آنچه برانکو تحویل گرفت و تحویل داد/ خراب کردنش هنر می خواهد

این ترکیب پرسپولیس در اولین بازی عصر برانکو است. 27 فروردین 94 برانکو برای نخستین بار روی نیمکت سرخپوشان نشست و در یک بازی جذاب و دیدنی، 2 بر یک برابر سپاهان شکست خورد. خبرگزاری ها بعد از آن بازی تیتر زدند: «پرسپولیس با برانکو هم می بازد» و البته برخی دیگر هم نوشتند: «خطر سقوط همچنان سرخپوشان را تهدید می کند.» او اما تیمش را ساخت و 4 سال بعد موقع ترک ایران میراثی از خود باقی گذاشت که قابل مقایسه با روز اول نبود.

به این ترکیب نگاه کنید؛ از بین آنها که اسم شان در اولین ارنج برانکو روی تخته وایت برد داخل رختکن رفت، امروز فقط احمد نوراللهی باقی مانده است. سوشا اصلا معلوم نیست کجاست، حمیدرضا علی عسگری در 27 سالگی فوتبال را کنار گذاشت، گابریل و اومانیا برای همیشه از ایران رفتند، محمد نوری و مهرداد کفشگری پایان همان سال در لیست مازاد قرار گرفتند و این اتفاق برای رضا نورمحمدی با یک سال تاخیر رخ داد. مهدی طارمی هم هنوز خیابان های تهران را درست یاد نگرفته بود و چه خوب که یاد نگرفته بود!

تلخ ترین تصویر عکس هم مربوط به شادروان هادی نوروزی است که هیچکس تصور نمی کرد در حال پشت سر گذاشتن ماه های واپسین زندگی اش باشد.

حتی ورودی های پرسپولیس در ابتدای لیگ پانزدهم هم چندان اسم و رسم دار نبودند؛ رامین رضاییان از راه آهن آمد، محمد انصاری بازیکن تستی بود، محسن مسلمان صرفا به خاطر قطع امید کامل ذوب آهن و بهای 250 میلیون تومانی رضایتنامه اش جذب شد، فرشاد احمدزاده و کمال کامیابی نیا هم بودند که ابدا در قواره های ستاره به شمار نمی آمدند.

برانکو اما آن تیم را ساخت و امروز مجموعه ای تحویل می دهد که حتی در بلاتکلیف ترین شرایط تاریخش هم نمی توان با اطمینان گفت مدعی نخواهد بود. علیرضا بیرانوند، جلال حسینی، شجاع خلیل زاده، محمد انصاری، محمد نادری، کمال کامیابی نیا، احمد نوراللهی، سروش رفیعی، بشار رسن، مهدی ترابی، سیامک نعمتی، امید عالیشاه، علی علیپور و ... چیزی که برانکو گذاشت را با چیزی که برداشته بود مقایسه کنید تا روشن شود خیلی فرصت سوزی بزرگی است اگر این تیم با سوءمدیریت از بین برود و تاراج شود.

یعنی خیلی خیلی «هنر» می خواهد. آیا مدیران کنونی پرسپولیس همین قدر هنرمند هستند؟