تکرار فروردین تلخ برای دایی

به در آغوش گرفتن پیش و پس از پایان بازی نگاه نکنید.دایی و مایلی کهن روزهای پر فراز نشیبی را پشت سر هم گذاشته اند.دایی را به یاد بیاورید در روزهای بهار سال 75.آن روزها او مهاجم سرپنجه و گلزن تیم ملی بود اما به یکباره حاجی مایلی او را به تیم ملی دعوت نکرد تا نطفه کینه از همان روزها بسته شود.

روزها گذشت و گذشت و دایی با سفارش ها دوباره و درحالی که حقش بود به تیم ملی دعوت شد اما مشکلات سرمربی تیم ملی و دایی تازه آغاز شده بود.محمدمایلی که به اصولگرایی خاص خودش شهرت دارد در بهار سال 85 و در روزهایی که تیم ملی در جام جهانی 2006 آلمان با علی دایی کم نفس و بی کارکرد نتایج بدی می گرفت در برنامه یک جهان ،یک جام آنچنان به دایی تاخت واورا متهم به باند بازی و لابی های پشت پرده با برانکو و دادکان کرد که وکیل وبرادران علی دایی در تهران همه چیز رابه گوش او رساندند تا آن پرونده معروف شکل بگیرد.

شکایت دایی از مایلی کهن و دادگاههای پی در پی و خلاصه کندن مارک دایی از روی پیراهن های کلاس مربیگری از سوی مایلی کهن.همه آن روزها گذشت تا مایلی کهن در برنامه نود ودر آغازین دقایق سرمربیگری دو هفته ای اش در روزهای بهار 88 به مردم بگوید درست است که با دایی مشکل دارد اما اگر گوشت هم را بخورند استخوان یکدیگر را دور نمی اندازند.

دایی پس از اخراجش از تیم ملی رضایت داد تا پرونده مختومه شود.کار به شنبه شب رسیده بود.دایی پس از شکست تلخ چهار بر یک از شاهین بوشهر با پرسپولیس شکست را تجربیه نکرده بود اما مایلی کهن آس هایش را رو کرد و با استفاده از انگیزه و جوانی نیروهایش ، قرمزها را مقهور کرد وبا دو گل کریم انصاری فر در دقیقه 7 و مهدی خیری در دقیقه 47 بازی تاریخ آغازشکست های دایی را در فروردین ماه به یاد بهترین کلزن جهان آورد.آیا کارشناسان مخالف دایی که عقیده دارند او همیشه خوب شروع می کند و بد به پایان می رساند راست می گویند؟

شاید تنها فرقی که دایی در دیدار شنبه با دایی دیدار سال گذشته ایران و عربستان در ورزشگاه آزادی داشت این بود که او در این بازی تشویق شد ولی آن روزها 120 هزارنفر به او ناسزا گفتند.اما از همه مهمتر شعارهای هوداران پرسپولیس بود که بازیکنان پرسپولیس رابه بی غیرتی متهم می کردند واز اردوی دوبی پرسپولیس انتقاد کردند.قیافه های دایی ومایلی کهن درپایان بازی چندان ناآرام نشان نمی داد و خبر از جنگ جدیدی نبود.چه بسا که در پایان بازی این حاجی مایلی بود که به سمت دایی رفت و به نوعی او را دلداری داد.