آقای کلانی بی انصافی می کنید

حسین کلانی را می شناسیم. او مردی است که از شاهین به پرسپولیس و بعدها د باره پیکان رفت و نزدیک به ده سال در فوتبال ایران و 6 سال ملی پوش بود. او در دوران بازیگری یکی از بهترین فورواردهای ایران بود و در رشد او مربیان بی شماری نقش داشتند که بی شک آلن راجرز سرمربی بی نظیر پرسپولیس یکی از آنها است. او در تیم ملی زیر نظر بیاتی و رنجبر موفق شد دو بار قهرمان جام ملتهای آسیا شود. او بعد از انقلاب به آمریکا رفت و مهندس معمار شد. از او نقل قول است که نزدیک به 20000 جلد کتاب دارد که در زمینه های مختلف است. حسین کلانی مردی است که تجربه بازی در تیم ملی و تیم پرسپولیس را در عالی ترین سطح دارد و سخن از علم و دانش و فرهنگ برتر می کند اما اظهار نظر اخیر او فاصله ای بعید با همه پیشینه او بعنوان یک فرد تحصیل کرده و بازیکن اسبق تیم ملی دارد. او می گوید: من در مجموع مخالف بازیکن و مربی خارجی هستم چرا که عدم شناخت فرهنگی و عدم همزبانی در فوتبال تاثیرات زیادی دارد.

این سخن از زبان مردی است که سالها در آمریکا زندگی می کرده است و به بسیاری از کشورهای دنیا سفر کرده است و بی شک با واژه " دهکده جهانی " آشنائی دارد. جهان پیرامون ما این روزها با واژه بیگانگی با فرهنگ بخاطر عدم دانستن زبان مشکل دارد خصوصا در فوتبال که کمتر شاهد هستیم که در کشوری با این طرز تفکر زندگی کنند.

این که برانکو بعد از سالها زندگی در ایران با مشکل صحبت کردن به زبان فارسی مواجه است ایراد بزرگی است. در زندگی نامه گواردیولا و کارلو آنجلوتی می خوانیم که این مربیان معتقدند برای ارتباط برقرار کردن با تیم و فرهنگ یک کشور باید به زبان آنها صحبت کرد و با رسانه ها با زبان خودشان مکالمه نمود اما از یاد نبریم که کارلتوآنجلوتی و گواردویلا بعلت  زبان ایتالیائی و اسپانیائی خود راحت تر می توانستند به زبان های آلمانی ( بایرن مونیخ ) و انگلیسی ( منچسترسیتی ) برای گواردیولا و " فرانسوی ( پاری سن ژرمن ) و چلسی ( انگلیسی) و رئال مادرید ( اسپانیائی ) برای کارلتو آنجلوتی نزدیک شوند تا برانکو کروات به زبان فارسی اما از یاد نبریم برانکو سالها است که با فارسی آشنا شده است و از سوئی کارلتو آنجلوتی و گواردیولا از دستیارانی استفاده می کردند که به زبانهای آنها در آن کشورها استفاده می کردند و حتی برخی از بازیکنان بعنوان مثال زلاتان ایبراموویچ در روزگار حضور آنجلوتی در پاری سن ژرمن و یا زیدان در روزگار فعالیت او در رئال بخاطر تسلط به زبان ایتالیائی به او کمک می کردند اما بی شک یافتن ستارگان و مربیانی مسلط به دو زبان کروات و فارسی سخت است. اما برانکو هم قصور کرده است اما این که بخواهیم بخاطر این ویژگی با مربیان و بازیکنان خارجی مخالفت کنیم سخنی بسیار نسنجیده از حسین کلانی است که باید بی شک در جهان امروز فوتبال ببیند که مربیان و بازیکنان با کیفیت خارجی چگونه تیمها را متحول می کنند و اصولا این تز که مثلا در ایتالیا فقط ایتالیائی مربی و بازیکن باشد و یا در اسپانیا و فرانسه و آلمان و انگلیس و دیگر نقاط جهان با این تز عمل کنند تفکر صد در صد اشتباهی است. از سوئی دیگر او چگونه می تواند برانکو را در زمره مربیانی در سطح ایران قرار دهد؟ کدام مربی ایرانی سابقه مربیگری در نیمه نهائی جام جهانی دارد؟ کدام مربی ایرانی سابقه ای به اندازه سابقه مربیگری مردانی چون برانکو و دنیزلی و استانکو و زنده یاد ایویچ و کی روش  ... را دارند؟ آقای کلانی بی انصافی می کنید.

حسین کلانی سخن از تجربه می کند و علمی که معتقد است باید حاکم بر فوتبال شود اما ایشان نه تجربه مربیگری و نه با این طرز تفکر می توانند در جهان امروز فوتبال سخنی درست بیان کند. بستن مرزهای فوتبال در هیچ جای جهان تبلیغ نشده و مفید هم نیست و حسین کلانی کافی است تنها در سیل فوتبال هائی که پخش می شود و یا سیاهه باشگاه های کشور ببیند که فاصله فوتبال دنبا با طرز تفکر او چه بی کران است.

 مشکل پیشکسوتان ما همواره این است آنها همچنان در گذشته زندگی می کنند که بی شک راهگشای حل مشکلات امروزی نمی تواند باشد.