آخر این بازی خطرناک کجاست؟

پرسپولیس و تراکتورسازی روز یکشنبه باید در ورزشگاه آزادی، شبه فینال لیگ شانزدهم را مقابل هم برگزار کنند؛ مسابقه ای که می تواند برای فوتبال فقیر ایران یک جشن بزرگ باشد. هر دو تیم پر هوادارند و وقتی در فاصله یک هفته به آغاز رقابت بیش از 20هزار قطعه بلیت در جایگاه های مرغوب ورزشگاه به فروش رسیده، می توان انتظار داشت که حتی سرمای شدید هوا و غیرتعطیل بودن روز بازی هم مانع از پر شدن ورزشگاه نشود. با این همه اما، در چند روز اخیر اتفاقاتی رخ داده که ممکن است برای این بازی و برای کل فوتبال و جامعه ایرانی گران تمام شود.

واقعیت آن است که از مصاحبه های رگباری و ظاهرا «نظام مند» اهالی تراکتورسازی هیچ بوی خوبی به مشام نمی رسد. به محض افزایش فاصله بین پرسپولیس و تراکتور در صدر جدول، مجموعه موضع گیری هایی از سوی ریز و درشت اهالی باشگاه تبریزی انجام شد که حیرت انگیز بود. تقریبا همه آنها یکصدا با هم پرسپولیس را به برخورداری از حمایت های بیرون از زمین متهم می کنند و عقیده دارند اراده ای قاهر بر مسایل فنی و فوتبالی به دنبال قهرمان کردن پرسپولیس است. تراکتوری ها ابایی از علنی کردن این تهمت ها ندارند و مسایلی به زبان می آورند که می تواند بار جدی حقوقی داشته باشد. مهدی کیانی کاپیتان این تیم رسما فوتبال ایران را «ناپاک» خوانده و تکسیرا، دستیار امیر قلعه نویی از دست های پشت پرده حرف زده است. فرزاد حاتمی هم دیروز آشکارا گفت پرسولیس از بیرون از زمین حمایت می شود. البته در باشگاهی که مدیرعاملش خطاب به شخص وزیر ورزش نامه سرگشاده می نویسد و همین مسایل را مطرح می کند، هیچ عجیب نیست که عناصر زیرمجموعه خودشان را برای هر نوع اظهارنظر و اتهام زنی مختار و آزاد بدانند. این آب از سرچشمه گل آلود است و این را سردار مصطفی آجورلو بهتر از هر کس دیگری درک می کند.

حرف بر سر این نیست که پرسپولیس بیشتر از داوری سود برده یا تراکتور؛ صحبت بر سر آن است که چرا عده ای به خودشان اجازه می دهند با سوءاستفاده از احساسات پاک هواداران، جو یک بازی بزرگ را متشنج کنند و هزینه های اضافی و خطرناک بتراشند؟ آقایان لذت موج سواری را می برند، اما تاوانش را همین هوادار عصبی و هیجان زده باید بپردازد. آیا واقعا در باشگاه بزرگ تراکتورسازی حتی یک نفر هم نیست که از خودش بپرسد چگونه اراده ای برای قهرمان کردن پرسپولیس در کار است، وقتی همین دو ماه پیش دو تن از مهم ترین بازیکنان این تیم جدا شدند و مفت و مجانی در اختیار تراکتور قرار گرفتند؟ پرسپولیس بر خلاف تراکتور امسال نماینده ایران در آسیاست، اما هنوز جای احمد نوراللهی در این تیم پر نشده و مسوولان این باشگاه بی وقفه در جستجوی یافتن رزرو کامیابی نیا هستند. چطور ممکن است این اراده در کار باشد، اما فدراسیون فوتبال اجازه برگزاری بازی رفت دو تیم را در ورزشگاه به شدت غیراستاندارد تراکتور صادر کرده باشد؟

بهتر است دست اندرکاران تراکتورسازی در کمال صداقت مسوولیت عقب افتادگی شان در کورس قهرمانی تا این مقطع از فصل را بپذیرند و ضمن تلاش برای جبران مافات، بیهوده به زمین و زمان چنگ نیندازند. یک بار پیش از بازی استقلال خوزستان با پرسپولیس، سیروس پورموسوی همین حرف ها را زد و چند روز بعد نتیجه اش روی سر و کله خونین ده ها هموطن بی گناه پیدا شد. کاش آقایان از آن اتفاق درس گرفته باشند و بیش از این با نیت تبرئه خودشان، فضا را مسموم نکنند. اجازه ندهید این مردم بیهوده عصبی شوند، از هم کینه به دل بگیرند و بار نفرت را به دوش بکشند. ارزش آنها بیشتر از این است که تحت تاثیر جوسازی های شما به هم حمله کنند یا هر چه از دهان شان بیرون می آید به هم بگویند. این ماجراجویی بیزارکننده را تمام کنید لطفا!