حیف از رویاهایی که سوخت/ بوي احمدي نژاد از دولت روحاني!

 اتفاقي كه رخ داده، ساده اما عجيب و تكان دهنده است. حنيف عمران زاده كه يكي از شاكيان افشاي رقم قراردادها در فوتبال ايران به شمار مي رود، بعد از بازي حذفي استقلال برابر شهرداري سمنان به انتقاد از اين اتفاق پرداخت. او گفت اگر بنا به شفاف سازي است، بايد فيش حقوقي وزير ورزش و معاونانش هم منتشر شود. انگار كه همين يك جمله ساده زلزله اي در اركان باشگاه استقلال به وجود آورده باشد، ظرف تنها چند ساعت موجي از اتفاقات حيرت انگيز در اين مجموعه رخ داد. ابتدا خبر عذرخواهي حنيف از وزير ورزش منتشر شد، سپس سايت رسمي باشگاه استقلال خبر توبيخ اين بازيكن را روي خروجي اش گذاشت، چند دقيقه بعد همين رسانه مصاحبه اي جديد از عمران زاده منتشر كرد كه وي در آن ضمن عقب نشيني شديد، به تمجيد از جناب وزير پرداخته بود. با اين همه انگار دل آقايان آرام نمي گرفت. جمعه شب خود حنيف در مصاحبه با يك خبرگزاري ديگر از گودرزي به عنوان «پدر ورزش ايران» نام برد و بهرام افشارزاده، مديرعامل باشگاه استقلال نيز پيش از ظهر شنبه در گفت وگو با سايت نزديك به وزارت ورزش به طرز فجيعي از «وزير دانشگاهي» ورزش تعريف و تمجيد كرد! آدم وقتي اين اتفاقات را مي بيند، يك لحظه دچار شوك و حيرت مي شود و از خودش مي پرسد اينجا چه جور جايي است كه يك انتقاد يك خطي از وزير ورزش را بايد با يك گوني شكر هفت تپه پايين داد؟!

حسن روحاني آمده بود تا بعد از 8 سال سياهي، يك انقلاب فرهنگي اساسي در اين مملكت به وجود بياورد اما امروز بعد از 2 سال مي توان به صراحت ادعا كرد اين اتفاق حداقل در حوزه ورزش به هيچ وجه رخ نداده است. كاش روحاني نداند در وزارت ورزش او چه اتفاقاتي رخ مي دهد كه اگر بداند و چيزي نگويد، بخش بزرگي از اميدهاي مان به فنا رفته است. سال گذشته وقتي علي دايي از انتشار فايل صوتي يك جلسه محرمانه در وزارت ورزش برآشفت و در رسانه ها خطاب به روحاني گله كرد، آقاي وزير ورزش اين انتقاد را تاب نياورد و پشت پرسپوليس و مربي اش را خالي كرد. وقتي دايي گفت گودرزي او را بركنار كرده، وزارت از اين مربي شكايت كرد اما بلافاصله بعد از آنكه كاظم پور در دادگاه به نفع دايي شهادت داد، اين چهره از عضويت در هيات مديره پرسپوليس كنار گذاشته شد! اين وضعيت ورزش ايران در دولت تدبير و اميد است؛ جايي كه آقاي وزير در اردوي كشتي فرنگي به خاطر انتقاد نوروزي از شرايط مالي با اين ورزشكار درگير مي شود و در استقبال از كاروان اعزامي به اينچئون، سراغ ورزشكار زني مي رود كه در كره جنوبي او را مورد نقد قرار داده بود!

حالا هم تراژدي حنيف پيش آمده است؛ بازيكني كه در يك جامعه مدعي آزادي فقط به خاطر حرف زدن درمورد حقوق وزير ورزش گوشه رينگ برده مي شود. از همه عجيب تر رفتار بهرام افشارزاده است. مديرعامل باشگاه استقلال كه با حفظ سمت سرپرست حوزه وزارتي وزارت ورزش هم هست، طوري از عظمت گودرزي حرف مي زند كه پشت مخاطب مي لرزد. رفتار اين روزهاي او شبيه همان زماني است كه داريوش مصطفوي بعد از جلسه با علي آبادي گفت «در اين يك ساعت به اندازه 50 سال از علي آبادي درس مديريت گرفتم!» خب اگر قرار بود ما همين فضا را در كشور داشته باشيم، اصلا چرا رييس جمهور عوض شد؟ اگر قرار است امروز كار يك بازيكن ساده فوتبال را به جايي برسانيم كه از گودرزي به عنوان «پدر ورزش ايران» نام ببرد، خب چه كاري بود كه به تغييرات دل خوش كنيم؟ احمدي نژاد بود، علي آبادي بود، جواد خياباني هم داشت براي شان همين كارها را مي كرد!

سال هاست در ورزش اين مملكت به اين نتيجه رسيده ايم كه اسم ها عوض مي شوند اما رسم ها تغيير نمي كنند. اين يكي هم مثل اين كه شبيه همان هاست؛ گودرزي در امتداد علي آبادي، سعيدلو و عباسي، شايد هم نسخه به روز شده و متكامل آنها! نااميدكننده ترين خبر اين روزها، ناقص از كار درآمدن دسته كليد رييس جمهور است؛ افسوس!