چند دليل براي خوش شانسي علي دايي

علي دايي آدم خوش شانسي است.

اگرچه شانس خشک و خالي براي در هم کوبيدن تمام رکوردهايي که او زير پا گذاشته و از آن عبور کرده است، کافي نيست، اما در موقعيتي که امروز علي دايي ايستاده، دلايلي را مي توان برشمرد که شانس يک بار ديگر در خانه علي دايي را دق الباب کرده و قرار است روزهاي خوشي را در کنار پرسپوليس از سر بگذراند. دلايلي که مي توان آنها را يک به يک برشمرد.

1 - زمين و زمان دست به دست هم داده تا علي دايي در اولين سال حضورش در پرسپوليس يک قهرماني را به ويترين افتخارات خود اضافه کند. قهرماني جام حذفي مي تواند دروازه ورود او به مسابقات آسيايي باشد و نگاهي به جدول و اتفاقات آن نشان مي دهد همه چيز مهياي ورود دايي به آسياست.

تيم او در مرحله يک شانزدهم نهايي مقابل تيم نه چندان مطرح ايرانجوان بوشهر به پيروزي دست يافت و حالا خود را در مرحله يک هشتم نهايي مقابل تيم دسته اولي ديگري به نام آلومينيوم هرمزگان مي بيند. جالب اينکه برنده اين مسابقه در مرحله يک چهارم نهايي به برنده دو تيم پتروشيمي تبريز و برق شيراز خواهد خورد که نمي تواند حريف سرسختي براي پرسپوليس باشد. متوجه باشيد که استقلال ديگر تيم مدعي در جام حذفي که اتفاقاً در ليگ کم اميدتر از پرسپوليس است در مرحله يک هشتم نهايي به تيم قدرتمند استيل آذين برخورد کرده که با حضور مهدوي کيا قدرتش دو چندان شده است.

2 - آيا اينکه شما با حريفي مسابقه داشته باشيد که در بدترين شرايط ممکن است و علاوه بر حال و روز خراب در جدول دو مدافع مياني و تأثيرگذار خود را هم از دست داده، نامش فرش شانس نيست. اگر نيست نام آن را چه چيز ديگري مي توان گذاشت؟ علي دايي اين هفته يک بازي بزرگ و حساس مقابل مقاومت سپاسي دارد که مي تواند قرمزها را به ذوب آهن تيم دوم جدول نزديکتر کند.

مقاومت از شروع دور برگشت يعني طي 9 هفته گذشته فقط دو تساوي کسب کرده و باقي مسابقات را باخته است. شايد بازيکنان اين تيم براي بقاي مهابادي دست به بازي انتحاري بزنند، اما متوجه باشيد که آنها روز جمعه مصطفي جدي و محسن نيساني ستونهاي خط دفاعي خود را در اختيار ندارند و مهابادي مهره مؤثري براي جايگزيني آنها روي نيمکت نمي بيند.

3 - علي دايي با داربي بود که ناگهان به مردي محبوب روي نيمکت پرسپوليس تبديل شد، اما اين هم از شانس او بود که آن طرف ميدان صمد مرفاوي روي نيمکت استقلال مي نشست، مردي که بيشتر داربي هاي مهم زندگي اش را باخته و به اصطلاح مربي چنين بازي بزرگي نيست. فقط تصور کنيد دايي در اولين داربي اش در کسوت سرمربي پرسپوليس به کسي مثل امير قلعه نويي روي نيمکت استقلال برخورد مي کرد؛ آيا در چنين شرايطي باز هم پيروزي به همين سادگي ميسر مي شد؟

4 - علي دايي در ميانه فصل تيمي را تحويل گرفت که ديگري آن را چيده بود، اما اين هم از شانس علي دايي بود که مربي قبلي توانايي بازي گرفتن از همين داشته ها را به نحو احسن نداشت. اصرار کرانچار به استفاده از بائو در ميانه ميدان و يا حضور بادامکي در هر شرايط روحي و کيفي، پرسپوليس را ضعيف تر از ظرفيت واقعي آن به نمايش مي گذاشت. اين گونه بود که دايي با يکي، دو تغيير کوچک نيروي اين تيم را رها کرد و فوتبالي زيباتر از همان بازيکنان گرفت