آتش بس، به سبك جادوگر! / چرا تراكتور براي كريمي انتخاب خوبي است؟

1-  علي كريمي به تراكتورسازي تبريز پيوست. مثل بيشتر خبرهايي كه اين سال ها در مورد جادوگر فوتبال ايران منتشر شده، اين يكي هم در نوع خودش عجيب و غيرمنتظره بود. شماره هشت، اصولا مردي از جنس شگفتي است؛ يك روز با رد پيشنهاد اتلتيكو مادريد و پيوستن به الاهلي جماعتي را حيرت زده مي كند، يك روز با حضور در شالكه پس از جنگ با استيل آذين و روزي ديگر با نمايش درخشان در تركيب فيكس بايرن مونيخ! او حالا دوباره دست به كار شده و براي ليگ سيزدهم، تيمي را برگزيده كه پيش بيني اش تحت هيچ شرايطي آسان نبود. پس از تعلل پرسپوليسي ها، تقريبا نيمي از تيم هاي ليگ برتري به جادوگر پيشنهاد همكاري دادند. كريمي اما از بين تمام آنها، تراكتورسازي را برگزيد؛ باشگاهي كه حدود سه فصل پيش با برخي از طرفدارانش در ورزشگاه تختي تهران دچار مشكل شد و به همين دليل  پس از آن تاريخ در هيچ مسابقه اي به مهماني اين حريف نرفت. اختلافات شماره هشت با آذري ها چنان عميق به نظر مي رسيد كه حتي عده اي ماجراي خداحافظي او از فوتبال را ترفندي براي گريز از سفر به تبريز در هفته پاياني ليگ دوازدهم قلمداد كردند. با اين همه اما كريمي صبح پنجشنبه با همين تيم قرارداد رسمي بست تا روشن شود هنوز و در آخرين روزهاي بازيگري اش هم شعبده هاي غافلگيركننده اي در آستين دارد.

2-  آيا تراكتورسازي براي كريمي انتخاب خوبي بود؟ به اين پرسش مي توان از زواياي گوناگون نگاه كرد، با اين حال دلايلي وجود دارد كه دست كم در مقطع فعلي چنين فرضيه اي را تاييد مي كند. در درجه اول حضور جادوگر در تبريز را مي توان يك آتش بس دو منظوره دانست. با همه انتقاداتي كه ممكن است در مورد كريمي وجود داشته باشد، محبوبيت او در سراسر ايران قابل كتمان نيست؛ مردي كه از عضدي رشت تا تختي آبادان و از حافظيه شيراز تا تختي انزلي تقريبا همه جا توسط هواداران حريف مورد تشويق قرار گرفته، حالا مي تواند با انتقالش به تراكتورسازي اين مقبوليت عمومي را به تنها نقطه باقي مانده از كشور نيز تسري بدهد.  حقيقت آن است كه سوءتفاهم رخ داده در ليگ دهم، طي تمام اين مدت روي روابط كريمي و بخشي از آذري ها سايه انداخته بود و امروز با يك راهكار فوتبالي، فرصت تغيير اين فضا فراهم شده است. غير از اين، انتقال سريع و ناگهاني كريمي به تبريز فيصله دهنده اصطكاك هاي او و باشگاه پرسپوليس هم هست. كاپيتان سابق سرخپوشان كه اخيرا وارد يك دعواي رسانه اي تمام عيار با مديران باشگاه شده بود، با انتقالش آخرين احتمالات باقي مانده براي بازگشت به اين تيم را هم منتفي كرد تا دايي و شركا بدون هيچ دغدغه اي به آماده سازي بي حاشيه پرسپوليس براي ليگ سيزدهم مشغول شوند. حالا ديگر آنها هيچ معادله مجهولي ندارند و بدون فشار، ابهام و استرس و بي آنكه مدام ملزم به پاسخگويي در مورد شرايط كريمي باشند مي توانند به اجراي برنامه هاي شان مشغول شوند. در كنار اين، هواداران نيز با اطلاع از تعهد كريمي به يك تيم ديگر، با آغاز ليگ و در مواجهه با نوسانات احتمالي پرسپوليس بردباري بيشتري براي سمبل اعتراض قرار دادن نام او به خرج خواهند داد.

3- «كريمي بايد روي حرفش مي ايستاد و خداحافظي مي كرد»؛ اين تز گروهي ديگر از فوتبال دوستان ايراني است كه انتقال جادوگر به تراكتورسازي را از زاويه اي متفاوت به چالش مي كشند. اين اصولا عادت خيلي از ما ايراني هاست كه ديگران را آسان و بي هزينه قضاوت كنيم و به جاي آنان تصميم بگيريم. كريمي امروز توان ادامه كار حرفه اي را در خودش مي بيند و پيشنهادات متنوعش از ليگ برتر هم اين ظن او را تاييد مي كند. علاوه بر اين در سال منتهي به جام جهاني، شماره هشت حق دارد شانس خودش را براي حضور در اين تورنمنت محك بزند؛ به ويژه از اين جهت كه سرمربي تيم ملي هم چراغ سبز پررنگش را رو به او نشان داده است. داستان اعلام خداحافظي يك بازيكن از دنياي فوتبال هم چنان كه عده اي وانمود مي كنند، يك ادعاي بدون بازگشت نيست. تعداد بي شماري بازيكن فوتبال در سراسر جهان وجود داشته اند كه وداع شان را پس گرفته اند؛ از پائولو مالديني ايتاليايي تا گيگز و اسكولز كه تا همين فصل قبل حضورشان را در يونايتد تداوم بخشيدند. از روماريو كه بعد از خداحافظي اش سال ها به بازي ادامه داد تا پيتر اشمايكل كه نه تنها بازنشستگي اش را نقض كرد، بلكه ناباورانه به منچسترسيتي پيوست و البته هرگز با بي احترامي تيفوسي هاي يونايتد مواجه نشد. دنياي فوتبال قواعد خاص خودش را دارد. گوارديولا و رائول و دل پيرو و گتوزو هم خيلي دل شان مي خواست در بارسا و رئال و يووه و ميلان بازنشسته شوند، اما اقتضائات اين حوزه، عاقبت آنها را به حضور در قطر، استراليا و سوييس كشاند. در ايتاليا پيرلو در ميلان به مرز جاودانگي رسيده بود، اما وقتي او را نخواستند و به يوونتوس پيوست، هيچ كس عليه وي موضع نگرفت. قرار نيست فوتباليست هايي كه از طرف باشگاه شان ديپورت مي شوند، سرشان را زمين بگذارند و بميرند. زندگي ادامه دارد؛ البته اگر قاضيان خودخوانده اجازه بدهند!

4- فوتبال ايران يك تشكر به علي كريمي بدهكار است كه نبايد آن را در هياهوي تراكتوري شدن جادوگر از ياد ببرد؛ او بازيكني بود كه با دغدغه منافع ملي، برخلاف برخي همتايانش  حتی به پيشنهادات اماراتي اش «فكر» هم نكرد. كريمي و پرسپوليس دور از يكديگر نيز مي توانند موفق باشند؛ به ويژه از اين جهت كه شماره هشت، اهل عزت و مشت هاي گره كرده هم نيست!