نگاهی به خطوط بازی پرسپولیس در 4 هفته اول لیگ

پرسپولیس از چهار بازی ابتدایی اش در فصل تازه لیگ برتر 10 امتیاز گرفته و شروع بسیار خوبی داشته است. سرخ ها بازی های خوبی ارائه کرده و با اینکه هر سه بردشان تنها با یک گل به دست آمده اما در عوض خیلی کم گل خورده اند و به نوعی ضعف فصل قبل شان را پوشش داده اند تا از همین ابتدای فصل مدعی باشند.

هر چند نتایج و عملکرد مقطع ابتدایی فصل تحت تاثیر ناهماهنگی ها و سنگینی بدن ها ناشی از بدنسازی سنگین قرار می گیرد و با توجه به کاذب بودن شرایط تیم ها نمی توان قضاوت درستی درباره کیفیت بازیکنان و عملکردشان داشت اما بد نیست نگاهی اجمالی به چهار خط پرسپولیس در این چهار بازی داشته باشیم.

خط دروازه ؛ خوشبختانه گل مفت نمی خورد
خیلی ها علیرضا بیرانوند ملی پوش را بهترین خرید این فصل پرسپولیس می دانند. بیرانوند فصل قبل یکی از بهترین های لیگ بود و نشان داد پتانسیل بالایی دارد. او در چهار بازی ابتدایی تنها یک گل خورد که چندان روی آن مقصر نبود. خوشبختانه بیرانوند از آن دست گلرهایی است که گل مفت نمی خورد و پرسپولیس می تواند از بابت او مطمئن باشد. البته او در دو بازی اخیر سه چهار خروج مردد و ضعیف داشته که باید روی آن بیشتر کار کند.

از طرفی با توجه به ضعف حریفان در چهار بازی ابتدایی توپ زیادی روی دروازه اش نیامده و بیشتر ضربات حریفان توسط مدافعان بلاک شده است. در واقع همانطور که در لیگ سیزدهم سیدجلال حسینی با درخشش اش نیلسون مسن را تبدیل به بازیکنی محبوب نزد هواداران کرد امسال هم می تواند همین لطف را در حق بیرانوند کند. خبر خوب این است که با حضور گلر کروات از بازی بعدی بیرانوند با در نظر داشتن اینکه روی نیمکت رقیب دارد محکم تر و جدی تر از این کار خواهد کرد.

خط دفاع؛ خیلی ها می ترسیدند اما...
با توجه به تغییرات تقریبا صد درصدی در این خط خیلی ها نگران دفاع پرسپولیس در فصل تازه بودند اما بازیکنان این خط درخشیدند و جابه جایی ها تاثیر بدی روی عملکردشان نداشت. سیدجلال حسینی مطابق انتظار عالی بود و انصاری هم با توجه به تغییر پستش امیدوارکننده نشان داد. ماهینی در دو بازی خانگی عالی بود و جای رضاییان را به خوبی پر کرد.

تنها وصله ناجور این خط محسن ربیع خواه بود که اغلب با استرس و ضعیف بازی می کرد و باعث دریافت همان تک گل خورده و دو امتیاز هدر رفته شد که با بازگشت آرام طبع احتمالا وضعیت خط دفاع بهتر از این هم خواهد شد. برانکو در این خط بازیکنانی مثل گولچ، پلی یانسکی و آقایی را در مرکز و محرمی را در سمت راست در اختیار دارد.

خط میانی؛ دوندگی دلیل موفقیت
خط میانی پرسپولیس نسبت به فصل قبل اصلا تغییری نکرده و لوزی متشکل از کامیابی نیا، مسلمان، عالیشاه و احمدزاده فوق العاده کار کرده اند. در این خط دوندگی فوق العاده تمام عناصر در دفاع و حمله رمز موفقیت پرسپولیس و میدانداری این تیم در تمام بازی هایش بوده به طوری که تعداد پاس ها و مالکیت توپ پرسپولیس مقابل حریفانش دو تا سه برابر بوده است.

بین این چهار نفر عالیشاه بعد از بازی اول ضعیفش در سه بازی بعدی ستاره تیمش بوده، مسلمان فرم فصل قبل را حفظ کرده و کامیابی نیا و احمدزاده هم همان بازیکنان موثر فصل قبل هستند. جالب اینکه با وجود بازیکنان شاخصی مثل نوراللهی و ساسان انصاری که در تمرین ها خوب کار می کنند برانکو خیلی سخت به این چهار بازیکن دست می زند.

خط حمله؛ این همه موقعیت و فقط چهار گل
با وجود بازگشت طارمی و جذب امیری ملی پوش باز هم مشکل گلزنی پرسپولیس حل نشده و تیم برانکو با وجود خلق موقعیت های فراوان در گلزنی ناکام است. پرسپولیس در چهار بازی خود تنها چهار گل به ثمر رسانده در حالی که هر دو بازی خانگی اش را مقابل تیم های ضعیفی مثل صبای قم و فولاد انجام داده و مقابل هر کدام از این تیم ها حدود 10 موقعیت گل ایجاد کرده است.

البته از این 4 گل سه گل را مهاجمان پرسپولیس به ثمر رسانده اند اما با کمی دقت بیشتر خط حمله پرسپولیس هم می توانست مثل خط دفاعش بهترین باشد. البته به نظر می رسد با آماده شدن طارمی و هماهنگی او با سایر بازیکنان شرایط وحید امیری در آینده بهتر از این باشد. برانکو در این منطقه شهاب زاهدی و پریموف اوکراینی را هم دارد.