای زارع! آقای نوری! باید ادعایتان را ثابت کنید. در پاسخ به ادعای پوچ تان هم همین بس که هفته قبل تماشاگران تیم تان در اصفهان صندلی به نیمکت پرت کردند و امروز رکیک ترین فحش ها را دادند و هواداران پرسپولیس را روانه بیمارستان کردند اما این تیم شماست که فقط جریمه می شود و بس و این پرسپولیس است که محروم می شود. بگذارید دوست داشته باشیم ملوان در لیگ بماند.

راستی؛ حیف و صد حیف از آقاسیروس و منش و مرامش که نامش را برخی یدک بکشند، واقعا صدحیف از آقا سیروس.


*حسین قدوسی