رهبران پوکر قهرمانی

می گویند بهترین حالت هر کاری در میانه و وسط آن است و این تمثیل را به زیبایی می توانیم در پرسپولیس ورژن یحیی مشاهده کنیم. کمربند میانی پرسپولیس به بهترین حالت بلوغ و پختگی اش رسیده و این بلوغ خودش را در لباس تحقق چهارمین قهرمانی متوالی سرخ ها در لیگ نشان خواهد داد. تیم های بزرگی که در رقابت های فرسایشی به موفقیت می رسند را نمی توان یافت مگر آنکه از خط هافبک قدرتمند و بالغی برخوردار باشند. بارسلونای گواردیولا، یونایتد سرالکس، رئال زیدان و بایرن هاینکس نمونه هایی بارز برای تصدیق این ادعا هستند. برای رقابت مثمرثمر و پیشتازی در یک تورنمنت طولانی و فرسایشی مانند رقابت های لیگ، پیش از هر چیزی به خط میانی پرمهره و کارآمد نیاز است تا خیال سرمربی از برقراری تعادل بین خط دفاعی و پیکان هجومی تیمش راحت باشد.

یکی از مهم ترین دلایل قهرمانی های پیاپی سرخ پوشان در لیگ های اخیر برخورداری از مردان میانی خوش فکر و پخته است. پرسپولیس طی سال های گذشته تاکنون از سروش رفیعی، محسن مسلمان، کمال کامیابی نیا، وحید امیری و احمد نوراللهی در خط هافبک خود برخوردار بوده است و در کنار این نام های بزرگ، بشار رسن و محسن ربیع خواه و حتی سیامک نعمتی را نیز نباید فراموش کرد. برانکو، کالدرون و یحیی روی اهمیت خط میانی بر تنظیم نبض بازی اشراف کامل داشته اند و با سپردن تنظیم جریان مسابقات به مردان وسط زن پرسپولیس، تعادلی زیبا را در دو سوی میدان برقرار کرده اند. پرسپولیس اصولاً برای دیکته کردن سبک بازی خود به زمین می آید و مسئولیت این تحمیل ریتم بازی بر عهده هافبک های میانی است، اما اگر ریتم تند و قوی حریف هم مانع از دیکته کردن برنامه های سرخ پوشان به رقیب بشود، پختگی هافبک های قرمز در پوشش پاس گل، گل، حرکات انفجاری و پی ریزی یک حمله مناسب خود را نشان می دهد و چه بسا که علاوه بر ریتم، نتیجه بازی را هم تغییر دهد.

پرسپولیس سال های اخیر را می توانیم به یک ارکستر سمفونیک کاملاً هماهنگ تشبیه کنیم. در فعالیت ها و اجراهای ارکستر سمفونیک یک اشتباه می تواند دمار از روزگار کل گروه دربیاورد و مسئولیت خطیر این هماهنگی تنها بر عهده رهبر ارکستر است؛ رهبرانی که در فوتبال خود را در وسط مستطیل سبز و در نقش یک هافبک نشان می دهند تا ارکستر قهرمانی زیبا بنوازد. بجایی و زیبایی نت های پوکر قهرمانی پرسپولیس این فصل شاید بیشتر از هر فصلی مدیون این پسران خط میانی باشد؛ جایی که سیامک نعمتی، احمد نوراللهی، وحید امیری و حتی مهدی ترابی به عنوان یک هافبک-مهاجم بیشترین تأثیر را روی گل های سرنوشت ساز سرخ ها در راه فتح جام داشته اند. مدافع مطمئن، گلر ششدانگ و مهاجم گلزن سر جای خود؛ یک تیم برای قهرمانی در تورنمنت های فرسایشی به خط هافبک باتجربه نیاز دارد و بس.