در برنامه ورزش از نگاه 2 چه گذشت; اظهارات محمدخانی در مورد از دست دادن خانواده اش و هشدار به فوتبالیست های نسل امروز

ناصر محمدخانی شب گذشته میهمان بخش خط قرمز برنامه ورزش از نگاه دو بود و صحبت های جالبی را انجام داد.

مهاجم گریزپای سابق پرسپولیس که درخشش فراوانی با پیراهن این تیم داشت هرچند در عرصه بازیگری موفق بود اما در دوران بعد از فوتبالش بدبیاری های زیادی آورد.

وی در ابتدای صحبت های خود گفت: من از زمین های خاکی شهرری فوتبالم را شروع کردم و همان زمان در جام تخت جمشید با پیراهن راه آهن به میدان رفتم، سپس در بانک ملی خوب بازی کردم و در سال 60 یکسری از دوستان از طرف آقای پروین به منزل ما آمدند تا به پرسپولیس بروم و چون او را الگوی فوتبال خودم می دانستم دوست داشتم که به این تیم بروم.

وی افزود: در آن زمان طرح 27ساله ها راه افتاد که خیلی ها به این طرح انتقاد کردند. در سال 61 علی پروین آقای گل شد و ما هم دوست داشتیم او آقای گل شود.

وی با اشاره به اولین گل ملی خود گفت: در بازی های آسیایی دهلی نو با یمن بازی داشتیم که 2 بر صفر برنده شدیم و در آن سال من یک گل زدم.

محمدخانی در خصوص پیوستن خود به تیم ناجی القطر گفت: آن زمان این تیم زرنگی کرد. چون موبایل نداشتیم شماره من را پیدا کرده بودند و وقتی به آنجا رفتم دیدم از یک تیم دیگر هم پیشنهاد دارم اما سرانجام با همین نادی القطر قرارداد بستم البته من، سلطانی و درخشان یک ماه و نیم به آلمان رفته بودیم ولی آنقدر علیه ما فضای سیاسی درست کردند که فکر می کردند ما پناهنده شده ایم به همین خاطر از فدراسیون تماس گرفتند و خواستند که برای بازی تیم ملی به مشهد برویم که این کار را انجام و به مردم نشان دادم که پناهنده نشده ام.

وی در خصوص مصدومیت سنگین خود نیز گفت: در جریان بازی با استقلال بندر ترکمن مدافع حریف با وزن زیاد خود روی پایم آمد که رباطم آسیب جدی دید و خیلی مصدومیت بدی بود.

محمدخانی در خصوص استعفای چهارده نفره اعضای تیم ملی فوتبال در زمان مربیگری پرویز دهداری گفت: نمی خواهم به آن زمان برگردم ولی برخوردها مناسب نبود و ما ایراداتی به البسه تیم داشتیم که توجه نمی شد. البته پیش از این با مرحوم دهداری صحبت کرده بودم و ایشان خواسته بود که من به همراه چند بازیکن دیگر به تیم ملی برگردیم ولی نمی شد این کار را انجام داد چون همه با هم چنین تصمیمی گرفته بودیم. البته برخی بازیکنان مثل مرحوم قایقران گفتند چون شهرستانی هستند نمی خواهند شرایطشان خراب شود و به تیم ملی برگشتند.

محمدخانی با اشاره به اینکه برای حضور در قطر پیوستن حمید درخشان را به این تیم شرط کرده بود، گفت: من گله ای از درخشان ندارم چون بعد از جدایی از نادی القطر او به السد رفت و من هم به ایران برگشتم.

وی در خصوص بازگشت خود به تیم ملی گفت: بعد از برگشتم از قطر دوباره از من خواستند که استعفایم را پس بگیرم ولی ما چون دست جمعی این کار را کرده بودیم قبول نکردم. وقتی سال 68 پروین سرمربی تیم ملی شد من و درخشان به همراه خیلی های دیگر به تیم ملی برگشتیم.

محمدخانی در خصوص قهرمانی تیم ایران در مسابقات پکن گفت: پروین به آن تیم اعتقاد داشت و می گفت قهرمان می شویم البته من در فینال بازی نکردم و مرفاوی و پیوس بازی کردند و بعد از سال 90 خودم به ناصر ابراهیمی گفتم دوست دارم در اوج از فوتبال ملی خداحافظی کنم که این کار را انجام دادم.

ستاره سابق باشگاه پرسپولیس در خصوص دلایل جدایی بگوویچ از سرمربی گری سرخپوشان گفت: او کمی عصبی شده بود و پرخاش می کرد. عابدینی هم او را عوض کرد و درخشان سرمربی شد و من هم سرپرست، البته توطئه ای برای بگوویچ نداشتیم و من همیشه در کنار مربیان خارجی پرسپولیس حضور داشتم.

ناصر محمدخانی با اشاره به اتفاقات سال 81 و تلخ ترین رخداد زندگی خود گفت: من با پرسپولیس در آلمان بودم که به من زنگ زدند و گفتند که همسرت تصادف کرده است. تصور می کردم چون پسرم همیشه در صندلی جلو می نشست او از شیشه پرت شده باشد ولی در آلمان به من گفتند شما حتماً باید به ایران برگردی که گفتن این جمله باعث شد در دلم دلشوره ایجاد شود. اصلاً فکر نمی کردم همسرم به قتل رسیده باشد.

وی افزود: در حال بازگشت از آلمان در هواپیما نشسته بودیم که من مدام از میهمان داران می خواستم به من روزنامه های ایرانی را بدهند اما آنها به هر طریقی که بود سرم را گرم کردند و روزنامه ها را به من نشان نمی دادند تا اینکه نزدیکی های تهران وحید قلیچ که همراه من به تهران برگشته بود روزنامه را جلویم گذاشت که در همانجا از خواندن تیتر روزنامه حالم بد شد.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا اشتباه خود در زندگی را قبول دارد یا خیر، گفت: من اشتباه کردم ولی هدفم کمک به آن زن بود چون از گذشته هایش صحبت می کرد و فکر نمی کردم در نهایت این رابطه منجر به قتل همسرم شود.

وی تأکید کرد: زمانی که آن زن 15 سالش بود آدرس مغازه برادرم را پیدا کرد و نزد من آمد و آلبومی از من در دست داشت که آن را برایش امضاء کردم. حتی چند بار دیگر هم این کار را کرد که من به صورت جدی از او خواستم که دیگر این کار را نکند چون منجر به از دست رفتن آبرویم می شود. تا اینکه سال 77 دوباره با من تماس گرفت و بزرگترین اشتباه زندگی ام همانجا کلید خورد.

وی در ادامه صحبت های خود گفت: این روزها مطبوعات زیاد است و اینترنت هم وجود دارد. بازیکنان بیشتر در چشم هستند و آنها خیلی باید حواسشان جمع باشد که در این نسل چنین اتفاقی برایشان نیفتد. من هنوز با خودم کنار نیامده ام و شب و روز این خاطره بد در ذهن من باقیمانده است. آن اتفاق من را پیر کرد و با همان اتفاق دو فرزندم را هم از دست دادم.

محمدخانی در ادامه صحبت های تکان دهنده خود گفت: وقتی همسرم را از دست دادم پدر و مادر همسرم از من خواستند که دو فرزندم را در اختیار آنها بگذارم تا آنها را نگهداری کنند. مجبور بودم هر چند وقت یک بار به قطر بروم و آنها را ببینم و حتی علی پسرم می گفت اگر مادرم زنده بود من به دانشگاه می رفتم و شرایطم بهتر می شد. کاش کل سرمایه ام را می دادم ولی همسرم پیشم می ماند چون من هرگز آدم بداخلاقی نبودم و بازیکنی نبودم که در حاشیه باشم. البته از علی پروین و محمود خردبین نیز تشکر می کنم که خیلی سعی کردند من را به فوتبال برگردانند ولی آنقدر پیر و خسته شده بودم که نمی توانستم خودم را با شرایط وفق دهم.

وی در پایان صحبت های خود از رویانیان و کسانی که شرایط دیدار دوستانه پرسپولیس و آث میلان را فراهم کردند تشکر کرد.

بخش دوم برنامه ورزش از نگاه دو به حضور محمد خاکپور اختصاص داشت که مدافع تیم ملی در جام جهانی 1998 به خاطرات خود و همچنین نحوه چگونگی حضور ایران در جام جهانی اشاره داشت.