آچارفرانسه، ساخت مازندران

این یک ادعای توخالی و پوچ نیست. این یک نکته ویژه در خصوص پرسپولیس امسال است که بازیکنانش مدام در معرض اتهام رسانه و هوادارانند که کیفیت لازم را ندارند. نه خوب می دوند، نه خوب شوت می زنند و نه بین شان اتحاد و یکدلی وجود دارد و البته قدر موقعیت و جایگاهشان را در تیم بزرگی مثل پرسپولیس نمی دانند.

در پرسپولیس این فصل اما سه بازیکن سر به زیر و بی سر و صدا از این اتهام ها تبرئه شده اند و به هیچ وجه نمی توان به آنها انگ کم کاری، حاشیه سازی و بی فکری و بی تعصبی زد. مهرداد کفشگری، احمد نوراللهی و مهدی طارمی که اتفاقا هر سه نفر رابطه فوق العاده صمیمانه ای با یکدیگر دارند را می توان برجسته ترین بازیکنان این فصل پرسپولیس نامید؛ مهره هایی که در این تیم پر از بحران برای تیم خود فداکاری کردند و جانفشانی هایشان هم تا حدودی به چشم آمد. در این میان البته طارمی با گلزنی و نوراللهی با توجه به اولین فصل حضورش در پرسپولیس بیشتر بولد شدند اما حواس هیچ کس به مهرداد کفشگری نبود.

فصل قبل عادل فردوسی پور یک آمار ویژه از مهرداد کفشگری در برنامه اش ارائه کرد. آماری که شاید بسیاری از پرسپولیسی ها فراموش کرده باشند. مهرداد فصل قبل به خاطر مصدومیت شدید از ناحیه دست 7 بازی تیمش در نیم فصل دوم را از دست داد و اتفاقا پرسپولیس دایی در همان مقطع نتایج ضعیفی گرفت. آمار برنامه نود حکایت از آن داشت که پرسپولیس تنها یک بار در حضور کفشگری باخته و در 90 درصد بازی هایی که او در میدان بوده برنده شده است.

کفشگری یک هافبک دفاعی کارگر است که تنها وظایفش را انجام می دهد و اهل اضافه کاری نیست. شاید اگر او با سر و صدایی بیشتر از رضا حقیقی به پرسپولیس می آمد و قرارداد کلانی مثل حقیقی می بست، سر و صدا پیرامون او زیادتر بود اما مهرداد فصل قبل هیچگاه زیر سایه رقبایش حقیقی و دهنوی نرفت و بیشتر از پولی که از پرسپولیس گرفته بود برای تیم خود مایه گذاشت و درخشید.

هر چند کفشگری به خاطر انجام درست وظایفش و حضور نداشتن در حمله و گلزنی زیاد به چشم نمی آمد اما کادر فنی پرسپولیس می دانست در برقراری ارتباط خطوط دفاعی و خط میانی و پاک کردن فضای مقابل خط دفاع چه زحمتی می کشد.

با تمام این اوصاف فوتبالیست کارگری مثل کفشگری آنقدر در پرسپولیس پرستاره فصل قبل بازی کرد که انگ ارتباط صمیمانه دایی با او به پیشانی اش چسبید در حالی که مهرداد از آن دسته بازیکنانی بود که حتی در مواقع اضطرار با سرمربی اش تماس نمی گرفت و دایی از همین اخلاق ویژه او لذت می برد. با این حال عجیب آنجا بود که همین علی دایی به خاطر اسمی تر کردن خط میانی اش در دربی فصل گذشته مهرداد کفشگری را 24 ساعت قبل از ترکیب بیرون آورد و محمد نوری را به ارنج اصلی اضافه کرد تا شاگرد محبوبش را شوکه کند.

با وجود این نامهربانی بزرگ انگ «دایی دوستی» امسال اما برای مهرداد گران تمام شد و حمید درخشان به محض ورود به کادر فنی پرسپولیس، کفشگری را چسباند روی نیمکت. چرا؟ فقط به خاطر حرف و حدیث هایی که از این و آن شنیده بود و کاری به قابلیت های فنی شماره 18 تیمش نداشت. مهرداد بی سر و صدا روی نیمکت نشست تا شاهد عصیان رضا حقیقی در زمین باشد و کم کم نظر سرمربی را نسبت به خود تغییر دهد.

پنج شش هفته نیمکت نشینی اعصاب و روان کفشگری را به هم ریخته بود که در همین اثنی پیشنهاد شگفت انگیز سپاهان از راه رسید. تیم قدر اصفهانی هافبک دفاعی نداشت و برای نیم فصل دوم فرکی دنبال بازیکنی مثل کفشگری می گشت تا خط میانی تیمش را با او تکمیل کند. تماس های خلعتبری و سپاهانی ها اما بی نتیجه ماند و مقاومت مهرداد جواب داد تا روزی که درخشان بداند چه بازیکن دلسوز و فداکاری در تیمش دارد.

دو روز قبل از دربی درخشان به کفشگری آماده باش داد و او را در ترکیب اصلی قرار داد تا سرانجام شماره 18 مازندرانی طعم حضور در این بازی بزرگ را بچشد. کفشگری کنار حقیقی به میدان رفت اما وقتی شکوفا شد که نوراللهی به جای حقیقی مصدوم به میدان رفت و زوج احمد- مهرداد از پس خط میانی قدرتمند استقلال برآمد. در آن مسابقه ویژه طارمی درخشید، نوری و عالیشاه گل زدند اما پرسپولیس دربی را با کفشگری – نوراللهی برد.

زوجی که بعد از آن مسابقه تا امروز بهترین زوج خط میانی سرخ ها حتی در روزهای بد و باخت ها و مساوی های پیاپی بوده اند. آمار بعد از دربی که باز هم در برنامه نود ارائه شد اما سطور پیش گفته را اثبات می کرد. مهرداد کفشگری بیشتر از همه دویده بود، بیشتر از آندو، عالیشاه، خسرو و امید ابراهیمی. او با ثبت 6/11 کیلومتر دوندگی در آن مسابقه نفر اول دونده ترین بازیکنان میدان بود و در تعداد پاس صحیح نیز رتبه نخست را به دست آورد.

با حضور برانکو، کفشگری باز هم موقعیت خود در ترکیب اصلی را حفظ کرد و تبدیل شد به یکی از ستون های تیم پروفسور. شماره 18 در این چند بازی اخیر مرکز ثقل پرسپولیس بود و از عهده انجام وظایفش به خوبی برآمد تا جایی که اگر اشتباهات فردی همبازیانش نبود نمایش های او بیشتر از اینها به چشم می آمد.

کفشگری در بازی رفت با النصر 12 کیلومتر در میدان دوید اما چه فایده وقتی تیم سه گل خورده باشد؟ او در بازی برگشت با حریف عربستانی باز هم یکی از بهترین ها بود و حتی در مصاف دو هفته قبل مقابل سپاهان با 96 درصد پاس سالم و تنها یک پاس غلط برترین هافبک تیمش شناخته شد.

مهرداد کفشگری اما در روزی که پرسپولیس دفاع چپش را خالی می دید و برخی بازیکنان از حضور در این پست سر باز می زدند به درخواست برانکو جواب مثبت داد و مقابل پیکان در پست غیرتخصصی نمایش بی نقص و مثبتی ارائه کرد تا نشان دهد هنر بازیکن وظیفه شناس و کارآمد، حتی اگر اسم بزرگی نداشته باشد و گل نزند یا حتی پاس گل ندهد از دید سرمربی و برخی اهالی رسانه و کارشناسان فن دور نخواهد ماند.

حالا قرار است کفشگری مقابل گسترش فولاد مدافع میانی باشد و حضور در پست غیرتخصصی دیگری را تجربه کند.

اتفاقی که کم کم عبارت «آچارفرانسه» را پیش روی نام او قرار خواهد داد. آچار فرانسه ای که زیاد می دود، زیاد می جنگد و اهل حاشیه نیست. آچار فرانسه ای ساخت مازندران و قائمشهر.

بازیکنی که وقتی هواداران پرسپولیس قبل از شروع دربی فقط نام او را فریاد نمی زنند، می شود یکی از بهترین های تیمش و در دوئل بزرگ با خط میانی ملی پوش حریف (آندو- ابراهیمی) هم بیشتر می دود هم سربلند و پیروز از زمین بیرون می آید.