درایت و مدیریت گاریدو به زودی

اینکه سرمربی اسپانیایی جدید پرسپولیس جقدر به فلسفه مربیان قبلی این تیم پایبند خواهد ماند همچنان محل تردید است.

حتی اگر تغییرات اسکواد و ترکیب اصلی تیم را در وهله دوم قرار دهیم آنچه باعث می‌شود تا پرسپولیس در لیگ بیست‌وچهارم تیم دیگری باشد تغییرات گسترده در کادرفنی و در رأس آن سرمربی تیم است.

پرسپولیس چهار فصل و شش هفته در اختیار برانکو ایوانکوویچ بود که دورانی طلایی در این باشگاه رقم خورد، سپس نوبت به گابریل کالدرون آرژانتینی رسید که به اندازه نیم فصل مثل یک دونده امدادی تنها مأموریت داشت چوب موفقیت را به دست مربی دیگر بسپارد. با حضور یحیی گل‌محمدی موفقیت‌های پرسپولیس ادامه یافت و همان دوران درخشان برانکو با جام‌های متعدد تکرار شد. حتی جدایی گل‌محمدی هم لطمه‌ای به پرسپولیس وارد نکرد و یک مربی ناشناخته برزیلی همان تیم را به قهرمانی رساند.

حالا اما قرار است فصل تازه‌ای در باشگاه پرسپولیس رقم بخورد و هدایت تیم در دست خوان کارلوس گاریدویی قرار داد که با نگاه نو و فلسفه‌ای تازه به این تیم آمده و در حال ساختن تیمی دیگر است.

همین تغییر برای اینکه همه به راحتی درباره موفقیت دوباره پرسپولیس صحبت نکنند و حداقل به اندازه فصول گذشته شانس بالایی برای قهرمانی این تیم قائل نشوند کافی است. واقعیت اینکه پرسپولیس دچار تغییرات گسترده‌ای شده و این را می‌توان در تمرینات و بازی‌های دوستانه به وضوح لمس کرد.

گاریدو با وجود انفعال ظاهری عجیبش در بحث نقل و انتقالات، مربی سختگیر و با دیسیپلینی به نظر می‌رسد و با وجود فرصت کوتاهی که در اختیار داشته و البته دیر اضافه شدن برخی بازیکنان، بخوبی تیمش را سازماندهی کرده است.

در فاصله ده روز مانده تا نخستین بازی فصل، پرسپولیس همچنان درگیر تمرینات سخت بدنسازی است و به اوج بازی‌های دوستانه خود رسیده، کادر فنی این تیم امور تاکتیکی و بدنی را به موازات هم پیش برده و البته گاریدو حداقل 60 درصد ترکیب اصلی را شناخته است.

اسکواد پرسپولیس تنها یک مدافع چپ خارجی کم دارد و به نظر می‌رسد تمام ابزار کافی برای موفقیت دوباره این تیم مهیاست اما تغییر فلسفه، تغییرات کلی در مدل و سبک بازی و سیستم با حضور کادر فنی جدید و البته تغییرات فهرست بازیکنان اجتناب ناپذیر خواهد بود که این می‌تواند ریسکی و خطرناک باشد.
طی فصول اخیر این فرضیه در مورد پرسپولیس جا افتاده که این تیم به خاطر فضای آرام رختکن، مدل فوتبال پیش‌رو نسبت به سایر تیم‌های فوتبال ایران مبتنی بر مالکیت توگپ، پاس های کوتاه و حرکات ترکیبی از کناره‌ها و البته بازیکنانی که هم‌کیفیت هم جسارت بالایی در راهی قهرمانی دارند، حتی با وجود تغییرات گسترده در کادر فنی نیز می‌تواند همچنان موفق باشد اما چنانچه گاریدو بخواهد تغییراتی کلی و بنیادین در تیم تحت هدایت خود اعمال کند شاید همه چیز بهم بریزد.

اینجا همه چیز به هوش، درایت و مدیریت گاریدو بستگی دارد. او می‌تواند همان خط موفقیت را با تغییر در برخی جزئیات در درست گرفته و پیش ببرد یا برای جا انداختن فلسفه خود تلاش کند که راه دوم شاید هزینه‌هایی برای خودش و تیم در بر داشته باشد.گاریدو می‌تواند از تیم برانکو و یحیی به عنوان مربیانی که رد پای تفکرات‌شان در این تیم بر جای مانده پیروی کند یا همه چیز را بهم بریزد و با سیستم ، نفرات و مدل بازی متفاوت دنبال هدف‌های تعیین شده برود و تیم خودش را بسازد.

این ریسک می‌تواند او را به عنوان یک مربی تازه وارد به فوتبال ایران که آمده تا اینجا چیزی از خود بر جای بگذارد، معرفی و محبوب کند اما شاید چنین پیشرفتی برای او هزینه داشته باشد و پرسپولیس از این تغییرات لطمه ببیند.همچنین این احتمال وجود دارد که با وجود تغییرات کلی‌تر و نگاه تازه گاریدو، شرایط فنی تیم فصل آینده پرسپولیس حتی نسبت به فصول گذشته بهتر شود که در این صورت تیم او یک مدعی با فوتبال نوین و کیفیتی قابل تحسین خواهد بود.

در عین حال همین که نفر اول تیم برخلاف بسیاری از هواداران سختگیر اعتقادی به عملکرد ضعیف مدیریت باشگاه در نقل و انتقالات تابستانی نداشته و ندارد، یک پله او را جلو می‌اندازد و همین نگاه متفاوت می‌تواند فاکتوری پیش برنده در راستای برنامه‌های او برای موفقیت دوباره تیمش باشد که در کنار رعایت یا تقویت برخی جزئیات فنی، پرسپولیس را همچنان در قامت یک مدعی وارد فصل تازه فوتبال ایران خواهد کرد.