آقایان! بار کج به مقصد نمی رسد

تراکتورسازی صاحب سومین باخت خود شد تا عملا شانس خود برای قهرمانی را صفر ببیند. حتی اگر این تیم در خیالش باخت های پیاپی پرسپولیس را تصور کند و فکر کند تیم استقلال را می تواند در تبریز ببرد اما همگان می دانیم که این تیم تراکتورسازی نمی تواند در بقیه بازیها موفق باشد که شاید عدالت باشد.

آن روزها که طرفداران این تیم روی سکوها شعارهای زشت بر علیه کشور و مردم خود می دانند هیچگاه جریمه نشدند که حتی گاه به گاهی تشویق هم شدند جریمه های کمیته انضباطی با این تیم در کمترین حد خود بود.

آن روزها که با بر هم زدن اعصاب سروش رفیعی می خواستند که مدت سربازی او را افزایش دهند باید منتظر چنین روزهائی می بودند.

آن روزها که با اعمالی بسیار زشت زیر پای نورالهی و عالیشاه نشستند که قهرمان بشوند شاید تصور نمی کردند که چنین اتفاق هائی رخ دهد.

آن روزهائی که کیانی داور را هل می داد اما محروم نمی شد اما کمال کامیابی نیا را بخاطر یک اخراج چهار جلسه محروم کردند باید فکر می کردند که قهرمانی با ناجوانمردی رخ نمی دهد. آیا کرار نباید بخاطر رفتارهای امروزش حداقل تا پایان فصل 4 مسابقه چون کمال محروم شود؟

آقای قلعه نوعی شکایت می کرد همه چیز به نفع پرسپولیس است چون بازیهای این تیم بعد از بازی های تراکتورسازی است. چگونه در این هفته ها که بعد از پرسپولیس بازی کردند نتیجه نگرفتند؟

روزهائی که حاتمی و خالد شفیعی و... دیگر بازیکنان این تیم با تهمت های بی جا به پرسپولیس توهین می کردند و کمیته انضباطی سکوت می کرد هیچ فکر نمی کردند که روزگار به نفع بد عمل کنندگان نیست.

آری تراکتورسازی که با پشتوانه مالی و نظامی زیاد در سالهای اخیر وارد عرصه بازیهای لیگ شد شاید باز هم بتواند در جام حذفی موفق شود اما بی شک یاد آور جمله مشهور " بار کج به مقصد نمی رسد " سالها خواهد بود.