مجوزي براي سنگ پراني

پسرك در جلوي باجه روزنامه فروشي ايستاده است به مجموعه اي كه به نظر بي پايان مي آيد نگاهي مي اندازد و سر انجام يك روزنامه ورزشي را برمي دارد . در اين انديشه است كه پول آن را پرداخت كند كه احساس مي كند دهانش تلخ است به همين دليل تصميم مي گيرد كه آدامسي بخرد به سوي باجه دار مي رود و قيمت را مي پرسد و جوابي مي شنود آدامس 3000 تومان و روزنامه 500 تومان جمع مي شود 3500 تومان!!
پسرك مي خندد قيمت آدامس 6 برابر يك روزنامه است پول را مي پردازد و افسوس مي خورد براي اين كه در اين ديار قيمت آدامس 6 برابر روزنامه ورزشي است.
تيترها را مي خواند سخن از فحاشي است و حكايت پرتاب سنگ است و يا همه كارهاي غير فرهنگي كه خواندنش را در روزنامه ورزشي 500 توماني انتظارش را داريم روزنامه اي كه كمتر از 20% قيمت يك آدامس است چه كارفرهنگي مي تواند انجام دهد؟

روزنامه اي كه گرفتار خرج و دخل است روزنامه اي كه براي فروش دل به همين داربي ها دوخته كه با درج صدها باره تاريخ داربي و جدول گل زنها و آمارها و مصاحبه با چند چهره سينمائي دوخته است چگونه مي تواند از هيجان كاذب جلوگيري كند؟
روزنامه اي كه با اشاره اي بايد به دادگاه برود و بگويد كه منظورش از فلان كلمه اين بوده چگونه بايد به مقوله فرهنگي برسد اصولا قلمي اين چنين گرفتار خرج و دخل و درد مي تواند پر انديشه نگارد ؟

در دنياي ديگر رسانه ها چه چيزي هست ؟ وقتي صدا و سيما خود با پخش بي موقع آگهي تبليغاتي در بالا بردن افزايش فضاي عصبيت كمك مي كند چگونه مي توان انتظار داشت كه فضاي ورزشگاه آرام شود ؟ وقتي تماشاچي بي نوا به ورزشگاه مي رود و شاهد است كه از داخل تيمش براي حريف جاسوسي مي كند و حتي تركيب تيم را مي دهند چگونه مي تواند آرام باشد ؟ وقتي تماشاچي گرفتار خرج و دخل روزمره مي بيند كه سر مربي ميلياردي و بازيكن ميلياردي و مدير در پي ميليارد بعد از اين نمايش پر از حقارت لبخند به لب دارد و لاف مي زند بايد آرام بنشيند؟
اشتباه نكنيد از تماشاچي هم ايراد مي گيريم اين تماشاگري كه فقط در مرگ ها با هم متحد مي شوند و يكي مثل ناصر خان حجازي و پرويز خان دهداري و صفر ايرانپاك و عزت جانملكي و ... بايد از ميان ما برود تا ياد احترام بيافتد براستي مقصر است
تماشاچي كه سخن از هم دردي براي هم وطن زلزله زده مي كند و بعد خودش قصد جان بازيكني را مي كند كه رنگ پيراهنش عوض شده چگونه بايد ساخته شود ؟

وقتي در اين ديار بودجه جويدن آدامس شش برابر بودجه تهيه يك روزنامه است چگونه مي توان فرهنگ سازي كرد ؟ در اين آشفته بازار كه آنقدر از فرهنگ دور هستيم كه بهمنش ها بايد سالها در سكوت باشند و بغض كنند و از فرهنگ نگويند تا سر انجام در هنگام زنده بودنشان به دنياي آلزايمر بروند و به قول ابراهيم افشار هيچ ميرزائي بنويسي پيدا نشود كه از او بپرسد.

استاد از فرهنگ بگو
چگونه بايد از فرهنگ گفت ؟
در فوتبالي كه لژيونر ما كسي كه به وجود او در ليگ خارجي آنقدر مباهات مي كرديم تنها كارش پاره كردن پيراهن حريف است چه انتظاري از تماشاچي داشته باشيم كه مجهز به ورزشگاه مي آيد آري تماشاچي مجهز به ورزشگاه آمده كه سنگ در جيبش يافت مي شود و يا آن همه گوجه فرنگي در جيب دارد و گرنه همه مي دانند كسي كه به ورزشگاه مي رود گوجه فرنگي در جيبش نمي گذارد مگر آن كه بخواهد بر سر كسي بكوبد.

در فوتبالي كه ميلياردها صرف اين آقايان مي شود آن وقت در اين آشفته بازار روزنامه چه كاري مي تواند بكند ؟ تماشاچي فرهنگ ندارد اما رسانه ها چه مي توانند بكنند وقتي كه از جويدن آدامس كمتر بها دارند ؟ آيا نبايد به اين فكر رويم با اين روش بايد خوشحال باشيم كه بي ادبي و بي فرهنگي و ناجوانمردي تنها در حد پرتاب سنگ و گوجه فرنگي است افسوس