آنالیز اولین کوچینگ کریم باقری

کریم باقری بیش از یک دهه روی نیمکت پرسپولیس حضور داشته اما برای اولین بار به عنوان نفر اول کنار خط طولی ایستاد و سرخ‌ها را هدایت کرد.

برد پرسپولیس مقابل خیبر مثل بیشتر بردهای این فصل در دوره گاریدو بسیار نزدیک و سخت و در مسابقه‌ای نسبتاً پایاپای به دست آمد و جریان بازی به شکلی پیش رفت که نتیجه پایانی می‌توانست به نفع میهمان باشد یا بازی با تساوی به پایان برسد. با این حال می‌توان روی نکاتی از این بازی و اولین کوچینگ کریم باقری تأکید کرد.
با اینکه باقری آدم اهل ریسکی نیست اما ریسک کرد و سیستم تیم را تغییر داد. پرسپولیس با گاریدو تنها در بازی هفته اول مقابل ذوب‌آهن با سیستم 2-4-4 و دو مهاجم کلاسیک در نوک حمله بازی کرده و بعد از آن همواره با سیستم 1-3-2-4 به میدان می‌رفت اما باقری تغییر سیستم داد که شجاعت و جسارت زیادی می‌خواست.

البته این تغییر ظاهراً تهاجمی و جذاب مثل یک شمشیر دولبه تیز بود و می‌توانست منجربه شکست سرخ‌ها و بدتر شدن اوضاع شود اما با وجود تمام موقعیت‌سوزی‌ها، پرسپولیس بهتر و بیشتر از حریف از شانس‌های گلزنی خود سود برد و برنده شد. با تغییر سیستم کریم باقری، پرسپولیس تنها با دو هافبک میانی بازی می‌کرد؛ سروش و رفیعی و میلاد سرلک که این کم شدن تعداد نفرات و البته ناآماده بودن سرلک باعث شد تا فضای مقابل خط دفاعی کاملاً تحت اختیار خیبر باشد و پرسپولیس در 15 دقیقه ابتدایی فشار عجیب و غریبی را متحمل شود. این تغییر باقری با در نظر گرفتن نمایش‌های قابل قبول محمد خدابنـده‌لو کنار ریگی و پشت سروش عجیب به نظر می‌رسید و به نوعی تعادل پرسپولیس را بهم زد تا شروع بازی به شکل عجیبی سخت و برای دقایقی کار دشوار دنبال شود. پرسپولیس در حد فاصل دقیقه 15 تا 22 دوسه موقعیت خیلی خوب گلزنی داشت که دوباره بدشانس بود و بی‌دقت اما بعد از دریافت گل دوباره پرنوسان ظاهر شد. اولین تعویض باقری در شروع نیمه دوم تغییری هوشمندانه، بجا و درست بود چرا که میلاد محمدی در دفاع چپ اصلاً شرایط خوبی نداشت و به نظر می‌رسید تحت تأثیر سرماخوردگی کیفیت خود را بخصوص در کار دفاعی از دست داده بطوری که پرسپولیس از فضای پشت سر او گل خورد و چند باری هم آسیب دید. با حضور ایوب العملود جناح چپ خط دفاعی تیم شرایط بهتری پیدا کرد اما همچنان باگ‌هایی در میانه میدان دیده می‌شد. دومین تغییر باقری از جهت بیرون آوردن یاسین سلمانی که به نظر می‌رسید از نظر بدنی و ذهنی چندان آماده نیست درست به نظر می‌رسید اما بازی دادن به ابوالفضل بابایی که تنها دقایقی در بازی هفته اول مقابل ذوب‌آهن به میدان رفته بود و اعتماد به چنین بازیکن جوانی در این شرایط سخت آن هم در پست غیرتخصصی وینگر عجیب و غیرعقلانی به نظر می‌رسید اما بابابی بد هم کار نکرد. تغییرات بعدی باقری در وقت‌های تلف شده صورت گرفت که منطقی و طبیعی به نظر می‌رسید و در نهایت به هر سختی بود این سه امتیاز به دست آمد و بعد از این برد شاید دیگر جزئیات فنی چندان اهمیتی نداشته باشد و تنها برای بازی بعدی دیتایی در اختیار کادرفنی قرار دهد.