درباره کیا؛ آدم حسابی ترینِ فوتبال ایران

آلدوس هاکسلی یک جایی گفته «روشنفکر کسی است که چیزی جذاب تر از رابطه جنسی کشف کرده باشد.» حالا من نه با روشنفكري سروكارِ خاصي دارم و نه اصلا هاكسلي را مي شناسم آنچنان. اما جمله اش به مغزم چسبيده. انگار برای آنکه منظورِ الان ام را برسانم هیچ چیز نمی تواند به اندازه این جمله کمک ام کند. گيرم كه مجبور شوم چند کلمه اش را عوض كنم.

براي ديدن مهدی مهدوی کیا رفتيم جنوب شهر، تا نزدیکی های ترمینال خزانه، او را در آکادمی پيش بچه هايش پيدا كرديم. چند روز قبل از آلمان آمده بود و چند روز قبل تر هم پیشنهاد سرمربیگری پرسپولیس را رد کرده بود. حالا ستاره های پرسپولیس چند کیلومتر آن طرف تر كنار اتوبان آزادگان داشتند با کالدرون آرژانتینی تمرین می کردند و مهدی سر ظهر تابستان داشت با بچه های ده دوازده ساله ی آكادمی اش سروکله می زد. بچه های بااستعدادی كه هر كدام شان را از يك ده كوره ای كشف كرده، همراه خانواده به تهران آورده، مدرسه فرستاده و از جيبش خرج شان می كند تا در تورنمنت های اروپايي تنه به تنه ی بچه های مادريد و مونيخ بسایند.

مي گويد همیشه مدیون پرسپولیس ام اما فکر نمی کنم الان در جایگاه سرمربی بتوانم به آنها کمک کنم. بهتر که همین جا کنار هادی بمانم و به عشقم برسم؛ به اين بچه ها. او را هميشه «آدم حسابی»ترين كسی می دانستم كه در فوتبال ايران ديده ام و حالا می بينم دارد ركوردهای خودش را هم می شكند و فاصله اش را با بقيه بيشتر می كند. به نظرم آدم حسابی يعني كسی كه ظهر تابستان لابه لای بچه های آفتاب سوخته و خانواده های اميدوارشان، چيزی جذاب تر از سرمربی بودن در پرسپوليس پيدا كرده باشد.

آدم حسابی يعنی آقامهدی كه به خاطر مشغله هايش در هامبورگ، اين بار شش ماه ايران نيامد اما باز هم از حال و احوال بچه های آكادمي و خانواده هايشان ريزبه ريز خبر داشت. چون هر شب دو ساعت تلفنی با ايران حرف زده بود و جز اينكه بچه ها در چه حال اند هيچ سوال مهم تری نداشت كه از برادرش هادی بپرسد. او در گرفتنِ دست اين بچه ها، چيزی جذاب تر از ثروت و شهرت و قدرت و هزار اسباب بازی ديگر پيدا كرده است. او پايش را روی همين زمينِ ما می گذارد اما پاگير لذت های مرسوم و تعريف شده ی اين زمين نيست. او چيزی جذاب تر پيدا كرده كه ما اگر فقط موفق به درك آن «چيز» بشويم شاید هاكسلی برای ما هم جایی بين كلماتش باز کند.

آقاي كيا را آن قدر دوست دارم كه بايد درباره اش بيشتر از اينها بنويسم حتما. اما الان اين پست فقط يك جمله ديگر جا دارد و سيره ی زندگي آقامهدی هم اين جمله از مرسدسِ کیمیایی را ياد آدم می آورد: «به چيزی كه دل نداره دل نبند.»