دشمن در خانه است

روزگار غریبی است. گوئی احترام و بی حرمتی مرزی ندارد. تشویق و ترغیب با تهدید مرزی بی کران باریک دارند. چه بر سر فوتبال ما آمده است؟ شاید مسئله فقط در مورد فوتبال یا مقوله ورزش نیست. کل جامعه علاقه چندانی به مقوله های فرهنگی نداشته و همگان دوست دارند که روزگاری را به گونه ای شاد بگذرانند شاید فشار های اقتصادی و اجتماعی و افسردگی های مزمنی که ناشی از آنها بر جامعه سایه افکنده باعث شده است که خندیدن به هر بهانه و شاید به هر بهائی را بخواهیم همان گونه که نفرت و انزجار تا عشق و شوق این گونه شده اند

بخاطر داریم علی پروین پر افتخار ترین سرمربی تاریخ ایران است. شاید بسیاری از جوانان ندانند که او بیش از بسیاری از تیمها از جمله استقلال جام آورده است. روزگار گذشته است. همه سلطان را از یاد برده اند اما پروین در هنگامه روزهای سخت پایان فصل به تیم کمک کرد. چون هر پرسپولیسی که چنین است اما جواب او را چگونه دادند؟ در خانه پرسپولیسی ها در جشن پرسپولیسی ها به او توهین می شود و شاید بسیاری می خندند. توهین به هر کس جرمی نابخشودنی است. حال توهین به تاریخ یک باشگاه چه جرمی دارد؟ ما در کجای فرهنگ و ادب و انسانیت ایستاده ایم که خندیدن به هر بها و بهانه ای را خواهانیم. پروین و افتخاراتش را فراموش کنیم. پروین را فکر کنیم پدر یک خانواده معمولی باشد. مردی در آستانه هفت دهه زندگی و شاید هم بیشتر
آیا کسی چنین رفتاری را می پسنند؟

پروین بهترین پاسخ به همه کسانی است که می گویند "پرسپولیس جام ندیده" پروین با پرسپولیس 5 سال پیاپی قهرمان تهران شد. قهرمانی های فراوان لیگ و جام حذفی و حتی قهرمانی جام در جام آسیا را دارد. پروین را خود پرسپولیسی ها مسخره کردند. علی دایی را چه کسی نمی شناسد؟ استقلالی ها به دو ستاره بی منطق خود می نازند. اما علی دایی و علی کریمی و مهدی مهدوی کیا سه تاره بزرگ ایران و مردان سال آُیا هستند. علی دایی و علی کریمی و وحید هاشمیان سه ستاره ایران در آسمان فوتبال جهان و بایرن مونیخ هستند.

همین دو هفته پیش بود که همه از او در خواست داشتند که جلوی استقلال ایستادگی کند و چنین کرد و فاصله 5 امتیازی را ساخت. علی دایی پر افتخارترین فوتبالیست ایران است. او پر افتخارترین تاریخ است با او چه کردیم؟ همواره به او چه جفائی کردیم.

دایی مسخره می شود. دایی در خانه پرسپولیسی ها مسخره می شود. خود پرسپولیسی ها او را مسخره می کنند. ما چه مردمی هستیم؟ قدردان چه کسی هستیم؟ یادمان نرود همین مهدی طارمی و نورالهی و عالیشاه دست پخت دایی هستند. دائی را مسخره می کنیم آنگاه انتظار داریم که بازیکن برای این
تیم جان دهد؟ بازیکن امروز پرسپولیس چه آینده ای جز پول برای این باشگاه می بیند؟

طنز با مسخره کردن فرق دارد. در همه جای دنیا از مربیان و بازیکنان کاریکاتور می کشند و حتی انتقاد می کنند اما بخاطر گویش کسی او را مسخره نمی کنند. این طنز نیست این هزل و هجو است.

نگارنده سالها با عملکرد پروین و دایی ایرادهائی داشتم هر چند که در روزگار نوجوانی از تحسین کنندگان آنها بودم اما انتقاد با توهین فرق دارد.

آقای کاشانی می گوید بازیکنانی با فرهنگ پرسپولیس به پرسپولیس آیند. ما می گوییم هر عاملی در پرسپولیس باید فرهنگ صحیح داشته باشد خواه بازیکن یا مربی و یا هییت مدیره یا مدیر رسانه ای و حتی شومن جشن باشد.

فوتبال ما متاثر از بی فرهنگی حاکم بر جامعه است و همه به دنبال غریبه ها می گردند فرهنگ از خارج می آیند اما بی فرهنگی یک امر داخلی است.

به هوش باشید دشمن در خانه است.