آغازی برای دوران جدید؟

استقلال در روز اول به تساوی رسید تا فوتبال ایران در روز اول سال کمی سرد شود اما روز دوم پرسپولیس فوتبال ایران را گرم کرد و شاید باید گفت داغ نمودند
 
پرسپولیس ی ها در روز دوم نشان داد که دنیزلی یک گوهر برای فوتبال ما است. دنیزلی طراح یک پرسپولیس تهاجمی و مبارز و صاحب سبک شده است. دنیزلی هر روز اخمهایش بیشتر در هم می رود اما درعوض شادی بیشتری به طرفدارانش می دهد. مصطفی دنیزلی وقتی با 4 گل جلو است همان اندازه شاگردانش را تهییج می کند که گوئی دو گل چون بازی با استقلال عقب است. مصطفی دنیزلی رقابت را در همه جای زمین بوجود آورده است. نگاهی به محمد نوری و کاظمیان و غلام رضائی و سامان آقا زمانی و حمید علی عسگر ... که می کنیم متوجه می شویم این تیم پر از شور و شیدائی است

پرسپولیس اولین بازی سال جدید را با نتیجه خیره کننده به پایان رساند. نمایشی که تیم مصطفی دنیزلی داد بی شباهت به تحقق وعده پروین نداشت که گفته بود با دنیزلی به روزهای خوب باز می گردیم. در تیم پرسپولیس مدل 91 اتفاقهای جدیدی رخ داده است. اتفاقی که از بازی با نفت بارقه هائی از آن را به نمایش می گذاشت

  پرسپولیس در بازی با الشباب به گونه ای بازی می کرد که گوئی از یادش برده است تیمی را که استیلی به میراث برای دنیزلی گذاشته بود. تیم دنیزلی دیگر آسان گل نمی خورد و بسیار خوب گل می زند. پرسپولیس در تمامی بازیهای چند هفته خود صاحب پنالتی شده است و علت آن چیزی جز تکامل حرکات هجومی تیم به داخل محوطه هیجده قدم نیست. در تیم پرسپولیس بازی کنان کمتر حرکات سینوسی دارد در بازی امروز فشنگچی و ایمون زاید گل زدند درست مثل بازی با نفت تهران و نشان دادند که تیم هر روز بیشتر دارای بازیکن کار آمد می شود. در بازی با الشباب باز هم کاظمیان دارای همان موقعیت های تک به تکی شد که در بازی با نفت بود این مسئله یعنی این که حرکات پرسپولیس دیگر بر پایه شانس و اقبال نیست.

 در تیم پرسپولیس جناحین تیم عالی بازی می کنند. در نیمه اول نیمه چپ بارها موثر عمل کرد و گل اول حاصل همین عملکرد خوب بود. در نیمه دوم هم شاهد بودیم جناح چپ یک پنالتی گرفت و یک گل دیگر زد و در نیمه دوم جناح راست مبدا دو گل بود پاسهای بازیکنان این تیم دقیق تر از قبل است پاس زیبای شیث که منجر به گل چهارم شد و پاس دقیق علی عسگر که می توانست گل هفتم باشد نمونه هائی از این ویژگی جدید تیم بود.

 در تیم دنیزلی حرکات تهاجمی عوض شده است. تیم دنیزلی نیاز به دو هافبک تدافعی ندارد و این شاید یک راز بزرگ دامنه حرکات منسجم تر تهاجمی این تیم است. در بازی با نفت شاهد بودیم که سامان آقا زمانی یک هافبک تدافعی بهتری بود. جوانی و انگیزه این بازیکن باعث شده که دنیزلی نفرات بیشتری به جلو برستد و در بازی نفت مشکل آنجا بود که مازیار زارع و بادامکی کیفیت تکنیکی و تهاجمی کمتری داشته باشند و شاید به همین دلیل بود که نوری و کریمی در این بازی موفق تر بودند چون بازیکنان با کیفیت تری هستند.

 در تیم دنیزلی به زیر توپ نمی زنند و سانترهای بی دلیل ندارند و حرکات ترکیبی در تیم نشان می دهند که هماهنگی تیم بالاتر رفته و روند تمرینی تیم بهتر است و اینجا است که باید به امثال کلهر و ابراهیمی که بر علیه دنیزلی موضوع مغرضانه ای گرفته بودند ایراد گرفت که چرا اندکی صبر نکردند.

 اما شاید یکی از بهترین اتفاقهای این روزهای اخیر پرسپولیس ایمون زاید است. این بازیکن حالا نشان می دهد که یک بازیکن بین المللی است. این بازیکن در دو بازی اخیر 4 گل زده است و هم در حمله و هم در خط دفاع بسیار خوب عمل می کنند
صحبت از دفاع شد بد نیست نگاهی به خط دفاعی سرخها در بازی با الشباب بیافکنیم. براستی نصرتی سعی در جبران دارد. او در این بازی هم برترین بازیکن خط دفاعی بود. در کنار او شیث هم بی حاشیه بازی می کند. پولادی هنوز در تیم جا نیافتاده است اما هنر دنیزلی در این است که 50% خط دفاعی تیم در بازی های لیگ برتر و لیگ قهرمانی آسیا عوض می شود اما تیم همچنان بهتر عمل می کند.

 در درون دروازه هنوز ابهامات وجود دارد. دروازه بان جدید سرخ ها با تجربه تر و حرکات پخته ای دارد اما در نیمه اول نزدیک بود دو بار دروازه او باز شود که در یکی از آنها براستی مقصر بود. پرسپولیس در دو بازی اخیر 9 گل زده و تنها یک گل خورده است روند این تیم رو به رشد است و همه آرزو دارند که این تیم بتواند به روند صعودی خود ادامه دهد زیرا برد پرسپولیس همه عاشقان ایران را شاد می کند.

 بهر حال به انتظار می نشینیم و به دنیزلی بهای بیشتری می دهیم و انتظار داریم که او آغازگر دوران جدیدی در تیم پرسپولیس باشد. آرزوئی که می دانیم چندان دور از ذهن با حضور این پیر مرد دانا و با انگیزه نخواهد بود