آخرین گل سرخ

پرسپولیس سالی سراسر از غم و ناکامی خود را با پیروزی در حالی به پایان برد که غمنامه ای به نام تبانی تیم فوتسالش ذهن مدیرانش را اشغال کرده بود اما باید گفت که پرسپولیس با افکار بسیار جدی و حرفه ای مصطفی دنیزلی طراحی شده بود.

  مصطفی دنیزلی با اندیشه ای جدی به لیگ قهرمانی آسیائی و بازی با الشباب امارات به سه بازیکن اصلی تیمش یعنی به علی کریمی و غلامرضا رضائی و محمد نوری استراحت داده بود. ضمن آن که پولادی و مهدوی کیا و شاید هاشمیان دیگر بازیکنان در ذهن پرسپولیس هستند ضمن این که اولادی و دروازه بان خارجی جدید این تیم و شاید شیث رضائی دیگر گزینه های تیمی باشند که در ایام نوروز به مصاف دومین حریف لیگ آسیائی می روند اما دنیزلی این گونه هم مطمئن نبود که تیمش را با افکار جدید آرایش داده بود.

  مصطفی دنیزلی با روش 2-4-4 به میدان آمد. آنها در قلب دفاع خود بار دیگر زوج بازی با مس کرمان را آزمودند. رضا نورمحمدی و نصرتی در این بازی تسلیم حریفان خود نشدند و بارها سعی کردند که روحیه سرخها را حفظ کنند اما شاهد بودیم که سرعت بار دیگر این دو مدافع را آزار می کرد و حتی اگر حمید علی عسگر نبود شاید سرخها در نیمه دوم گل مساوی را می خوردند به نظر می آید دنیزلی سعی دارد روحیه بازیکنان و سرمایه هایش را حفظ و روحیه آنها را بالا ببرد و دنیزلی این کار را با نورمحمدی کرد. او در نیمه اول شیری را گرم می کرد و در طول بازی دو تعویض در دفاع های راست و چپش کرد به نظر می آید دغدغه های خط دفاعی اولین مشکل ذهن دنیزلی است. اگر در دنیای تخیل جلو برویم شاید دنیزلی علاقمند باشد نورمحمدی و نصرتی در قلب دفاع استفاده کند و شیث را در جلوی آنها به کار ببرد؟ باید منتظر شویم.

 در سمت راست و چپ دنیزلی دست به آزمایش های بیشتری زد و به نظر می آید اصلا راضی نبود. همه دیدیم که فشنگچی که زننده گل سوم سرخها بود عملا یک دفاع چپ نمی تواند باشد. ابراهیم شکوری به جای او آمد اما به نظر می آید بار دیگر انتخاب اول دنیزلی پولادی باشد. در نیمه اول شاهد درخشش کاظمیان بودیم شاید باید بار دیگر امید به زوج تهاجمی پولادی و کاظمیان باشیم. در سمت راست حمید علی عسگر و بادامکی به هیچ عنوان کاررائی خوبی نداشتند. حمید علی عسگر در این بازی بهتر از بازی با مس کرمان بود اما از آنجائی که اساس حملات تیم نفت از سمت چپ بود شاید نتوان نظر قاطعی روی او داشت البته حمید علی عسگر یک گل را برای تیم خرید. در خط میانی مازیار زارع و سامان آقا زمانی تا حد زیادی جلوی حملات را می گرفتند اما مشکل بازی سازی داشتند و عملا پرسپولیس مشکل بازی سازی داشت. در خط حمله زاید و نوروزی سعی زیادی داشتند که در حملات نقش بهتری داشته باشند. زاید یک گل زد اما گوئی او فاصله ای بعید با آن قهرمان دربی 74 دارد و نوروزی هم گوئی پس از سالها بازی در پرسپولیس همچنان به نقض درجه دوم خود عادت کرده است. شاید اگر اولادی و هاشمیان و حتی زاید بهتر بودند امروز نوروزی با توان بالاتری را شاهد بودیم.

  پرسپولیس در این بازی سه گل زد و دو پنالتی روی آنها گرفته نشد و گلی هم نخورد پرسپولیس در نیمه دوم در سیستمهای تدافعی خود بهتر عمل می کرد. در پرسپولیس آخر سال 1390 کارهای تاکتیکی بهتر بود. استفاده از حربه سرعت و ضد حمله بیشتر بهره گرفته می شد. تیم در حرکات ترکیبی موفق تر بود اما تیم کمتر گل زد چون بازیکنان این تیم هنوز دچار مشکل روحی و شاید کیفیت بودند. اما باید گفت در تیم پرسپولیس آخرین آدینه 90 درگیری و جنگهای فیزیکی موثرتر بود اما مشکل دروازه بانی درد بزرگی بود.

پرسپولیس در این بازی بسیار خوب ظاهر شد و نشان داد که اگر در بازی با فجر سپاسی و مس کرمان و صبا قم بهتر عمل می کرد شاید امروز شانس زیادی برای کسب سهمیه آسیائی داشت. سرخها سال 90 را با شادمانی تمام کردند اما همه می دانیم در سال 90 این تیم علی رغم قهرمانی در جام حذفی و بازگشت مصطفی دنیزلی و پیروزی در دربی 74 کمتر روزهای خوب را تجربه کرد. در هر حال سال 90 با شادمانی برای سرخها تمام شد و امید برای طرفداران سرخ باقی ماند که شاید سال 1391 به گونه دیگر باشد