هوادار! عذرخواهی از امید عالیشاه فراموش نشود

پس از خبر و عکس های منتشر شده از عقد قرارداد مهدی طارمی و رامین رضائیان فضای متشنجی میان هواداران پرسپولیس ایجاد شد. ناراحتی و عصبانیت آن ها با خشم پیوند خورد و تمام تمرکزشان به رفتن این دو بازیکن معطوف شد. در این میان امید عالیشاه عکسی در اینستاگرام منتشر کرد و نوشت : " الهی ... داشته هایتان چنان پررنگ شود ... که غم نداشته هایتان آزارتان ندهد! "

در نگاه اول همه طعنه به این دو بازیکن را از این پست برداشت کردند. اما کمی دقیق شویم. هوادار عزیز! پرسپولیسی عزیزم! کنایه و طعنه بیشتری معطوف به من و توست. من و تویی که آن قدر رامین و مهدی را بزرگ کردیم که موفقیت تیم را فقط در این دو دیدیم. فراموش کردیم بازیکنان متعصب و سرسخت دیگری هم داریم. فراموش کردیم امید عالیشاه با وجود پیشنهاد های خوب در پرسپولیس ماند و با قلبش قرارداد امضا کرد.

فراموش کردیم حسین ماهینی پس از اتمام سربازیش مثل بعضی ها شرط و شروط و بازی در نیاورد. فراموش کردیم محسن مسلمان با وجود پیشرفتی که کرده بود و پیشنهاد های خوبی که داشت همان اول خیال من و تو را از ماندنش راحت کرد. فراموش کردیم احمد نوراللهی را که با وجود نیمکت نشینی باز هم ماند و حرفی نزد. فراموش کردیم کمال را که با ما بزرگ شد و با ما ماند. فراموش کردیم سید جلال را، که با وجود اینکه فصل پیش با رای منفی برانکو روبرو شده بود، باز هم به رقیب دیرینه آبی پوش نه گفت و با اولین پیشنهاد پرسپولیس سرخ پوش شد. فراموش کردیم محسن بنگر را، کفشگری را، که رفتند، اما طوری رفتند که اجازه ندادند حاشیه رفتنشان دامن پرسپولیس را بگیرد. فراموش کردیم احمدزاده و انصاری را و...

آری! هوادار عزیز! یک عذرخواهی بزرگ مدیون این بازیکنانیم. در حالی که سرگرم نوشتن پیام های احساسی و خشمگینانه برای مهدی و رامین بودیم، بازیکنان خودمان را فراموش کردیم که اگر اینها نبودند خدا می داند 9 و 27 فصل پیش پرسپولیس انقدر بزرگ می شدند که به خودشان اجازه دهند با قلب من و تو هوادار بازی کنند.

در پایان چند کلام با بازیکن ریزه اسپور ترکیه! آقای طارمی...آخرین بار که در 90 حاضر شدی یادت هست؟ نمی خواهم از وعده هایت در مورد 4 لیگ برتر جهان بگویم. از آن لحظه می گویم که عادل فردوسی پور گفت مقصر بخش بزرگی از ناکامی پرسپولیس تو و موقعیت های از دست رفته ات بود! خندیدی و گفتی " بی تجربه بودم " یادت باشد. خندیدیم و گفتیم " پسر پرسپولیسی تجربه کسب کن. فدای سرت ! "  خندیدیم و گفتیم " فدای سرت "

پرسپولیس فراموش نمی کند. هوادار فراموش نمی کند. خاطرمان هست بعد از 4 تایی کردن رقیب در آزادی یک روح بودیم در میلیون ها کالبد، یک شادی بودیم در میلیون ها ذهن ... خاطرمان هست...

" الهی ... داشته هایتان چنان پررنگ شود ... که غم نداشته هایتان آزارتان ندهد! "