آرژانتین و من ...

قصه آرژانتین برای من در سال 1978 شروع شد جائی که قرار بود دومین جام جهانی زندگیم  را ببینم جام جهانی آرژانتین برای من معنای بزرگی داشت چهار سال قبل در آلمان 1974 عاشق هلند شده بودم و حالا  محبوب ترین  تیم من یعنی ایران هم در این فستیوال حضور داشت.

 آرژانتینا آرژانتینا این نام را می شنیدم و روزی که هلندی ها در فینال جهنمی باختند به سیمای آرژانتینی ها می نگریستم ماریو کمپس و اسوالدو آردیلز که در میانه زمین بازی می کرد و شماره 1 می پوشید و پاسارلا کاپیتان با صلابت آنها چهار سال گذشت در سال 1982 آرژانتین پر ادعا در افتتاحیه به بلژیک باخت علی رغم این که اعجوبه ای به اسم مارادونا را داشتند و از همه مهمتر باخت آنها به برزیل محبوب من بود اما این جام هم برای من تلخ بود برزیل محبوب من با سوکراتس و ادر و فالکائو و ادر اسیر والدایز پرز دروازه بان خودی شد.

 در سال 1986 غم باخت به فرانسه تیم محبوبم برزیل برایم فینالی گذاشت که دوست نداشتم یک سوی آن آرژانتین و اعجوبه اش بود که برای رسیدن به فینال از دست خدا !! هم بهره گرفته بود.

در سال 1990 کثیف ترین نوع فوتبال آرژانتینی که به فوتبال چرک کعروف بود به فینال رسید  و برای من  که از برزیل  لازارونی اصلا خوشش نیامده بود شاید بهترین اتفاق این بار که ایتالیا محبوب با ویالی و باجو و اسکیلاچی به قهرمانی برسد و یا حداقل انگلستان با گاسکوین و لینه کر ولی ...

سال 1994 آرژانتین برای من طعم دعوا و دو پینگ داشت و آرژانتین 98 هم برای من رندی سیمووئه در برابر بکهام بی نوا را داشت و دیگر هیچ از آرژانتین 2002 و 2006 خاطره های بزرگی ندارم و آرژانتین 2010 برایم یادآور کت و شلوار مضحک مارادونا و آن بازی اسفناک در برابر  آلمان بود.

در طی این سالها خاطرات بزرگ فوتبال کشور مان در جام جهانی دو دیدار بزرگ در برابر هلند 1978 و ستارگان بی نظیری چون رنسنبرینگ و کرول و... و دیگر بازی در برابر آلمان 1998 بود که در بابر کلینزمان و فولر و... قرار گرفتیم و در هر دو بازی بیشتر اسیر نام آنها بودیم تا خودشان این بار با آرژانتین بازی داریم تیمی که هیچ گاه برای من خاطرات بزرگی نداشتند علی رغم این که ستارگان بزرگشان چون کمپس و آردیلز را در سال 1978 دوست داشتم روزگاری که باتیستوتا در رم بود از محبوب ترین هایم بود و سالها به عنوان طرفدار تیم بارسلونا ا بازی مسی  لذت می برم.

 اما این بار مصاف ما برابر آرزانتین یکی از بزرگترین خاطرات فوتبالی من خواهد بود و دوست دارم که این بازی برایم خاطره شیرینی باشد چون بازی در برابر اسکاتلند که سالها پیش در آرژانتین  برگزار شد.

بازی در برابر آرژانتین  می تواند خاطره زیبائیبرای همه فوتبال ما باشد که سالها است در حسرت یک بازی مناسب به سر می برد فوتبالی که به مدد نالایقی ها حقیر می پندارد و حقیر هم زندگی می کند  دوست دارم فوتبال کشورم در این بازی بهترین نمایش خود را داشته باشد و در حد نام خود بازی کند فوتبال ما چیزی از بوسنی کم ندارد که  بازی دلاورانه ای در برابر آنها انجام داد فوتبال ما کمتر از کامرون 90 نیست که در بازی افتتاحیه آنها را شکست داد.

 فوتبال ما 37 سال پیش در هفتاد و پنجمین سالگرد رئال مادرید در تورنمنتی به همین مناسبت با آنها مساوی کرد.

 حالا روز دیگر است یک فرصت استثنائی دیگر برای آن که پس از دهه ها  عاشق فوتبال بودن شبی زیبا را تجربه کنم امید که چنین باشد شنبه برای من و ایران می تواند شب بی همتائی باشد.