آرامش سلاحی برای ادامه

پرسپولیس دو امتیاز حساس دیگر از دست داد. اگر فوتبال وقت اضافه نداشت ما 4 امتیاز بازی با ذوب آهن و سایپا را از دست نمی دادیم اما از یاد نبریم که همین وقت اضافه باعث شد که روزی در دقیقه 97  قهرمان لیگ شویم و سپاهان را ببریم. همین وقت اضافه ها باعث تساوی در برابر پدیده در بازی برگشت و استقلال هم شد. باید یاد بگیریم که فوتبال تا دقیقه آخر ادامه دارد. مگر منچستریونایتد در وقت های اضافه بایرن مونیخ را نبرد و قهرمان اروپا نشد؟ اگر آن وقت های اضافی نبود شاید شاهکار تساوی در برابر آرژانتین را داشتیم و.... پس خرافاتی نشویم. پرسپولیس مساوی کرد و حتی می توان با توجه به صحنه های گل گفت تساوی به پرسپولیس تحمیل شد.

 تیم پرسپولیس مساوی کرد در بازی که به واقع نمی توان گفت که چون بازی با ذوب آهن و فولاد و سپاهان و استقلال خوزستان خوب بود. پرسپولیس در نیمه دوم بد بود. پرسپولیس این بار هم اجازه سانتر از جناح چپ را داد. همان جناح چپی که در بازی با ذوب آهن هم دچار همین مشکل شد و باز در قلب دفاع مشکل داشت. قلب دفاعی که از اول لیگ بارها تیم را دچار مشکل کرده است.

پرسپولیس در نیمه دوم عقب کشید. چرا؟ تیمی که 75000 تماشاگر را به ورزشگاه می کشاند باید در خانه عقب بکشد؟ شاید تعویض بنکستون تهاجمی بود اما چرا با خروج عالیشاه و مسلمان دو مهره تدافعی به میدان آمدند؟ نورمحمدی و بابک حاتمی دو مهره اصلی برای سپاهان بودند که این تیم مغلوب در هفته های اخیر در تهران با یک یار کمتر یک امتیاز گرفت. چرا کمندانی بجای مسلمان به میدان نیامد؟ آیا کفشگری نمی توانست در میانه میدان وزنه را به سوی تیم پرسپولیس سنگین تر کند؟ خروج مسلمان و عالیشاه را نمی توانست برانکو این گونه جبران کند؟

پرسپولیس ترسو بود. در چهره پرسپولیس امروز چهره هائی از برانکو تیم ملی را دیدیم. او خیلی زود تیمش را به عقب برد. همان کاری که در بازی با ذوب آهن و با ورود نورمحمدی و اومانیا کرد. برانکو در ورزشگاهی که 75000 طرفدار دارد اشتباه کرد اما و باز هم می گوئیم هنوز هیچ چیز به پایان نرسیده است.

پرسپولیس باید آرامش خود را حفظ کند. از یاد نبریم که ذوب آهن به علت حضور در رقابتهای آسیایی خسته تر می شود و استقلال خوزستان که تا به اینجا نتوانسته صلابت دور رفت را تکرار کند و استقلال تهران تیمی است که آبستن حوادثی را تجربه خواهد کرد به شرط آن که در ادامه آرامش داشته باشیم. به برانکو و تیمش روحیه دهیم.

 برانکو نباید ترسو شود. برانکو نباید به کم قانع باشد. پرسپولیس بدون طارمی یک نیمه خوب در برابر سایپا داشت. این پرسپولیس می تواند موفق تر هم باشد.