چرا امثال تارتار، «برانكو» نمي شوند؟

بدون تردید اتفاق کلیدی بازی پرسپولیس و پارس جنوبی جم، خراب شدن ضربه پنالتی تیم میزبان توسط محسن فروزان بود. فروزان که با انگیزه های شخصی در پی گلزنی به پرسپولیس بود، در آن شرایط حساس بعد از کسب مجوز از کادرفنی پشت توپ ایستاد و ضربه را از دست داد. به این ترتیب تیمی که می توانست در خانه به یک پیروزی حیاتی و شش امتیازی دست بیابد، با ابتکار دروازه بان و البته سرمربی اش به استقبال شکست رفت. حالا موقعیت پارس در بالای جدول به خطر افتاده. با احتساب دو بازی جام شهدا، آنچه شنبه در جم رقم خورد چهارمین باخت متوالی پارس جنوبی بود و با این شرایط شاید در ادامه راه کار برای تیم شگفتی ساز لیگ هفدهم دشوارتر شود. همه این دومینوی وحشت می توانست وجود نداشته باشد، شاید اگر بازیکنی دیگر غیر از فروزان پشت توپ می ایستاد و آن پنالتی را بدون احساسات كاذب و خصومت شخصی به گل تبديل می کرد.

عجیب ترین بخش کل این داستان اما مجموعه واکنش های مهدی تارتار بود. او که در خلال بازی با درخواست نامتعارف فروزان برای نواختن ضربه موافقت کرد، بعد از مسابقه هم به حمایت تام و تمام از دروازه بان ماجراجوی تیمش پرداخت. تارتار در نشست خبری از پنالتی فروزان دفاع کرد و گفت از این تصمیم پشیمان نیست. سرمربی پارس حتی توضیح داد که در آن لحظات یک بازیکن دیگر را درون دروازه قرار داده بود تا پرسپولیس روی ضدحمله احتمالی گل نزند، هرچند معلوم نیست چنین بازیکنی بدون استفاده از دست هایش چطور می توانست به پارس کمک کند؟! به هر حال تارتار با داعیه عشق به پرسپولیس، نبرد حیاتی برابر این تیم را به فرصتی برای انتقامجویی دروازه بان استقلالی تیمش تبدیل کرد تا نهایتا خودش بیشترین آسیب ممکن را ببیند. همه چیز اما همین نیست. در این پنالتی سوخته، نشانه های جدی تری وجود دارد که کل ساختار و شخصیت مربیگری تارتار را زیر سوال می برد.

برگردید به اسفند سال گذشته و روزی که رامین رضاییان و مهدی طارمی پنالتی پرسپولیس برابر سپاهان را به صورت دوضرب و با الگوی «مسی- سوارس» زدند. آن روز صحنه جالبی در ورزشگاه آزادی خلق شد، اما با آنکه ضربه مورد نظر گل شده بود، برانکو ایوانکوویچ در نشست خبری به انتقاد صریح از شاگردانش پرداخت و گفت موافق این کار نبوده است. مربی کروات تاکید کرد ریسک این رفتار بالا بوده و مهم تر از آن اینکه رفتار رضاییان و طارمی نسبتی با «بازی جوانمردانه» نداشته است. او روز بعد در تمرینات هم به هر دو بازیکن تذکر جدی داد و البته در پایان همان جلسه تمرینی با تکرار حرف های پس از مسابقه، از سپاهانی ها دلجويي کرد. حالا این مدل رفتاری را با نوع واکنش تارتار به پنالتی فروزان مقایسه کنید و تازه از یاد نبرید که سرمربی پرسپولیس در جریان تصمیم طارمی و رضاییان نبود و در مقابل عمل انجام شده قرار گرفت، اما تارتار شخصا به فروزان اجازه داد پشت این توپ بایستد. سرمربی جوان پارس جنوبی که این اواخر به شکل عجیبی اسمش به عنوان گزینه بعدی پرسپولیس هم مطرح شده بود، از دل همین مقایسه ساده می تواند به فاصله کهکشانی کاراکتر خودش با یک حرفه ای تمام عیار مثل برانکو پی ببرد و بیهوده برای آینده نزدیکش خواب های آنچنانی نبیند!