محرمی: سودجویان می خواهند با پرسپولیس معروف شوند/ آن روزها برای هواداران بازی می کردیم

مجتبی محرمی، پیشکسوت باشگاه پرسپولیس در خصوص وضعیت این باشگاه مطلبی را در اینستاگرام منتشر کرد که در زیر می خوانید:

«مشکل اینه که جلوی زمان رو نمیشه گرفت. روزها به سرعت داره سپری میشه و با این وضعیتی که واسه پرسپولیس بوجود آوردن، تعداد هوادارهای دو آتیشه تیم بسرعت در حال کاهش هستش. یک روزی این تیم کلی ستاره داشت و یه سلطان که هرکدومشون کلی هوادار اختصاصی واسه خودشون داشتن و این میشد که ورزشگاه پر می شد از جمعیت؛ طوری که اگه تیم از هفته ها قبل قهرمان می شد و بازی های باقیمونده مون تشریفاتی می شد.

با اینکه طبقه اول آزادی پُر می شد اما طبقه دوم خالی بود اعصابمون بهم می ریخت و دلمون خالی می شد نکنه کم کاری کردیم و مردم از دستمون ناراحتن. چرا اون وقت ها اینجوری بود چون از پول جیبمون خرج می کردیم تا افتخار پوشیدن این لباس مقدس رو داشته باشیم. چون کل دفتر و دستک تیم صندوق عقب ماشین علی آقا بود، چون به تیممون غیرت ناموسی داشتیم، چون با دلمون واسه هوادارامون بازی می کردیم چون نه به فکر مچ پاهامون بودیم نه رقم قراردادمون، نه بازارگرمی واسه فصل بعدمون، چون خط قرمزمون تیم و هوادارامون بود و اگه کسی میخواست کوچکترین بی حرمتی بهشون بکنه نه از محرومیت میترسیدیم نه از ...شیکمشونو پاره می کردیم.

چون اجازه نمیدادیم غیر فوتبالیها بخوان واسه معروف شدن از یک کیلومتر یه زمین تمرینمونم رد بشن. چون یه سلطان داشتیم که تو چشای سبزش نمیتونستیم نگاه کنیم و واسش جون میدادیم. خوب اونوقت اون بابا و عمو و دایی بچه ها با افتخار اون بچه رو ترغیب میکردن از اول عمر بشه عاشقه پرسپولیس، چون میتونستن واسش با افتخار از قهرمانیهای تیم صحبت کنن. چون کلی داستان از مشتی گری و مردونگی از ستاره های تیم داشتن که بهش بگن چون وقتی دست بچه رو میگرفتن و میاوردن آزادی بچه یه تیم میدید که همه رو میبره همه دارن با جون و دل تشویقش میکنن چون میدید تیمش سلطان داره، آقای گل داره، لوتی داره حرمت داره عاشق داره و ...داره.

آره آقا جان این بود فلسفه پرسپولسیه زلزله که میشد محبوب هرچی دله. بخدا این حرفها قدیمی نشده اینها به خاطره تبدیل نشده، هنوزم میشه با یه مدیریت دلسوزانه و برنامه ریزی دو سه ساله و إیجاد ثبات تیمی به همون روزها برگشت.اگه آقایون دست از سر تیممون بردارن و تیمو بدن دست اونهایی که به اون روزها اعتقاد دارن.

حیف که روزها در حال سپری شدنه و همه دست رو دست گذاشتن تا یک عده سودجو هنوز دنبال کسب معروفیت از پیکره نیمه جون قرمزترین تیم تاریخ هستن. حیف که نمیان با مردم روراست باشن و بگن نمیتونن بی خیال جذابیتهای تبلیغاتی تیم بشن. تیممونو کردن سکوی پرتاب برای مقاصد سیاسی شون و خجالت هم نمی کشن هر چند وقت یکبار هم یکی از اسطوره هامونو نابود میکنن؛ یک روز دایی و فرداش درخشان.»