یحیی یک ارتش سرخ دوم می خواهد

صحنه گل تساوی بدهنگامی که پرسپولیس در هفته بیست و نهم دریافت کرد تا گل گهر به بقا در لیگ امیدوارتر شود، پیام تلخی به دنبال کنندگان این تیم مخابره کرد. اتفاقاتی که درون محوطه جریمه سرخ ها افتاد را مرور می کنیم: سعید حسین پور قدم زنان حرکت توپ را تماشا می کند، کریستین اوساگونا خنثی ظاهر می شود و امید عالیشاه و بوژیدار رادوشوویچ هیچ تکاپویی برای نرسیدن توپ به علیرضا ابراهیمی (گلزن گل گهر) نمی کنند. از این چهار اسم، سه نفر به عنوان یار ذخیره به زمین آمدند و نفر چهارم قرار است وارث مسئولیت خطیری باشد که پیش تر برعهده علیرضا بیرانوند بوده. صحنه این گل، یک هشدار برای یحیی گل محمدی است، به این معنی که تیم وی به بازیکنان ثابتش بیش از اندازه متکی شده.

داشتن یک ترکیب آغازگر پرمهره برای هیچ سرمربی نامطلوب نیست. یکی از مزیت های تأثیرگذار پرسپولیس در چند سال اخیر، بدنسازی صحیح و در نتیجه، مصدومیت حداقلی ستاره های تیم بود که کمک می کرد یک ترکیب 11 نفره مشخص با حداکثر بازده در اغلب دیدارهای لیگ کنار هم بدرخشند. اما حتی چنین پرسپولیسی، برای تاختن در 3 کورس قهرمانی متفاوت، به یک ارتش دوم روی نیمکت ذخیره ها نیاز دارد؛ به ویژه در فصل آتی که انتظار می رود بازی ها به مراتب فشرده تر برگزار شوند و از طرفی دیگر، امکان استفاده از 5 تعویضی در هر بازی، اهمیت بهره مندی از یک تیم دوم آماده را دوچندان نیز می کند.

پرسپولیس شاید برای یک یا دو بازی در جام حذفی و چهار بازی در لیگ قهرمانان آسیا به تعداد کافی مهره داشته باشد؛ ولی برای یک فصل کامل، احتمالاً خیر. قرمزها غیر از حسین پور جوان جانشینی برای زوج کامیابی نیا – نوراللهی ندارند، با کمبود مدافع کناری می سازند و برخلاف استقلال، مهاجمی ندارند که از روی نیمکت برخیزد و روح تازه ای در خط آتش آنها بدمد. همین امر، نه تنها می تواند دست گل محمدی را در بازی های بزرگ در پوست گردو بگذارد، بلکه رقابت برای ترکیب ثابت را در میان بازیکنان پرسپولیس کمرنگ می کند و از انگیزه آنان نیز می کاهد.

این موضوع که سرمربی پرسپولیس جهت مهیا ساختن تیم برای ری پوکر قهرمانی و دنبال کردن آرزوهای بزرگ تر، درخواست جذب 7 بازیکن را صادر کرده، نشان می دهد که برخلاف برانکو، یحیی به در اختیار داشتن یک تیم آماده روی نیمکت هم توجه ویژه ای دارد. به نظر می رسد تفاوت عملکرد پرسپولیس با بازیکنان اصلی و ذخیره اش در دوران برانکو، مورد توجه یحیی قرار گرفته و مدافع سابق و سرمربی کنونی سرخ پوشان با آگاهی دقیق از نقاط ضعفی که باید ترمیم شوند، هدایت پرسپولیس را به دست گرفته. الهلال که به واسطه داشتن یک تیم و یک نیمکت قدرتمند بدون مشکل سه گانه آسیایی را تجربه کرد، می تواند الگوی خوبی برای مدیران پرسپولیس باشد که گل محمدی را برای پیاده سازی تفکراتش به ابزاری که شایسته ارتش سرخ و طرفدارانش باشد مجهز کنند.