گفت وگوی نوروزی با رکوردار پرسپولیسی گلزنی فوتبال دنیا

می گوید از نظر اقتصادی در سال 91 سختی هایی در کارش داشته است اما یکی از خوبی های این سال این بوده که توانسته بالاخره خانه بخرد! شاید همین یک جمله جذاب ترین آغاز برای مصاحبه با " علی دایی" باشد.

آقای گل فوتبال جهان پیش از بازی با پرسپولیس ساعتی با خبرنگاران به گفت وگو نشست. بدون شک افتخارش در به ثمر رساندن 109 گل ملی که حتی لیونل مسی هم برای شکستن آن کار سختی دارد تا مدت ها بر تارک فوتبال ایران و آسیا می درخشد. دایی در این مصاحبه از همه چیز گفت. صحبت با آیت الله بهجت که فکر می کرد علی دایی یک عرب است، سختی های کسب و کارش در شرایط کنونی اقتصادی، شیرینی بخشیدن دخترش به زندگی و آرزوهای خود در دنیای مربیگری قسمت هایی از صحبت های اوست.

* سال 91 برای علی دایی چطور بود؟ بعد از یک سانحه رانندگی سخت خدا علی دایی را به فوتبال ایران بازگرداند.
سال 91 هم از لحاظ ورزشی و هم از لحاظ کاری برای من خوب بود. آن تصادف هم اواخر سال 90 رخ داد و امسال خدا را شکر همه چیز خوب بود. راه آهن نتایج خوبی را بعد از عید گرفت که فکر می کنم بیشترین امتیازهای فصل قبل را در آن مقطع گرفتیم. شاید بهترین اتفاق این بود که من بعد از چندین سال خانه دار شدم. یک مقدار مشکلات کاری در بیزینس خودم داشتم که آن هم به خاطر نوسانات بیش از اندازه ارز بود که کمی لطمه زد اما خوشبختانه سال خوبی بود و مشکل خاصی پیش نیامد. تیم مان هم در فصل جدید با وجود اینکه شرایط خیلی سختی داشت و 5 روز مانده به بازیها جمع شد، فکر می کنم تا اینجای کار خیلی امتیاز گرفته است. کسی از بازیکنان ما انتظار نداشت، آنها سعی و تلاش زیادی کرده اند.

* شاید باور اینکه علی دایی تازه صاحب خانه شده کمی سخت باشد!
تصمیم این را نداشتم که خانه بگیرم. من قبلا خانه داشتم و فروخته بودم و با پولم کار می کردم. امسال خوشبختانه یا متاسفانه در خانه ویلایی که زندگی می کردم دزد آمد. همین باعث شد که در یکی از برج های تهران خانه بخرم که هم خیال خودم و هم خانواده ام راحت شود. متاسفانه شرایط ارزی خیلی به کسانی که واردات دارند و تجارت می کنند لطمه زد، ما هم با همین مشکل مواجه بودیم. خدا را شکر با وجود سختیهایی که امسال پیش آمد ما در تولیدی مان تعدیل نیرویی نداشتیم و با همان نفرات کارمان را ادامه دادیم. با این نوسانات زیادی که بود خدا دوستمان داشت و خوشبختانه کارمان را تعطیل نکردیم و کسی را هم بیکار نکردیم.

* مشغله ذهنی بیزینس در کنار فوتبال اذیت تان نمی کند؟
من دیگر خودم بیزینس را انجام نمی دهم. هم شریک های خوبی دارم و هم مدیران باتجربه ای که شاید باور نکنید در ماه فقط یک روز برای کارم وقت می گذارم. باقی زندگی من کاملا فوتبال است و تمام کارهایم مربوط به فوتبال است. در اوایل کار نیاز بود که حضور فیزیکی داشته باشم. الان با کامپیوتر و اینترنت کارمان راحت شده است.

 * چند نفر زیر مجموعه تولیدی شما کار می کنند؟
دقیقا نمی دانم چند نفر هستند. شرکایم بهتر می دانند. همان طور که گفتم خیلی وقت است که زیاد وارد این مسائل نمی شوم.

* دعای خیر کارگران و کارمندان زیرمجموعه تان چقدر در موفقیت تان اثرگذار بوده است؟
مطمئنا دعای خیر مردم خیلی به آدم کمک می کند. آن تصادفی که من داشتم اگر دعای مردم پشتم نبود، الان دیگر میان شما نبودم. همه اینها خواست خداست. پیش آقای بهجت که می رفتم همیشه حرف خوبی می زد. همیشه این حرف را در ذهنم نگه داشته ام و دوست دارم به آن عمل کنم. آن هم این بود که آدم می آید که در این دنیا قیمت پیدا کند نه اینکه به هر قیمتی زندگی کند. خودم همیشه این را سرلوحه کارم قرار داده ام و شما در کارها و تیم هایم هم می بینید که من به هر قیمتی حاضر نیستم روی نیمکت هر تیمی بنشینم و یا به هر قیمتی بعضی از کارها را انجام دهم. خدا را شکر می کنم که راحتم و زندگی این جوری را خیلی دوست دارم.

* در سال 91 چیزی بود که در زندگی فوتبالی یا کاریتان بخواهید و به آن نرسیده باشید؟
نه، فقط در سال 91 دوست داشتم که موقعیت تیممان بهتر شود، اما متاسفانه در نیم فصل دوم نتایج خوبی نگرفتیم و وضعیتمان کمی بدتر شد.

* از رفتن پیش آیت الله بهجت بیشتر برایمان بگویید.
من همیشه دنبال کسی می گشتم که سیاسی نباشد و مردم دوستش داشته باشند. چندین بار نزد ایشان رفتم اما همان یک بار نماز خواندن پشت آقای بهجت همه چیز را به من نشان داد. بعد از آن هم دوست داشتم خیلی نزدشان بروم. قوت قلبی از حضور پیش ایشان می گرفتم. همیشه ایشان را در دالان کوچکی در مسجدش می دیدم که همان دیدار سه، چهار ماه من را شارژ می کرد.

* آقای بهجت شما را می شناختند؟
اصلا! ایشان نه من را می شناخت و نه می دانستند من چه کاره ام. تازه قشنگی کار اینجا بود که روز اول با من عربی صحبت کردند که من به ایشان گفتم من فارسی صحبت می کنم و از دفترشان من را به او معرفی کردند. از آنجا که مراجعه کنندگان عرب به ایشان زیاد بودند و به هر کسی اجازه نمی دادند که نزد او بروند، فکر می کردند من عرب هستم.

 * بعد از رحلت ایشان جایگزینی برای ایشان پیدا کرده اید؟
من الان بعضی اوقات پیش آیت الله وحید خراسانی می روم. ایشان هم جزو بزرگان هستند و همان حس را به من می دهند. فکر می کنم در این مسائل آدمها و راههایی که انتخاب کردم خیلی درست بوده اند. سعی کرده ام همیشه دنبال کسی بروم که هم ارزش دنیوی داشته باشد و هم اخروی.

* چطور است که علی دایی با این همه افتخار در فوتبال ایران و جهان اینگونه زندگی می کند اما برخی فوتبالیست های این نسل هنوز نمی دانند چه می خواهند؟
هر کسی اعتقاداتی در این دنیا دارد و آن طور که دلش می خواهد زندگی می کند. شما نمی توانید به کسی ایراد بگیرید. هر کسی با یک چیزی در این دنیا ارضا شده و احساس خوبی پیدا می کند. کسی نمی تواند بگوید که کار من درست است و کار بقیه اشتباه. من آن کارهایی که در زندگی آرامشم را بیشتر می کند و اعتقادم را قوت می بخشد انجام می دهم. دنبال کسانی هستم که به من چیزی یاد دهند. شاید خیلی ها تجربه من را نداشته باشند. سختیهایی که در زندگی ام گذرانده ام، اتفاقات زیادی که در فوتبال و خارج از فوتبال برای من افتاد. راحت می توانم بگویم هفت، هشت بار در اتاق عمل خوابیدم. من در هیروشیما 9 ساعت در اتاق عمل بودم و خدا را با تمام وجودم حس کردم. ما باید درباره زندگی خودمان صحبت کنیم و به دیگران ایراد نگیریم. هر کسی اعتقادش برای خودش محترم است.

* علی دایی از اول این گونه بود یا اینکه بعد از اتفاقات سختی که برایش افتاد به این سمت رفت؟
مطمئنا در ذات هر آدمی این چیزها وجود دارد. نمی شود که این چیزها را آدم به دست بیاورد. ما از همان اول این طور بزرگ شدیم. شاید خود ما هم در زندگی مان خیلی اشتباه داشته ایم و کارهایی که نباید می کردیم را انجام داده ایم. اما هرچه سن آدم بالا می رود و بعد از ازدواج کردن بچه دار می شود شرایط فرد خیلی تغییر می کند. دیدگاه های آدم به همه چیز عوض می شود. من دوست ندارم همین طوری زندگی را سپری کنم بدون اینکه چیزی یاد بگیرم. شرایط افراد ممکن است تغییر کند اما ذات آدم هیچ وقت عوض نمی شود.

* در بایرن مونیخ که بودید خیلی راحت اعتقادات خود را نشان می دادید و یادمان می آید که ساموئل کوفور در مصاحبه ای گفته بود دایی یک مسلمان واقعی است.
من افتخار می کنم که مسلمان هستم. چیزی ندارم که از آن شرم داشته باشم. از اولش هم همین طور بوده است و خدا را شکر می کنم. به نظر من خارجی ها دیدشان خیلی بازتر است و به عقاید افراد احترام می گذارند. هیچ موقع نشد یک نفر از من چیزی بپرسد. فقط برای آنها جالب بود و دوست داشتند بدانند که مسلمان ها چه می کنند. در غیر این صورت همیشه احترام می گذاشتند و به نظر من افکارشان خیلی بازتر است و آنجا هر کسی برای خودش زندگی می کند و با دیگران کاری ندارد. این ما هستیم که در ایران به دنبال نقاط ضعف یکدیگر می گردیم و دوست داریم بدانیم دیگران چه می کنند.

* یکی از مهمترین اتفاقاتی که در یکی، دو سال گذشته برای شما افتاد به دنیا آمدن دخترتان بود.
ببینید، به نظر من هر فرزندی برای پدر مادرش عزیزترین فرد است. شما نمی توانید فرزندی را پیدا کنید که پدر و مادرش او را دوست نداشته باشند. به دنیا آمدن دختر من، زندگی ام را عوض کرد. شما باور نمی کنید اما اگر بدترین اتفاق هم برای من بیفتد فقط رفتن به خانه و بغل کردن دخترم همه چیز را حل می کند چرا که رنگ و بو و حس و حال دیگری به زندگی ام داده است. وقتی با خودم دخترم را به تمرین می آورم با اینکه فقط دو سالش است همه جا با من می رود و می آید، همیشه دوست دارد با من باشد، همیشه از خدا خواسته ام که به من عمر باعزت دهد که بتوانم در خدمت خانواده ام باشم.

* علی دایی بچه داری هم می کند؟
مطمئنا عشقم این است که با بچه ام باشم. چیزهایی که آدم شاید حتی فکرش را هم نکند با بچه اش انجام می دهد و خیلی هم احساس خوبی دارد. شستن بچه یکی از چیزهایی است که خیلی دوست دارم و علاقه دارم که با دخترم به حمام بروم و او را بشویم، یا اینکه او را عوض کنم. او هم اگر کاری داشته باشد می گوید "علی" انجام دهد (می خندد). او فقط به من علی می گوید. از اول به من علی گفته، اگر هم چیز خاصی از من بخواهد و نخواهد بخوابد آن موقع من "علی جان" می شوم!

*در زندگی فوتبالی و غیر فوتبالی تان چیزی بوده که به آن نرسیده باشید؟
مطمئنا چیزهایی هست که آدم دوست دارد آنها را داشته باشد اما نتوانسته است به آن برسد. نمی شود آدم به همه چیز برسد. ما همیشه سعی می کنیم به چیزهای بهتر و بالاتر برسیم. در فوتبال هم خیلی چیزها بوده که به آنها دست پیدا نکرده ام.

 * مثلا قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا که با بایرن مونیخ تا آستانه فتح آن پیش رفتید؟
مطمئنا همین طور است. در دوران بازیگری ام به چیزهایی می خواستم برسم که نشد و در مربیگری ام هم آرزوهایی دارم.

* سقف آرزوهای شما در مربیگری چیست؟
خیلی دوست دارم همان طور که در دوران بازیگری ام توانستم در اروپا باشم، در یک تیم مطرح اروپایی هم مربیگری کنم.

* اسمتان هم در این راه به شما کمک می کند.
اسم نیست. آن بالایی به ما کمک می کند و خودم هم باید تلاش کنم که تیمهایی که دارم را خوب هدایت کنم و نتایج خوبی بگیرم. هنوز در مربیگری خیلی جوانم و راه زیادی دارم که خیلی چیزها را نشان دهم.

* یک سوال تکراری که شاید چند بار دیگر هم از شما پرسیده شده باشد. چرا علی دایی با این همه اسم و رسم و افتخار و به عنوان سمبل فوتبال آسیا وارد مدیریت فوتبال نمی شود؟
من کاری نمی کنم که بخواهم در آن شکست بخورم. تا الان شرایط به گونه ای نبوده که بخواهم به مدیریت وارد شوم، البته در ایران که به هیچ عنوان وارد مدیریت نخواهم شد چرا که هر مدیری که بخواهد کاری انجام دهد باید کمی فاکتورهای سیاسی داشته باشد. من همیشه سعی کرده ام از سیاست فاصله بگیرم، این وصیت پدرم بوده و همیشه تا پایان عمرم آن را انجام می دهم. در خارج از کشور هم مدیریت به این سختی ها نیست. همیشه گفته ام که باید یک عزم ملی وجود داشته باشد که کسی از ایران بخواهد حتی در آسیا نامزد شود و مدیریت سطح بالایی بگیرد و چون تا الان عزمی در کشور ندیده ام خودم را وارد این مسائل نکرده ام.

* چرا بعد از شما دیگر بازیکن باتعصب چندان در فوتبال ایران دیده نشده است؟
به نظر من الان فوتبالیستهای بسیار خوب و با وجدانی در فوتبال ایران مشغول به بازی هستند. هیچ وقت نباید چنین حرف هایی را بزنیم. من مخالف این حرفها هستم. من همیشه سعی کردم آن چیزی که داشتم را در تیمهایی که بودم به کار گیرم. خودم را همیشه یک سرباز دانستم، اما یک سری اتفاقات هست که برای من افتاده است و شاید اگر برای بقیه هم پیش می آمد، چنین شرایطی در انتظار آنها بود. دوست ندارم کسی را با بقیه مقایسه کنیم و راجع به آن فاز منفی بدهیم. باید همیشه سعی کنیم کارهای مثبتی که دیگران انجام می دهند را مهم قلمداد کنیم. هستند افراد زیادی که خیلی بهتر از ما کار می کنند.

 * از بین مربیانی که با آنها کار کرده اید، کدامیک تاثیر بیشتری بر شما گذاشت؟
یکی از آنها خدابیامرز ایویچ بود. کارش برای من خیلی قابل احترام بود. همین طور میاچ که در آن زمان دستیار ایویچ بود، دوست خوبی برای من است که از زمانی که مربیگری را شروع کرده ام سعی کرده ام از تجربیات او استفاده کنم. هیتسفلد را هم خیلی قبول داشتم و نکات فنی زیادی از او یاد گرفتم.

* کمی از وضعیت کنونی فوتبال ایران صحبت کنید. آینده را برای فوتبال چطور میبینید؟
جایگاه فوتبال ما با توجه به امکاناتی که دارد، خیلی خوب است. با توجه به مسائل سخت افزاری و ورزشگاههایی که داریم، جایگاه فوتبال ما بالاتر از حد موجود است، اما اگر به استعدادهایی که در فوتبال مان هست، نگاهی بیندازیم متوجه می شویم که جایگاه ما باید بالاتر از این حرفها باشد. به نظر من باید باشگاههایی مثل راه آهن که وارد عرصه ی توجه به فوتبال پایه شده اند را حمایت کنیم. مطمئنا خیلی ها دوست دارند وارد فوتبال شوند. مجلس هم باید در بحث حمایت از باشگاههای خصوصی مخصوصا در بخش مالیات همفکری کند تا ما بتوانیم خصوصی سازی را درست انجام دهیم . شما اگر نگاه کنید می بینید 90 درصد باشگاههای ما دولتی هستند. چقدر الان باشگاه وابسته به نفت داریم؟ ما اگر باشگاههای خصوصی را تقویت کنیم و خود مجلس هم قوانینی را تصویب کند، یک سری تسهیلات در اختیار این گونه باشگاهها قرار گیرد و امکان درآمدزایی را برای آنها فراهم کند، مطمئنا خیلی افراد هستند که به این کار وارد می شوند. خدا را شکر مسئولان باشگاه راه آهن هم به فکر توسعه فوتبال باشگاه هستند و برنامه ریزی کرده اند که برای تیم یک کمپ تاسیس کنند. وقتی اول فصل با مدیران باشگاه صحبت کردم، متوجه شدم که نمی خواهند کار مقطعی انجام دهند و دوست دارند در این عرصه موفق باشند، من هم قبول مسئولیت کردم. همانطور که گفتم همه باید به پیشرفت باشگاههای خصوصی کمک کنند و به نظر من مجلس در این زمینه نقش پررنگی بازی می کند.

* فکر می کنید می توانیم به جام جهانی برویم؟ بعد از باخت به ازبکستان کارمان سخت شده است.
کار نشدنی وجود ندارد. ما همیشه کارهای نشدنی را خوب انجام می دهیم. فکر می کنم جام جهانی هم می توانیم برویم.

* احتمال دارد که در انتخابات ریاست جمهوری، فعالیت سیاسی انجام دهید؟
هیچ وقت خودم را وارد مسائل سیاسی نمی کنم که مردم به خاطر علی دایی به یک کاندیدای خاص رای دهند. مردم باید با شناخت رای دهند. رای دادن به صرف اینکه علی دایی این نامزد را حمایت کرده درست نیست.

* در سال 92 برای خودتان و مردم چه می خواهید؟
امیدوارم که وضعیت اقتصادی مردم بهتر شود. چراکه اگر وضعیت اقتصادی خراب باشد بر روی همه چیز تاثیر می گذارد. حالا من ریز نمی شوم. ان شاالله تورم کمتر شود و مردم کمتر اذیت شوند و حداقل راحت تر زندگی کنند و زیر فشار نباشند. متاسفانه خیلی ها هر روز به من مراجعه می کنند که من علی دایی هم اگر زندگی ام را بفروشم، کفاف یک هفته ی این درخواست ها را هم نمی دهد. ان شاالله این مسائل کمتر شود و ما این همه مراجعه کننده نداشته باشیم. چراکه ما کاری نمی توانیم انجام دهیم . من فقط دعا می کنم که وضعیت اقتصادی کشورمان بهتر شود. ما در کشورمان همه چیز داریم و امیدوارم با یک مدیریت درست همه این مسائل حل شود.

* شکایت تان از شرکت تویوتا به کجا رسید؟
ببینید من اصلا شکایت نکرده بودم. چیزهایی که اصلا صحت ندارد در رسانه ها مطرح می شود. من خودم یک لحظه خوابم برده بود و تصادف کردم. درست است که ایربک های ماشین باز نشده بود، اما من وقت اضافه ندارم که دنبال این مسائل بروم. این مسائلی است که رسانه ها مطرح کردند، در حالی که کسی از من نپرسید که اصلا شکایت کرده ام یا نه.

* بعد از آن اتفاق باز هم با سرعت رانندگی کردید؟
من آنجا هم تند نمی رفتم. به خاطر شربت سرماخوردگی که مصرف کرده بودم، یک لحظه خوابم برد.

* در آلمان هم مثل اینکه یک بار تصادف کرده بودید.
بله، یک بار تصادف کردم اما آن شب در آلمان بعد از 30 – 40 سال یخبندان بی سابقه ای شده بود و شاید باورتان نشود، خودشان گفتند که 10-15 هزار تصادف همان شب اتفاق افتاده بود.

* نظر شما درباره خبرنگاران و رسانه ها چیست؟
من احترام خاصی برای قشر خبرنگار قائلم. اما متاسفانه برخی رسانه ها بعضی اطلاعات ناقص و غلط را به مردم می رسانند. دوست دارم اطلاعات رسانه ها کامل باشد. رسانه نباید به خاطر اینکه بازدیدکننده و مخاطب بیشتری داشته باشد مطالبی را چاپ کند که حقیقت ندارد. رسالت یک خبرنگار این است که اخبار واقعی را به مردم برساند و شفاف سازی کند. شما نقش بزرگی در همین ورزش دارید. اخبار درست شما می تواند به مردم ما آگاهی دهد. تنها چیزی که من انتظار دارم یک روز اتفاق بیفتد، این است که اخبار درست منتشر شود. مثلا یک رسانه چیزی درباره من می شنود، اما چرا نمی آید از خود من سوال کند که اصل قضیه چه بوده است. بعضی مواقع رسانه ها یک طرفه عمل می کنند در حالی که بهتر است نظر طرف مقابل را هم بپرسند.

 * با حبیب کاشانی هم آشتی کردید.
ببینید من در مسائل فنی و فوتبالی با کاشانی مشکل داشتم و بیرون از فوتبال هم با او مشکلی نداشتم و کدورتی هم با کسی ندارم. من آن موقع حرف حق را زدم و با آقای کاشانی یا افراد دیگر مشکلی ندارم. با سیستمی که اینگونه با من برخورد کرد مشکل داشتم. در آن برنامه 90 هم با سند و مدرک صحبت کردم و اصلا حرفی نمی زنم که بعدا مجبور شوم عذرخواهی کنم. همیشه مشکل من سر حقم بوده است نه افراد. در آن زمان هم به خاطر مسائل فوتبالی با کاشانی کار نکردم. شاید جای دیگر با هم کار کنیم.

* موضوع شکایت شما از پرسپولیس به کجا رسید؟
ما چند روز پیش جلسه ای داشتیم و همه اسناد و مدارک من مشخص است. در کمیته انضباطی هم گفتم که اگر کاشانی بگوید من یک ریال هم طلب ندارم، قبول دارم. بحث ما بر سر پاداشمان بود که کاشانی هم آن را تایید کرد.

* البته الان پرسپولیس درگیر پرونده شکایت وینگادا است.
به نظر من مدیرانی که به پرسپولیس می آیند نباید فقط به فکر خودشان باشند بلکه به فکر پرسپولیس باشند. اگر به فکر آینده باشگاه باشیم این مشکلات به وجود نمی آید. هر مدیری ممکن است بگوید اگر این مربی شکایت کند من دیگر نیستم اما پرسپولیس که هست. آن موقع کسی مدیرعامل بوده که الان نیست. اما اکنون مشکل برای کیست؟ پرسپولیس . از مدیران می خواهم که در زمان مدیریت شان به مشکلات باشگاه اضافه نکنند. چرا که عمر مدیریتی در ورزش و به ویژه فوتبال ما خیلی کم شده است.

* موضوع طلبتان از فدراسیون چطور؟
به خاطر نگاه ملی که داشتم دیگر دنبال آن نرفتم. در غیر این صورت اگر پیگیری کنم در عرض دو ماه رای پرونده ام را از فیفا می گیرم چرا که حق طبیعی من بود و مدارک آن مشخص است.

منبع:ایسنا