نوستالژی پرسپولیس - الهلال/ از گل ماه آسیا تا سجده العربی

باور کنید این اتفاق می افتد چرا که مصاف با الهلال مهم تر از دربی است و برد مقابل آبی های ریاض صعود به جمع 8 تیم برتر آسیا را در دسترس خواهد کرد.

صعود به جمع 8 تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا، افتخاری که سال ها است نصیب پرسپولیس و پرسپولیسی ها نشده. شاید از آن دوران اقتدار دو رتبه سومی با علی پروین و مربیان اواخر دهه هفتاد که بگذریم پرسپولیس نزدیک به 14 سال است که روی 8 تیم برتر آسیا را ندیده و به همین خاطر مصاف با الهلال سرنوشت سازتر، مهم تر و حساس از دربی تهران خواهد بود. پرسپولیس سه شنبه رو در روی الهلال قرار خواهد گرفت. مسابقه ای که به نوعی می تواند دربی غرب آسیا باشد بین یک مجموعه سرخپوش از تهران و یک تیم قلدر آبی پوش از ریاض. این مسابقه البته مصاف تازه ای نیست و پشت سرخود یک تاریخچه دارد. پرسپولیس و الهلال طی 24 سال اخیر 8 بار به مصاف هم رفته اند که سرخ ها سه بار برده اند، سه بار مساوی کرده اند و دو بار هم باخته اند.

لقبی که به هافبک الهلال دادند
27 تیر 1370 پرسپولیس با یک دفاع جانانه از الهلال مساوی گرفت تا چشم امید به بازی برگشت داشته باشد. آن روز علی پروین شاگردانش را تهدید کرده بود که اگر ببازید خبری از سفر به مکه نیست و همین تهدید کارگر واقع شد. مرتضی فنونی زاده بازیکن شوخ طبع دهه 60 که در هر دو بازی رفت و برگشت حاضر بود، می گوید: «یک بار آن طرف زمین یعنی نیمه زمین حریف نرفتیم. البته آنها هم فقط یکی دو موقعیت داشتند.»

فنونی زاده از آن مسابقه در ریاض خاطره جالبی دارد: «الهلالی ها یک هافبک وسط داشتند که در بازی برگشت به میدان نرفت. این بازیکن ریش بسیار بلندی داشت و مدام هافبک های ما را می گرفت و خنثی می کرد. داخل زمین من با صدای بلند فریاد زدم یکی نیست این... را بگیرد. برایش یک اسم گذاشته بودم و وقتی با این اسم صدایش کردم همه از جمله نیمکت نشینان ما خندیدند. بین دو نیمه علی آقا به بچه ها می گفت چرا اینقدر استرس دارید. مثل مرتضی بازی کنید که انگار دارد در زمین خاکی های نازی آباد بازی می کند. علی آقا گفت وسط زمین چی گفتی که من هم جواب دادم و گفت باریکلا.»

پیوس دروغ می گوید
بازی برگشت استادیوم آزادی شور و غوغایی به پا شد. یکی از روزهای خاطره انگیز ورزشگاه بزرگ تهران که 120 هزار نفر آمدند و خیلی ها روی پنجه پا گل استثنایی و زیبای مرتضی کرمانی را دیدند. آن روز پیراهن پرسپولیس منقش شده بود به یک کلمه بزرگ IRAN تا مشخص شود این بازی کاملا ملی است. انگار الهلال تیم ملی عربستان بود و پرسپولیس تیم ملی ایران.

مرتضی کرمانی مقدم گلزن آن مسابقه از رویارویی با الهلال می گوید: «بازی رفت در عربستان من در اوج آمادگی بودم اما یک روز قبل از بازی وحید قلیچ افتاد روی پایم و رباطم ورم کرد. روز بدی برایم بود و بازی را از دست دادم اما در مجموع برایمان خوب شد. مربی آنها تیم ما را خیلی خوب آنالیز کرده بود اما چون من در بازی رفت نبودم بعد از مسابقه برگشت گفته بود من اصلا این شماره 11 را ندیده بودم.»

کرمانی ادامه می دهد: «در بازی برگشت با اینکه الهلال 10 نفره شده بود اما کارمان داشت سخت می شد و نمی شد به این تیم گل زد. بالاخره محسن عاشوری سانتر کرد و فرشاد قیچی برگردان زد البته خودش می گوید می خواسته پاس بدهد اما دروغ می گوید. به خودش هم گفته ام. خودش می خواست گل بزند اما توپ آمد روی پایم و من هم زدم توی دروازه که چسبید به تور. واقعا گل استثنایی بود.»

اما اتفاق ویژه بعد از این گل رقم خورد که در ذهن تک تک بازیکنان آن تیم باقی مانده است اما این خاطره را هم از زبان مرتضی کرمانی بشنوید: «داشتیم شادی می کردیم که دیدیم الهلالی ها توپ را کاشته اند و دارند به سمت دروازه ما می روند. از آنجایی که ما در زمین خودمان داشتیم شادی می کردیم شروع بازی قانونی بود و همین برای من تجربه شد تا در دوران مربیگری به بچه هایمان بگویم بعد از گل در زمین حریف شادی کنند. با این حمله سریع بازیکن الهلال با عزیزیان تک به تک شد اما سعید نعیم آبادی تنها بازیکن ما بود که دنبال آنها رفت. اگر بازیکن الهلال پاس می داد حتما گل می خوردیم اما او خودش ضربه زد. نعیم آبادی هم با تنه کمی تعادلش را به هم زد و عزیزیان با نوک انگشتانش توپ را دفع کرد و گل نشد. جالب اینکه داور کرنر هم نگرفت و در نهایت ما بردیم و رفتیم فینال.»

الدعایه نه، چهاردست
پرسپولیس طی سال های 76 تا 79 چهار بار با الهلال بازی کرد که یک برد شیرین و یک شکست تلخ مقابل این تیم به دست آورد. علی انصاریان که در بیشتر این بازی ها حاضر بوده از رویارویی با الهلال می گوید: «قشنگ یادم می آید اول بازی سامی جابر گل زد و یک هیچ عقب افتادیم. آن روزها تازه محمدالدعایه گلر قرن آسیا شده بود و واقعا دروازه بان خوبی بود. دستان بسیار بزرگی داشت و چهار دست بود. یکهو داور برای ما پنالتی گرفت. من پنالتی را با عابدزاده تمرین می کردم. علی پروین هم در پنالتی زدن هایم خیلی تاثیر داشت اما گاهی اوقات، دروازه خالی پنالتی می زدم تا پایم راه بیفتد.

اگر آن بازی را نمی بردیم در تهران اوت می شدیم. الهلال همه ستاره هایش را داشت، سامی جابر، یوسف سنایان و... پنالتی که شد توپ را کاشتم، الدعایه دستش را دراز کرد اما من زدم زاویه مخالف. داور اما سوت زد. حمید استیلی زودتر از من وارد 18 قدم شده بود. استرسم بیشتر شده بود چون گل زدن به الدعایه با آن دست های بزرگ اصلا راحت نبود. این بار توپ را کاشتم و طوری پنالتی زدم که الدعایه اصلا تکان نخورد، بعد به عابدزاده گفتم تو باعث شدی من اینطوری پنالتی بزنم. واقعا آدمی مثل عابدزاده کجا و الدعایه کجا.»

انصاریان ادامه می دهد: «گل دوم را علی کریمی زد. گل سوم را هم علی پاس داد و توپ پله شد و حامد زد. چه گلی زد. یادم می آید بعد از آن گل محمود خوردبین گریه کرد. بازی شیرینی بود.»

انصاریان درباره بازی سال بعد با الهلال که با تساوی بدون گل در ریاض تمام شد می گوید: «چیز زیادی از آن بازی یادم نمی آید فقط اینکه 11 تا دفاع بودیم توی زمین. اصلا هر چه مدافع بود توی ترکیب بودند. در آن دوره مسابقات من در بازی دوم شدم بهترین بازیکن. حامد هم یک بازی بهترین شد و علی کریمی در بازی با الزورا جایزه بهترین بازیکن زمین را گرفت. یادش بخیر.»

گلی که رفت توی تیتراژ جنگ فوتبال آسیا
همان بازی 3- یک در تهران که با درخشش علی کریمی همراه بود یک میهمان ویژه در استادیوم آزادی را به وجد آورد. نماینده اتلتیکومادرید که برای تماشای بازی کریمی آمده بود با دریبل های او ذوق می کرد و بعد از گلزنی کریمی بالا و پایین می پرید تا با اندام درشت و سبیل هایش مورد توجه قرار بگیرد. اما گل کریمی، گل مهم آن مسابقه نبود بلکه گل حامد کاویانپور بود که رفت توی تیتراژ برنامه جنگ فوتبال آسیا.

حامد از آن گل و آن مسابقه می گوید: «در آن مسابقه اگر مساوی هم می دادیم حذف می شدیم. بازی خیلی حساس بود. گل اول را سامی جابر زد. کریمی هم گل زد. بعد من زدم که شد گل ماه آسیا.» کاویانپور جریان به ثمر رسیدن گل بی نظیرش را تعریف می کند: «علی کریمی از بغل زمین دریبل کرد. زمین خیلی خراب بود و توپ داشت پله پله می شد. باید در صدم ثانیه تصمیم می گرفتیم. اولین فکری که به ذهنم رسید این بود که استپ کنم و بعد بزنم اما پاس کریمی مناسب بود و همان پله شدن باعث شد من شوت بزنم.»

کاویانپور ادامه می دهد: «آن زمان دوره اوج الدعایه بود. واقعا گل نمی خورد. بعدا که فیلم گل را از پشت دروازه دیدم گفتم توپ از آن توپ هاست که صد تا شوت بزنی یکی اینطوری نمی شد. واقعا الهلال تیم ریشه دار و قدرتمندی بود و استخوان بندی تیم ملی شان را تشکیل می داد.»

فریادهای شاهرودی در شکست 4- یک
پرسپولیس اما در همان سال های اقتدار یک باخت مقابل الهلال متحمل شد. البته از آنجایی که بعد از ناکامی در نیمه نهایی مقابل دالیان چین سومی و چهارمی تفاوت زیادی نداشت سرخ ها تا حدودی بی انگیزه مقابل حریف قدرشان قرار گرفتند و در نهایت با نتیجه 4- یک شکست خوردند.

رضا شاهرودی زننده تک گل پرسپولیس در آن مسابقه از گلی که زد و باخت سنگین پرسپولیس می گوید: «آن زمان تازه آی تی سی من از ترکیه آمده بود و می توانستم برای پرسپولیس بازی کنم. قرار بود لیست تیم ملی اعلام شود و حاجی عابدینی هم گفته بود اگر خوب بازی کنی دعوت می شوی. من در آن بازی یک کاشته زدم که گل شد و یکی هم زدم که خورد به تیرک. در آن بازی کاپیتان بودم و خیلی خوب کار کردم، بعدش هم دعوت شدم تیم ملی.» شاهرودی درباره باخت سنگین مقابل الهلال می گوید: «شرایط زمین اصلا خوب نبود. وضعیت آب و هوایی هنگ کنگ هم کارمان را سخت کرده بود. هوای هنگ کنگ گرم و مرطوب بود. همه اینها و چند اشتباه فردی دست به دست هم داد تا آن بازی را واگذار کنیم.»

انصاریان می گفت شاهرودی بعد از آن گل خیلی داد می زد. خود شاهرودی تعریف می کند: «چون قرار بود به تیم ملی دعوت شوم خیلی انگیزه داشتم و به خاطر همین از گلزنی خوشحال بودم. الهلال هم واقعا تیم بزرگی بود و به نظرم خیلی از الان قوی تر بود.»

پنالتی چیپ و شاهکار آسمیر
تقریبا سه سال پیش پرسپولیس دو بازی با الهلال انجام داد که یکی را مساوی کرد و دومی را باخت. بازی رفت در ریاض با اخراج اوسامه هساوی کار پرسپولیس راحت شد. فقط 40 دقیقه از بازی گذشته بود که کاپیتان الهلال اجازه نداد محمد نوری توپ را وارد دروازه کند و با دست جلوی گل شدن توپ را گرفت تا علی کریمی با یک پنالتی تاریخی و ضربه چیپ دروازه حریف قدر عربستانی را باز کند. 6 دقیقه بعد و در شروع نیمه دوم محمد شلهوب باتجربه گل مساوی را زد. خطای شیث و ایستگاهی شلهوب نتیجه را به تساوی کشاند. دو تیم در نیمه دوم موقعیت هایی برای گلزنی داشتند اما بی دقتی مهاجمان پرسپولیس و درخشش آسمیر آودوکیچ اجازه نداد تا نتیجه تغییر کند.

برای پرسپولیس تساوی در روز اول بازی های مرحله گروهی لیگ قهرمانان آن هم در ریاض مثل یک برد شیرین بود اما تیم دنیزلی می توانست حریف 10 نفره اش را مات کند اگر کمی باهوش تر و تواناتر بود. بازی برگشت حدود دو ماه بعد از آن در تهران جلوی چشم 74 هزار تماشاگر انجام شد و پرسپولیس اسیر بازی روان الهلال شد و اگر درخشش آسمیر آودوکیچ نبود بیشتر از یک گل می خورد. تک گل آن بازی را یوسف العربی زد تا الهلالی ها کنار دروازه جنوبی آزادی سجده شکر به جا بیاورند. همین باخت البته باعث شد پرسپولیس شانس صدرنشینی گروه را از دست داده و دوم شود تا در تک بازی مرحله یک چهارم نهایی در جده به الاتحاد برخورد کرده و با شکست 3- صفر از دور رقابت ها کنار برود.