شکست در دربی، تلنگری برای آسیا/ حمله هدفمند به برانکو و طارمی با یک باخت

پرسپولیس پس از 10 بازی بی شکستی دربی را واگذار کرد

در روزی که سرخپوشان فرصت رقم زدن یک پیروزی حماسی دیگر را دربی داشتند با بی دقتی و اشتباهاتی فردی و البته بدشانسی پیروزی را با شکست عوض کردند. پرسپولیس همانگونه که انتظارش می رفت مانند دیدار با تراکتور، بازی را طوفانی آغاز کرد و دقایقی پس از به صدا در آمدن سوت آغاز بازی توسط سروش رفیعی به گل رسید. چند دقیقه بعد از گل اول پرسپولیس این شانس را داشت که توسط طارمی به گل برسد اما این فرصت ایده آل که می توانست زمینه برد پر گل سرخپوشان را فراهم کند با بی دقتی طارمی از دست رفت.

به جرات می توان ادعا کرد اگر طارمی این موقعیت را به گل تبدیل کرده بود، کار استقلال در این بازی تمام می شد و شیرازه این تیم همچون دربی 72 از هم می پاشید و پرسپولیس می توانست شکست سنگین تری را به استقلال تحمیل کند. اما بازیکنان پرسپولیس قدر فرصتها را ندانسته و این استقلال بود که برخلاف روند جریان بازی روی یک اشتباه گل تساوی را به ثمر رساند.

یک اشتباه، یک گل
در صحنه گل اول استقلال دفع ناقص مدافع پرسپولیس و عدم یارگیری فرشید اسماعیلی توسط ماهینی فرصت شوتزنی از یک زاویه مناسب را به بازیکن استقلال داد و علیرضا بیرانوند که از چارچوب دروازه خارج شده بود نتوانست واکنش به موقعی روی دفع این توپ داشته باشد. استقلال به همین سادگی از یک فرصت بادآورده به گل رسید. در به ثمر رسیدن این گل نه می توان ماهینی را مقصر دانست و نه بیرانوند را.

حسین ماهینی در این فصل یک بازیکن تاثیرگذار برای پرسپولیس بوده که بارها در مواقع بحرانی به کمک برانکو آمده است. او علاوه بر اینکه در سمت راست خط دفاعی تیم بهترین بازیها را به نمایش گذاشته، بارها در این فصل به عنوان مدافع میانی و مدافع چپ به میدان رفته است و هر بار با موفقیت و نمره قبولی از زمین خارج شده است تا آچار فرانسه تیم برانکو لقب بگیرد.

دربی جبران!
در بازی با استقلال اما این مدافع متعصب و خوش تکنیک برای اولین بار بنابر نیاز تیم در پست هافبک دفاعی به میدان رفت و با تمام توان تلاش کرد که خواسته های برانکو را در زمین اجرا کند اما از جایی که به بازی در این پست آشنایی نداشت و از تخصص لازم برای بازی در این پست برخوردار نبود، نتوانست مانند همیشه موثر ظاهر شده و در این بازی مخصوصا در 20 دقیقه ابتدایی سردرگم بود. همانطور که گفته شد او تمام توان خود را برای اینکه بتواند بازیسازی حریف را خنثی کند و ارتباط هافبکهای استقلال را با مهاجمان این تیم قطع کند به کار گرفت.

پرسپولیس در غیاب کامیابی نیا که از قدرت جنگندگی و هوش بالایی برخوردار است و قدرت بازیخوانی و بازیسازی اش آن را به یک هافبک کامل در فوتبال ما تبدیل کرده است در این بازی لطمه بزرگی دید و خلا یک هافبک دفاعی در ترکیب پرسپولیس به شدت احساس شد. این اتفاق باعث شد که فضای مقابل خط دفاعی پرسپولیس خالی بماند و حریف این اجازه را پیدا کند که از ضد حملات عمق دفاع پرسپولیس را هدف گرفته و روی دو فرصت به گل برسد.

جالی خالی هافبک دفاعی تخصصی در ترکیب پرسپولیس
 دریافت 3 گل در یک بازی، آن هم در حالی که پرسپولیس در این فصل بیشتر از یکبار دروازه اش در بازیها باز نشده بود و 6 بازی متوالی بود که گل نخورده بود نشان داد کامیابی نیا چه تاثیر مهمی در استحکام سیستم دفاعی پرسپولیس و عملکرد فوق العاده خط دفاعی این تیم در فصل اخیر داشته است. قطعا اگر در کنار کامیابی نیا یک ذخیره مطمئن قرار داشت، پرسپولیس از نبود این بازیکن ضربه نمی خورد.

همانگونه که اشاره شد کامیابی نیا به واقع یک مهره بدون جانشین برای پرسپولیس است که نقش تعیین کننده ای در برنامه های تاکتیکی برانکو دارد اما به جرات می توان ادعا کرد اگر ذخیره مناسبی برای این بازیکن وجود داشت و برانکو روی نیمکتش یک هافبک دفاعی آماده داشت، بدون کامیابی نیا هم می توانست استقلال را شکست دهد.

پرسپولیس بازنده سربلند
برانکو از پرسپولیس تیمی شایسته و مدعی قهرمانی ساخته است؛ تیمی که فوتبال را زیبا بازی می کند و حتی در روزهایی که می بازد چهره یک مغلوب را ندارد. پرسپولیس در بازی مقابل استقلال علیرغم برخی اشتباهات فنی و فردی باز هم تیم برتر میدان بود و فوتبال با برنامه ای را به نمایش گذاشت و بارها مقابل دروازه حریف خلق موقعیت کرد. آن هم در حالی که تیم استقلال با ارائه یک بازی بسته و تدافعی و پرس شدید تمام راه های نفوذ بازیکنان پرسپولیس را بسته بود، اما هافبکها و مهاجمان پرسپولیس بارها در این بازی صاحب موقعیت گل شدند و حتی تیر دروازه استقلال را به لرزه در آوردند.

در تمام دقایق نیمه دوم بازی، حریف حتی یکبار هم وارد محوطه جریمه پرسپولیس نشد و دقایق طولانی از بازی در نیمه زمین استقلال و محوطه جریمه این تیم در جریان بود. پرسپولیس در این بازی مانند همه بازیهای این فصل مالک توپ و میدان بود و فرصت های زیادی برای گلزنی داشت اما باز هم بی دقتی بازیکنان در زدن ضربات آخر مانع از به ثمر رسیدن گل های بیشتر و جبران نتیجه شد.

تلنگر جدی!
پرسپولیس با همه شایستگی هایی که داشت دربی را باخت تا در آستانه بازیهای آسیایی تلنگری جدی بخورد و برخی از ضعف های این تیم بهتر دیده شود. بعد از قهرمانی در نیم فصل بارها هشدار داده شده که پرسپولیس در برخی پستها نیاز به تقویت دارد اما تلاش موثری در این زمینه صورت نگرفت و پرسپولیس بدون جذب مدافع چپ و میانی نیم فصل را شروع کرد. در خرید هافبک دفاعی هم بسیار دیر اقدام شد تا پرسپولیس در حساسترین بازی فصل بدون بازیکن بماند و برانکو مجبور باشد مانند سمت چپ خط دفاعی تیمش تیمش از یک بازیکن غیر تخصصی در این پست بازی بگیرد.

اگر در بازی با استقلال فرشاد احمدزاده و حسین ماهینی در پست غیر تخصصی بازی کرده و  نتوانستند انتظارات را برآورده کنند نباید به برانکو و این دو بازیکن انتقادی را وارد کرد چرا که نیمکت خالی پرسپولیس گزینه دیگری را برای انتخاب مقابل برانکو قرار نداد. احمدزاده در بازی هفته گذشته مقابل تراکتور نمایش فوق العاده ای در سمت چپ دفاعی پرسپولیس داشت و تا قبل از دربی، این استراتژی برانکو مورد پسند همه واقع شده بود و از بازی خوب احمدزاده صحبت می شد و این بازیکن بهترین گزینه در این پست دانسته می شد، حال اما به دلیل اینکه تیم استقلال توانسته از سمت چپ خط دفاعی پرسپولیس به گل برسد از برانکو و احمدزاده انتقاد می شود!

 نیمکت خالی پرسپولیس
 آن هم در شرایطی که همه به خوبی می دانند پرسپولیس از داشتن یک مدافع چپ مطمئن در این بازی محروم بود. اگر در فصل نقل و انتقالات یک مدافع میانی مطمئن جذب شده بود، برانکو می توانست از محمد انصاری همچون فصل گذشته در دفاع چپ بازی بگیرد. باید گفت این هنر برانکو بوده که با وجود همه این کمبودها توانسته پرسپولیس را صدرنشین لیگ کند. اگر برای پست هایی که گفته شد فکری نشود بار دیگر این اتفاقات می تواند تکرار شود، متاسفانه هیچ تضمینی برای اینکه بار دیگر پرسپولیس مهره های کلیدی اش را از دست دهد وجود ندارد و با توجه به اینکه بازیهای پرسپولیس از این پس فشرده تر برگزار خواهد شد باید احتمال هر اتفاقی را داد.

شیوا دورانگر