آقای کی روش! تیم ملی باید فرانسه باشد

کارلوس کی روش اعلام کرد که برنامه فشرده ای که برای آمادگی تیم ملی دارد نیاز به همدلی بسیاری از تیمها از جمله پرسپولیس دارد و برای همین دلیل پرسپولیس باید چون منچستریونایتد و بارسلونا و دیگر تیمهائی که قرار است در صدر باشند زحمت بیشتری بکشند و البته همه می دانیم این کار چندان منطقی و با شعار قابل اجرا نیست اما امروز موقعیتی پیش آمده است که از کی روش بخواهیم که بار دیگر اقتدار خود را نشان دهد. اقتداری که همراه با مدیریت است و این گونه است که تیم ملی امروز ایران را در رده 23 رنکینگ جهانی می بینیم. اما کارلوس کی روش چه باید بکند؟

آمدن کی روش در فوتبال ایران مصادف است با پخش این شایعه که کی روش علاقه ای بیشتر به بازیکنان خارج از کشور دارد زیرا معتقد است که در خارج از کشور بازیکنان با شرایط آمادگی بدنی و ذهنی و حرفه ای تمرین کرده و خبری از مسخره بازی هائی که در فوتبالفارسی انجام می شود وجود ندارد و به همین کی روش در سال های اولیه کارش به دنبال ایرانیانی رفت که در فضای فوتبال خارج از کشور رشد کردند که با بی انصافی به آنها "دو رگه ها" می گفتند که در خود کلمه اشکالی وجود ندارد اما لحن و استفاده از آن نوعی تحقیر آمیز بود و این چنین بود که شاهد حضور بازیکنانی چون گوچی و دانیال داوری و بیت آشور ... بودیم. اما حضور ایرانیان موفقی چون آزمون و عزت الهی و جهانبخش و میلاد محمدی و پور علی گنجی و صد البته دژاگه این نظریه را تغییر داد. هرچند که هنوز هم هر از چند گاهی سخن از چند ایرانی تبار دیگر هم می شنویم اما تیم ملی ما با آن بازیکنان و بازیکنان تیم های ایرانی و خصوصا تیم پرسپولیس تکمیل شد.

چرا پرسپولیس؟ زیرا علی رغم اختلافات برانکو و کی روش شاهد هستیم که کی روش معتقد است فضای تمرین بازیکنان پرسپولیس حرفه ای و با بهره گیری از توان بالای روحی و ذهنی و صد البته جسمی است که البته امسال با حضور برانکو دامنه آن بالاتر می رود. ضمن این که از زحمات مربیان ایرانی نظیر منصوریان و گلمحمدی و دایی و قلعه نوعی و پور موسوی و ... هم نباید چشم پوشی کرد اما شایعه ای که کی روش از خارجی ها بیشتر انتخاب می کند هنوز وجود دارد. هر چند که ترکیب لژیونرهای پرسپولیسی ها را در بازی های اخیر دیدیم اما شاهدیم هنوز بازیکنانی هستند که با عقد قرارداد با تیمهای سطح پایین قطری و یونانی خواب تیم ملی را می بینند.

امروز از آقای کی روش می خواهیم که چون دیدیه دشامب که متوجه شد بنزما و ریبری  و.. آمادگی ذهنی و روحی سالم ندارند و به تیم ملی دعوت نکرد و یا استادش امه ژاگه که از کانتونا و ژینولا بعلت سو رفتارهای اخلاقی و مشکلات روحی دعوت نکرد و یا هلومت شوئن که با نتزر در سالهای دهه 70 همین رفتار را داشت رسما اعلام کند بازیکنی که نه تعهد اخلاقی و نه تفکر و ذهنی منطقی و با دوری از تمرینات تیم باشگاهی اش که با آن قرارداد دارد بخاطر رفاقت با دو ملی پوش دیگر در تیم سطح پایین یونانی این رفتارها می کند جائی در تیم ملی ندارد.

تیم ملی را اسیر خواسته های شخصی نکنیم. تیم ملی جای بازیکن بی اخلاق و بی تعهد و بی توجه به قانون و عرف نیست. اگر پرسپولیس باید بارسلونا باشد تیم ملی ایران هم باید چون فرانسه و هر تیم بزرگ دنیا باید رفتار کند.