هجومی ترین تیم لیگ پانزدهم گلزن ندارد/ تکیه به خط حمله 10 گله

«برانکو از چوب خشک هم بازیکن می سازد.» این را از زبان مدیران پرسپولیس شنیده بودیم؛ در واکنش به منتقدی که یک علامت سوال بزرگ چسبانده بود بر پیشانی خریدهای باشگاه. منتقدی که می گفت آقای گل اگر برود، پرسپولیس با این همه موقعیت چه می کند و پاسخش یک تکرار آزاردهنده بود؛ «نگران نباشید، برانکو از چوب خشک هم بازیکن می سازد.»

گفتند برانکو کارش را بلد است اما حتی یک بار برایشان سوال نشد که بدون ابزار، این کاربلدی به چه کار می آید. حتما با همین استدلال است که اصرارهای سرمربی برای جذب یک گلزن را ندید گرفته اند و با بازی گرفتن از نام های خارجی برای خودشان زمان می خرند. زمانی که از دست رفتنش جز دردسر نیست؛ دردسر بازی بدون مهاجم هدف.

پرسپولیس که با 50 گل زده در فصل پانزدهم صاحب بهترین خط حمله بود و خودش هجومی ترین تیم، باید فصل پیش رو را با گلزن هایی که هیچ کدام مهاجم هدف نیستند، بگذراند. با علی علیپور و وحید امیری. در تیزهوشی و توانایی این دو بازیکن تردیدی نیست اما پرسپولیس یک مهدی طارمی می خواهد، یا حتی یکی بهتر از او. پرسپولیس مهاجمی می خواهد مثل علی دایی که از توپ های مُرده هم گل بسازد و چشم بسته چارچوب را پیدا کند.

در واقعیت اما این تیم حتی یک مهاجم هدف هم ندارد. علی علیپور همیشه مهاجم سایه بوده و وحید امیری هم بال چپی که البته مثل علیپور خوب گل می زند اما از سر نداری او را فرستاده اند به خط حمله. امیری از همان روزی که به پرسپولیس آمد، نقش مهاجم را به خود گرفت و حتی پیراهن شماره 9 آقای گل را هم به او پیشکش دادند به این امید که از گل هایش سرپوشی بسازد برای کمبودهای خط حمله. او هم اما مثل علی علیپور یک بازیکن سرعتی است که برای حرکت نیاز به فضا دارد و نمی توان به عنوان مهاجم هدف به او تکیه کرد. با این حال اما برانکو را چاره ای نیست جز دل بستن به ترکیب دو نفره علیپور و امیری در خط حمله؛ دست کم تا روزی که باشگاه از بین آن همه گزینه خارجی یکی را بنشاند پای قرارداد.

داستان اما وقتی جالب تر می شود که این ترکیب دو نفره را با خط حمله فصل پیش به قیاس می گذاریم. پرسپولیس فصل پیش مهدی طارمی را داشت که با 16 گل آقای گل لیگ شد اما دو مهاجم فعلی این تیم حتی به اندازه طارمی هم گل نزده اند. علیپور در 27 بازی از 30 تا به میدان رفت و کلا یازده بازی را فیکس بود. او در 1580 دقیقه ای که برای پرسپولیس بازی کرد، 5 گل زد و 4 پاس گل داد. آماری نزدیک به عملکرد وحید امیری که فصل پیش 5 گل زد و 8 پاس گل داد. با این تفاوت که او در 24 بازی فیکس بود و 2459 دقیقه برای نفت به میدان رفت. در این تیم البته بال چپ بود، نه مهاجم نوک و حتما خودش بهتر از هر کسی می داند که پرسپولیسی ها انتظار دارند دست کم به اندازه آقای گل برایشان گل بزند.

آقای گل فصل پیش 16 گل زده بود و علیپور و امیری در مجموع 10 گل اما آیا عملکرد آنها برای موفقیت پرسپولیس در لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان کفایت می کند؟ چه تضمینی هست که حضور وحید امیری در خط حمله تجربه تلخ ناکامی عالیشاه در همین پست را تکرار نکند؟ پرسپولیس باید در سه جام به میدان برود و تنها ذخیره اش برای این دو گلزنی که هیچکدام مهاجم هدف نیستند، شهاب زاهدی است. بازیکنی که اتفاقا مهاجم هدف است اما آنقدر بی تجربه که برانکو شاید هرگز درباره اش ریسک نکند.

او به جای بازی گرفتن از این مهاجم 21 ساله ترجیح می دهد یک گلزن اروپایی را در اختیار بگیرد و بنشاندش بر جای آقای گل. گزینه معتمدش هم ایوان کرشتانوویچ است که فصل پیش باشگاه حاضر نشد 200 هزار دلار برایش بپردازد و باشگاه نشین ها همچنان او را نمی خواهند. برای همین رالف سئونتیسن و میشل پائولوچی را به برانکو معرفی کرده اند که البته هر کدام شان بیایند، به خاطر دیر اضافه شدن به ترکیب تیم باید چند هفته ای بیرون بنشینند تا آقای سرمربی هم فرصت داشته باشد برای تست کردن زوج علیپور- امیری در خط حمله.