ظهور دوباره ي بي انگيزگی؟/ هشدار به قرمزها،ليگ را ول نكنيد

در بازی نفت، بی حالی در سراسر نقاط زمین و ترکیب پرسپولیس موج می زد اما می شود دلیل این اتفاق را درون زمین پیدا کرد. پرسپولیس قبل از این بازی به یک اردوی ۵-۴ روزه خارج از تهران رفته بود و حالا که تیم بعد از این اردو به جای شاداب شدن و روی فرم آمدن، خسته و فرتوت به مصاف نفت آمده این پرسش در ذهن پیش می آید که در کرج به تیم گل محمدی چه گذشت که این تیم مقابل نفت محتاط و ساکن -با احترام به تفکرات منصور ابراهیم زاده و توان تیمش- حرفی برای گفتن نداشت؟ چرا پرسپولیس در طول ۹۰ دقیقه موفق به ایجاد یک موقعیت گل جدی از روی کار تاکتیکی و تیمی نشد؟ چرا هیچ بازیکنی کیفیت واقعی خود یا چیزی نزدیک به کیفیت واقعی خود را بروز نداد؟

چنانچه بحث اردوی کرج و آنچه در تمرین ها بر بازیکنان پرسپولیس گذشته هم منطقی و نرمال بوده و تاثیری در شکل بازی ضعیف این تیم نگذاشته باشد باید بر اتفاقات فنی و تغییرات ترکیب و تعویض ها زوم کرد. تغییرات گل محمدی و نشاندن ۴ ملی پوش خود روی نیمکت حداقل ۴ تغییر و جابجایی را در زمین ایجاد کرد و برای نخستین بار سه زوج در مسابقات رسمی و نقاط مختلف زمین به میدان رفتند؛ نورمحمدی- بنگر در خط دفاع، خانزاده- ولاتکو در جناح راست و قاضی- انصاری فرد در خط حمله. تشکیل این سه زوج در کنار تغییراتی که در ترکیب اولیه ایجاد شد همه می توانست حاکی از به هم ریختگی و ناهماهنگی پرسپولیس در کارهای ترکیبی و تیمی باشد.


یحیی گل محمدی می گوید پرسپولیس بازیکنان باکیفیتی دارد اما خودش هم نمی داند چرا این بازیکنان در بازی ها کیفیت شان را بروز نمی دهند. شاید بخشی از این مساله به خود بازیکنان شامل تفکرات شان، نوع تغذیه و استراحت شان و نوع تمرین کردن شان برگردد اما قطعا بخشی از آن متوجه سرمربی به عنوان مسئول کادر فنی می شود. نقش مربی در تهییج یک بازیکن و ارتقای سطح روانی آن قبل از هر مسابقه چیزی است که از یک مربی گواردیولا می سازد وگرنه اصول فوتبال تقریبا در همه جای دنیا یکسان است؛ یعنی برای تغییر نتیجه یکسری راهکار ثابت وجود دارد که با استفاده از نیروهای تحت اختیار سرمربی تعریف می شود و به مرحله اجرا می رسد. تهییج بازیکن و تیم قبل از هر مسابقه ای -حتی اگر تیم حریف به لحاظ فنی از برتری محسوسی سود جوید- می تواند پاسخ مثبتی به کادر فنی و سرمربی اش بدهد که در حیطه فنی همه کار می کند اما بازیکنان کیفیت خودشان را بروز نمی دهند. شاید برای سوال یحیی گل محمدی این بهترین جواب ممکن باشد که «از بازیکن خوب زمانی می توان بازی خوبی گرفت که او از لحاظ فکری و روانی در شرایط خوبی باشد» و البته ظاهرا این مهم در خصوص بسیاری از بازیکنان خوب پرسپولیس در بسیاری از بازی های این فصل مصداق نداشته است.


از این می ترسیم که یحیی گل محمدی و تیمش درست در گردابی بیفتند که فصل قبل پرسپولیس با دنیزلی افتاد و در نهایت تاریک ترین فصل تاریخ باشگاه با رتبه دوازدهمی و کلی باخت ۴ گله و سنگین رقم خورد. فصل قبل درست در همین مقاطع از فصل و بعد از بازی جنجالی مقابل داماش که با حرکت ابداعی داور نیمه تمام ماند و با حکم کمیته انضباطی به سود حریف رشتی به پایان رسید، پرسپولیس به کلی قید لیگ بر تر و باقیمانده مسابقاتش را زد و روی مسابقات لیگ قهرمانان که آوردگاه مهم و دهان پرکنی بود فوکوس کرد.

در آن مقطع پرسپولیس در جام حذفی هم به بد ترین شکل ممکن (با باختی سنگین مقابل رقیب دیرینه) حذف شده و طبیعی بود که در لیگ بر تر به جایی نمی رسید؛ حتی رتبه چهارم که یک نیم سهمیه لیگ قهرمانان فصل بعد را زنده می کرد. این مساله در مصاحبه های تک تک بازیکنان و عوامل تیم به صورت شفاف عینیت یافت و همه پرسپولیس ی ها از این می گفتند که چون در لیگ بر تر انگیزه ای ندارند و به جایی نمی رسند فقط روی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا زوم کرده اند. هر چند پرسپولیس با آن همه مشکل فنی، حاشیه، کمبود بازیکن تاثیرگذار و ساختار ناقص قطعا در لیگ قهرمانان هم شانس زیادی نداشت و صعود از گروه تنها نکته ای بود که دست یافتنی به نظر می رسید اما بازیکنان و سرمربی بی خیال تیم خیلی راحت قید ادامه بازی ها را زدند تا شکست های ۴ گله مقابل راه آهن، تراکتورسازی و انواع و اقسام شکست های سنگین باعث شد رتبه دوازدهم با آماری تکان دهنده سیاه ترین فصل تاریخ چهل و چند ساله باشگاه را رقم بزند.


امسال و در این مقطع از لیگ، حالا که پرسپولیس ۲۴ مسابقه را پشت سر گذاشته و ۴۰ امتیاز از دست داده و در رتبه یازدهم به سر می برد از این می ترسیم که ذهنیت خراب و خانمان برانداز فصل گذشته دوباره در بین اعضای کادر فنی و بازیکنان ریشه بدواند و آن ها با تکیه بر اینکه «در جام حذفی قهرمان می شویم و جبران می کنیم» ادامه بازی های لیگ را با بی خیالی و بی انگیزگی خاصی دنبال کنند و نبردن در این بازی ها زیاد ناراحت شان نکند. این مساله در دیدار با نفت تا حدود زیادی در بین بازیکنان و کم کم گوشه هایی از این رویکرد در مصاحبه های کادر فنی و بازیکنان دیده می شد. یحیی گل محمدی در مصاحبه ای گفت پرسپولیس از اول هم در لیگ مدعی نبوده (که البته نمی دانیم منظور وی از اول کی بوده) و برخی بازیکنان هم با گفتن اینکه در جام حذفی جبران می کنیم با زبان بی زبانی به این مهم اشاره کردند که ادامه بازی های لیگ اهمیتی که شاید چند وقت پیش برایشان داشت را دیگر ندارد.

البته هنوز بر نویسنده این مطلب و هواداران سختگیر و زیاده خواه پرسپولیس مسجل نشده که این ذهنیت و تفکر بر بازیکنان و مربیان مستولی شده یا نه اما می توان با دیدن نشانه هایی از بروز این رویکرد در تیم و رسیدن به وضعیت هشدار، گل محمدی و تیمش را آگاه کرد که مبادا در بند این قصه تکراری و ویرانگر شوید و با رتبه ای دورقمی در دابل کردن فاجعه نقشی ویژه ایفا کنید! اگر این گونه باشد فاجعه این فصل و نتایج ضعیفی که پرسپولیس لیگ دوازدهم رقم زده حتی بیشتر و پررنگ تر از فصل قبل در ذهن ها می ماند چراکه این تیم با کلی ستاره رنگ و وارنگ و گران قیمت تزیین شده و تیم فصل قبل در مقایسه با این تیم -از نظر غالب پرسپولیس ی ها- هیچ چیز نداشت.

منبع : گل