گولچ: در پرسپولیس مافیا نداریم/ تا جلال هست، نمی توانم بگویم چرا به من بازی نمی دهند

سکونشینی در پرسپولیس به همان اندازه برای آنتونی گولچ غیرمنتظره است که واکنش متفاوت او به همه سکونشینی هایش، برای ما. این مدافع دوملیتی را باید نمونه ای از یک بازیکن حرفه ای بدانیم. بازیکنی که بر خلاف همتاهای ایرانی اش فلسفه فوتبال را پذیرفته و به آن پایبند است. پایبندی اش را هم وقتی به رخ مان می کشد که در جست و جوی دلیل بازی نکردنش او را سوال پیچ می کنیم و در پاسخ به هر پرسش، گولچ ما را هم مثل خودش به صبوری دعوت می کند: «وقتی یک تیم بزرگ را انتخاب می کنی، باید صبور هم باشی.» و خودش همینطور صبورانه نشسته به انتظار فرصتی برای خودنمایی.

تعطیلی چهار روزه آنقدر ارزش داشت که تا استرالیا بروی و برگردی؟
 کار خاصی که نداشتم. فقط می خواستم خانواده و دوستانم را ببینم.

رفتی و برگشتی و مصدوم شدی.
 به خاطر تکل بدی که یکی از بازیکنان شهرداری همدان روی پایم زد آسیب دیدم و از آن روز، پای راستم درد می کند.

یعنی مصدومیتت جدی است؟
 نه جدی نیست. البته دو روز تمرین نکردم اما شاید امروز تمرین کنم.

در این چهار بازی در لیست پرسپولیس بودی اما لحظه آخر خط خوردی و رفتی روی سکو؛ چرا؟
 نمی دانم. ناراحتم که بازی نمی کنم اما تیم بازی هایش را برده و نمی توانم انتظار داشته باشم بازی ام بدهند.

فکر می کنی کِی فیکس شوی؟
 اگر به خودم باشد می خواهم مقابل تراکتورسازی بازی کنم اما شاید نظر برانکو این نباشد. فعلا که جلال و بقیه مدافعان خیلی خوب کار کرده اند و منطقی نیست مرا به جای آنها بازی بدهند اما من هم آماده ام و هر وقت بگویند بازی کن، بهترین بازی ام را انجام می دهم.

می دانی با این رقبایی که داری ممکن است حالا حالاها به تو بازی نرسد؟
 می دانم اما ناامید نیستم. به قول برانکو باید تمرین کنم و صبور باشم و منتظر فرصت بمانم. خیلی دوست دارم بازی کنم اما مجبورم صبور باشم.

پس درباره بازی نکردنت با برانکو حرف هم زده ای.
 بله یک بار صحبت کردیم و ایشان گفت که از مدافعان راضی است و نمی خواهد به ترکیب تیم دست بزند. دلایلش قانع کننده بود و من هم به نظر ایشان احترام می گذارم. باز هم تمرین می کنم و منتظر می مانم اما امیدوارم خیلی زود نوبت من هم بشود.

دو ماه است که شایعه جدایی ات بر سر زبان ها افتاده؛ واقعا می خواهی بروی؟
 نه، هرگز.

اما انگار می خواهند تو را کنار بگذارند و رضاییان را برگردانند.
 نه، این طور نیست. در باشگاه کسی به من نگفته برو. اتفاقا درباره این شایعه هم با برانکو صحبت کردم که گفت باشگاه چنین چیزی از او نخواسته و خودش هم اصرار دارد بمانم.

رابطه ات با بازیکنان پرسپولیس چطور است؟
 با ساسان انصاری و محسن ربیع خواه که بهتر از بقیه انگلیسی صحبت می کنند، خیلی صمیمی ام. الکس لوبانوف هم دوست صمیمی ام بود اما الان با ساسان، محسن و رادوشوویچ که هموطنم است و با هم کروات صحبت می کنیم، صمیمی ترم.

اما همزبانی ات با برانکو نظر او را نسبت به تو تغییر نداده.
 نه متاسفانه فایده ای برایم نداشته. البته شوخی می کنم. نه فقط برانکو، بلکه دستیاران او هم کروات هستند اما اینها ربطی به فوتبال ندارد و می دانم که برای بازی کردن باید از بقیه مدافعان بهتر باشم.

پس کلا برای بازی نکردنت دنبال دلیل غیرفنی نمی گردی.
 مگر غیر از این هم می تواند باشد؟ در پرسپولیس مافیا نداریم. رابطه ام با مربیان تیم دوستانه است و بازیکنان هم همیشه به من دلداری می دهند. مطمئنم که دلیل بازی نکردنم فنی است. هر جا می روم هواداران می پرسند چرا بازی نمی کنی اما من می گویم وقتی یک تیم بزرگ را انتخاب می کنی، باید صبور هم باشی.

تو قهرمانی در لیگ قهرمانان را تجربه کرده ای و چند ماه دیگر باید با پرسپولیس در این رقابت ها شرکت کنی؛ به تکرار این قهرمانی هم فکر می کنی؟
 بازی کردن و نتیجه گرفتن در لیگ قهرمانان خیلی سخت است. ما وقتی با وسترن سیتی به لیگ قهرمانان رفتیم همه می گفتند همان بازی اول کارتان تمام است. ما آن فصل را با قهرمانی تمام کردیم اما تمام نشدیم. مهم ترین اتفاق این است که تک تک مان باور کنیم که می بریم و به خودمان ایمان داشته باشیم. تیم ما اصلا خوب بازی نمی کرد اما می بردیم و به هیچ تیمی اجازه نمی دادیم که شکست مان بدهد.

دقیقا برعکس پرسپولیس که همیشه خوب بازی می کند اما به اندازه خوب بودنش نتیجه نمی گیرد.
 بدی فوتبال همین است که همیشه نمی توانی برنده باشی. در یک بازی فوتبال گاهی چیزهای مهمی را از دست می دهی اما مهم این است که اگر چیزی را از دست دادی، شانس های بعدی ات را از دست ندهی. پرسپولیس بازیکنان و مربیان خیلی خوبی دارد و هواداران همیشه حمایتش می کنند اما نمی توانم پیش بینی کنم که قهرمان می شویم یا نه. هر چند معتقدم با این تیم، شانس خوبی برای قهرمانی در آسیا داریم.

حتما می دانی که پیراهن شماره 6 پرسپولیس مال کریم باقری بوده؛ چه شد که 6 را انتخاب کردی؟
 6 شماره مورد علاقه من است و قبلا در همه تیم ها 6 می پوشیدم. وقتی به پرسپولیس آمدم پیش خودم می گفتم کاش اینجا هم 6 را به من بدهند که اتفاقا یک روز گفتند شماره 6 را برایت کنار گذاشته ایم. کریم باقری آدم بزرگی است و افتخار می کنم که پیراهن او را به من داده اند.

تو با پاسپورت استرالیایی به ایران آمدی اما می دانیم که اصالتا کروات هستی؛ بیشتر خودت را استرالیایی می دانی یا کروات؟
 پدر و مادر من کروات هستند اما من خودم را استرالیایی می دانم چون در این کشور به دنیا آمده ام و همه زندگی ام را آنجا گذرانده ام.

اما در یورو از تیم ملی کرواسی حمایت می کردی.
 بله حمایت کردم چون آنها را هم هموطن خودم می دانم. در المپیک هم دوست داشتم نتیجه بگیرند. کرواسی را همیشه دوست دارم اما خودم استرالیایی ام.