ترابی ستاره‌ای مخصوص کورس قهرمانی

درست مثل هفته‌های پایانی فصل قبل ترابی در بهترین مقطع درخشش را آغاز کرد و مثل یک ستاره به کمک تیمش آمد.

ترابی در کنار اورونوف، عالیشاه و آل‌کثیر مهم‌ترین اسلحه تهاجمی تیم خود در قزوین بودند و با اینکه پرسپولیس دقایقی تحت تأثیر بازی جسورانه حریف قرار گرفت و تحت فشار بود با تجربه فراوان خود در حد یک ستاره کارا عمل کرد و درخشید تا با یک گل آرامش‌بخش و یک پاس گل تماشایی بازی را برای تیمش در بیاورد.

در صحنه منجر به گل دوم پرسپولیس ترابی چند ثانیه قبل با تعلل عجیب برای پاس دادن کاری کرد تا بازیکن شمس‌آذر توپ او را گرفته و حتی پرسپولیس را در موقعیت دریافت ضدحمله قرار دهد اما بعد از پس گرفتن توپ این بار او به حرکتش سرعت داد و با یک پاس درخشان، ریگی را در موقعیت گلزنی قرار داد و یک هافبک دفاعی صرف و ظاهراً بی‌تکنیک با ضربه‌ای تمام‌کننده تور دروازه حریف را لرزاند. ترابی که در نیمه دوم با زانویی زخمی و خونین به بازی ادامه می‌داد در دقایق پایانی بازی و بعد از خطایی که امیری از مدافع شمس‌آذر گرفت بدون رقیب پشت ضربه ایستگاهی ایستاد. ترابی این بار خوش‌شانس بود که امید عالیشاه تعویض شده و از زمین بیرون رفته بود وگرنه شاید کاپیتان اجازه نمی‌داد ترابی پشت توپ بایستد. با این وجود شماره ۹ با طمأنینه و آسودگی خاطر پشت این ضربه ایستگاهی قرار گرفت و بعد از مکثی طولانی توپ را درست جایی فرستاد تا جعفرپور در نقطه کور دچار اشتباه شود. با مرور صحنه آهسته این گل به نظر می‌رسید ترابی برای این ضربه نقشه داشته و عمداً توپ را جایی فرستاده تا گلر حریف دچار اشتباه شود.

ترابی با این گل و دادن ششمین پاس گل خود در این فصل لیگ احتمالاً بهترین و مؤثرترین بازیکن تیمش در این مسابقه بود و دوباره مثل بازی‌های تعیین‌کننده هفته قبل به کمک تیمش آمد تا سرخ‌ها به داشتن ستاره‌ای تعیین‌کننده مثل او به خود ببالند.