هیچ کس نمی تواند کرار را مهار کند؟!

جاسم کرار عراقی برای چندمین بار "بی اخلاقی" خاص خودش را بروز داد و در عوض تنها چیزی که نصیبش شد سکوت بود و سکوت.

همانطور که از معنای نامش برمی آید، جاسم استقلالی ها بسیار حمله می کند! یک روز به داور، یک روز به بازیکن حریف و یک روز هم شاید به یک خبرنگار یا هوادار. "کرار" در زبان عربی به معنی "بسیار حمله کننده" یا "پی در پی حمله کننده" است.

این برای چندمین بار است که جاسم کرار عراقی در فوتبال ایران جنجال آفرینی می کند و کسی با او کاری ندارد. هنوز از خاطر فوتبال دوستان پاک نشده رفتاری که کرار با داور مسابقه تراکتورسازی با یکی از تیم های لیگ برتری داشت. کرار در آن بازی به صورت داور سیلی زد ولی محرومیت و مجازاتی که برایش در نظر گرفته شد آنقدر کافی نبود که او را ادب کند.

مساله البته ساده تر از این حرف هاست. وقتی برای آوردن کرار به ایران این همه پیگیری می شود و خواهش و تمنا، نتیجه اش این می شود که بازیکن عراقی لیگ برتر ایران به خود اجازه می دهد هر طور که دلش می خواهد رفتار کند. آیا نباید جلوی این طور رفتارها گرفته شود؟ آیا صحیح است که بازیکنی این طور به رای داور اعتراض کند و قصد مضروب کردن او را داشته باشد؟

کرار جاسم فعلا یک نمونه است. اگر با او آن طور که شایسته برخورد با یک متخلف است، رفتار نشود، در آینده نزدیک، دیگرانی هم در پوست کرار پنهان می شوند و همان رفتاری را بروز می دهند که او نشان می دهد.

کرار یک بار در تراکتورسازی با محرومیت سنگین جریمه شد. پس از آن و در دفعه اولی که به استقلال آمد به جز محرومیت های عادی ناشی از کارت زرد و قرمز، به دلیل نزاع و درگیری با مجتبی جباری از سوی باشگاه با محرومیت و جریمه روبرو شد. او سپس همراهی تیم ملی کشورش در جام ملت های آسیا را به همین دلایل از دست داد و این بار هم در استقلال پس از چندین بازی محروم بودن، بازنگشتن از مرخصی و ایجاد مشکل برای باشگاه، بار دیگر رفتار نامناسی انجام داد که مستحق جریمه و محریومت است.

فوتبال ایران آنقدر عیب و ایراد ساختاری و فنی دارد که به این راحتی نمی توان اصلاحش کرد اما حداقل جلوی این یکی را بگیرید! نباید اجازه داد که برخورد نامناسب با داور و اعتراض زننده و پرخاشگری در بین بازیکنان نهادینه شود. سر چشمه شاید گرفتن به بیل، چو پر شد نشاید گذشتن به پیل.