سکوهای خالی پیشکسوتان را فریاد می زدند / آقای کاشانی! شعار دادن راحت ترین کار ممکن است

عدم حضور پیشکسوتان پرسپولیس در بازی روز گذشته این تیم مقابل لخویا و حضور افراد غیر در استادیوم یک بار دیگر می طلبد تا با لزوم بازنگری در برخی شعارهای مسئولان این باشگاه، به این مهم توجه کرد که فاصله شعار تا عمل خیلی زیاد است.

در بیش از 10 سالی که جعفر کاشانی با سمت های مختلف در باشگاه پرسپولیس مشغول به کار شده همواره در تمام مصاحبه ها و صحبت هایش یک کلید واژه هایی دارد و آن این است که «باید امیدوار باشیم تا پرسپولیس از حالت تیم بودن در آمده و تبدیل به باشگاه شود» یا «پرسپولیس ظرفیت های عظیمی دارد و یکی از آن داشتن پیشکسوتان نامداری است که می توانند از لحاظ فرهنگی روی جامعه تأثیرگذار باشند» و... .کاشانی خود از پیشکسوتان باسابقه باشگاه پرسپولیس است اما هر ازگاهی اتفاقاتی رخ می دهد که این سؤال پیش بیاید کاشانی که اینقدر حرف های زیبا و رؤیایی می زند چرا وقتی وقت عمل می رسد حتی کوچکترین مورد هم رعایت نمی شود تا بلکه امیدوار باشیم روزی پرسپولیس از حالت تیم بودن در آمده و تبدیل به باشگاه شود و ارج و قرب پیشکسوتان در این باشگاه به صورت واقعی رعایت گردد.

دیروز پرسپولیس در ورزشگاه خالی از تماشاگر به مصاف لخویا رفت که این موضوع شاید باعث شود این تیم نتواند در بازی برگشت جبران نبردن در بازی تهران را انجام دهد. چه بسا که اگر هواداران بودند قطعاً با تشویق های کشنده خود فرصت عرض اندام از لخویا گرفته می شد و شاگردان برانکو برنده از زمین بیرون می آمدند اما به خاطر رفتار برخی از افرادی که نام لیدر تماشاگران را یدک می کشند پرسپولیس از در اختیار داشتن یار دوازدهم خود محروم شد که این موضوع یک هدیه ناخواسته برای قطری ها بود. تا اینجای کار مسائل فوتبالی پیش رفت و قصد نگاه بدبینانه به موضوع نداریم اما وقتی دیروز در ورزشگاه خالی از تماشاگر، لیدرهای پرسپولیس را در ورزشگاه دیدیم این سؤال برای ما پیش آمد که مگر نه اینکه یکی از همین افراد باعث محرومیت پرسپولیس از تماشاگران شده پس دلیل حضور آنها در استادیوم چیست؟

موضوع وقتی جالب تر می شود که بدانیم هیچ تماشاگری حق ورود به ورزشگاه را نداشته اما لیدرهای باشگاه پرسپولیس با استفاده از سهمیه 27 بلیت این باشگاه وارد ورزشگاه شدند تا آنها به عنوان افراد نزدیک به باشگاه، تماشاگر تساوی شاگردان برانکو مقابل قهرمان قطر باشند. این موضوع البته در باشگاه پرسپولیس خیلی بی سابقه هم نیست همانطور که خرداد دو سال قبل که پرسپولیسی ها برای بازی مقابل الهلال در همین مرحله لیگ قهرمانان آسیا به ریاض رفتند و 5 لیدر با خود به ورزشگاه بردند آن هم در حالی که هیچ تماشاگر ایرانی در ورزشگاه حضور نداشت!

این مسائل البته منکر زحمات مشوقین باشگاه پرسپولیس روی سکوها و حمایت همه جانبه از این تیم در بازی های گذشته نیست اما باشگاهی که رئیس هیأت مدیره اش بارها در مصاحبه های خود از پیشکسوتان مایه گذاشته بهتر نبود برای انجام این بازی و به جای دادن سهمیه به لیدرها در حالی که سکوها خالی از تماشاگر هستند از برخی از پیشکسوتان و قدیمی های این باشگاه دعوت می کرد تا برای تماشای بازی به ورزشگاه بیایند؟ مسلماً بازیکنان جوان تر با دیدن پیشکسوتان و اسطوره های قدیمی این باشگاه انگیزه مضاعفی می گرفتند اما به جای دیدن مفاخر پرسپولیس، آنها لیدرهایی دیدند که بود و نبودشان فرقی نمی کرد چون به دلیل محرومیت سرخ پوشان حق هیچ گونه تشویقی نداشتند. بی شک حضور افرادی نظیر علی پروین، علی کریمی، رضا شاهرودی، ادموند بزیک، فرشاد پیوس و ... در استادیوم آزادی موثر تر از حضور افرادی که نام برده شده بود. موضوع وقتی ناراحت کننده تر می شود که می بینیم لیدرها با بلیت های ویژه باشگاه می توانند وارد ورزشگاه شوند اما فردی مثل محمد پنجعلی که سال ها کاپیتان پرسپولیس و تیم ملی بوده و حتی در تیم منتخب آسیا بازی کرده به سختی و با تماس های مکرر با مدیران باشگاه اجازه ورود به استادیوم آزادی را پیدا می کند. شاید باید امیدوار باشیم که روزی فرا برسد که مدیران باشگاه فقط بدانند احترام و تکریم پیشکسوت حضور در مراسم تشییع یا رفتن بر بالین آنها در بیمارستان نیست.

مورد دیگر بحث استفاده از خبرنگاران و  اصحاب رسانه توسط مدیران باشگاه پرسپولیس است. آنها در این مدت نزدیک به دو سال که به پرسپولیس آمده اند دور بودن و توجه نکردن خود به رسانه ها را به شکل های مختلف به اثبات رساندند. تیم های حاشیه خلیج فارس اما به خوبی به قدرت رسانه ها پی بردند و حتی خیلی راحت می توان متوجه شد که نقش رسانه های حوزه خلیج فارس و عربی در محرومیت پرسپولیس از حضور تماشاگران در بازی با لخویا چقدر بوده است. روز گذشته حدود 8 خبرنگار قطری که در ورزشگاه حضور داشتند و به نوعی چشم و گوش باشگاه لخویا بودند چرا که خبرنگاران ایرانی به وضوح مشاهده می کردند که آنها به دنبال کوچک ترین موردی بودند تا با بازتاب آن در رسانه های خود فشار را بر باشگاه پرسپولیس و فوتبال ایران بیشتر کنند اما مشخص نیست بنا به چه سیاستی باشگاه پرسپولیس خود را از چنین نعمتی محروم کرده است.