عدد جاودانه‌ای که امیری به پرسپولیس هدیه داد

امیری روزی که ۱۹ را پوشید، گفت همین شماره را در خاطره‌ها زنده می‌کنم و سال‌ها بعد، خداحافظی‌اش هم با همین عدد تعریف می‌شود.

بیست‌ودوم خرداد ۱۳۹۵ وقتی وحید امیری از نفت تهران به پرسپولیس پیوست، شماره ۹ در اختیار مهدی طارمی بود و او عدد «۱۹» را برگزید. انتخابی که در ظاهر یک جابه‌جایی ساده بود اما خود امیری همان روز جمله‌ای گفت که مسیر سال‌های بعد را روشن کرد: «همین شماره را در خاطره‌ها زنده می‌کنم.» او پای همان عدد ماند و هرگز آن را عوض نکرد تا ۱۹ به امضای شخصی‌اش در پرسپولیس تبدیل شود.

در میدان، ۱۹ پشت‌نویس پیراهن امیری، روایتگر فوتبالی کم‌حاشیه و پرکار بود؛ وینگری که به‌وقت نیاز دفاع چپ می‌شد، در پرس تیمی می‌سوخت، در انتقال‌ها می‌درخشید و در بزنگاه‌ها یار مطمئن مربیان در خط حمله بود. حاصل این ثبات، سهم مستقیم در قهرمانی‌های پیاپی لیگ و جام حذفی و ثبت ده‌ها لحظه به‌یادماندنی برای هوادارانی بود که نوزدهِ پرسپولیس را نه صرفاً یک عدد، که نشانی از تعهد، دویدن و بی‌ادعایی می‌دانستند.

پیراهن ۱۹ کنار ۲۴ِ هادی نوروزی و چند شماره خاطره‌ساز دیگر، تبدیل به بخشی از حافظه جمعی قرمزها شد.

امیری یک فصل برای تجربه خارجی رفت و بازگشت تا دوباره با همان ۱۹ وارد اتاق رختکن آزادی شود؛ او بی‌سروصدا آمد و رفت و طی این سال‌ها هر بار که برای تیم لازم بود، در هر پستی که خواسته شد ایستاد. همین وفاداری به نقش و عدد، باعث شد ۱۹ از یک برچسب روی پیراهن، به یک قصه بدل شود، قصه بازیکنی که به‌جای جنجال، کیفیت و استمرار را انتخاب کرد.

اکنون که جدایی او رسمی شده، ۱۹ همچنان روی چوب‌لباسی خاطرات پرسپولیس آویزان می‌ماند. هر کس بعد از امیری این شماره را بپوشد، میراث سنگینی را بر تن می‌کند؛ میراث سال‌هایی که یک وعده ساده به واقعیت بدل شد و یک عدد، هویت یافت.