آیا تراژدی حجازیسم برای دنیزلی تکرار خواهد شد؟

همین چند سال پیش بود که در بازی عجیب و البته نه چندان غریب،تیم استقلال با مربیگری ناصرحجازی برابر تیم سایپا با نتیجه 4بر3 شکست خورد، دروازبان آن روز استقلال برومند بود و گلهای خوشمزه پرویز باعث شد تا ناصر آن روز با چهره ای گریان استقلال را ترک کند. چند سال بعد از فوتش کلاغ ها گفتند که پرویز برومند با چشمانی گریان از بازماندگان ناصر حلالیت طلبیده است.

بازیهای این فصل لیگ برتر پرسپولیس با سرمربیگری دنیزلی بزرگ این شائبه را ایجاد کرده است که نکند،پرونده حجازیسم برای او هم مقدر(!!) است که تکرار شود !

نگاهی به نتایج اخیر پرسچولیس و به خصوص این بازی خاص با تراکتور بیش از پیش این مسئله را در اذهان بیماری چون من متبادر می سازد !

به راستی آیا فوتبال اینقدر الک ـ دولک است که سایپا در عرض 3 دقیقه 2 گل به پرسپولیس بزند و یا تراکتور در عرض کمتر از 20 دقیقه چهار گل؟!!

البته طبیعت فوتبال کلاً بی رحم است، اما نه به این بی رحمی ! امیدواریم این قبیل شائبه ها اشتباه باشد اما آقا مصطفی نیز در کنفرانس بعد از بازی با تراکتور گفت: قسمت بزرگی از بازیکنان می خواهند بگویند که مربی عزیز سال آینده با ما ادامه نده.

آقا مصطفی ترک است اما زبان فوتبال را خوب می فهمد. می داند که تیمی که در یک نیمه عنان از کف تراکتور ربوده است، غیرممکن است که ناگاه اینگونه وا دهد، مگر اینکه در بین دو نیمه بازیکنان بجای فرمایشات مربی ، آبگوشت میل کرده باشند، که البته حتی در صورت صحت این فرض آبگوشتی(!) باز هم به سخن کریمانه علی آفا پروین نقب می زنیم که گفته بود: من با همین آبگوشت هاست که علی پروین شده ام !

محمد رویانیان هم در همین زمان اندک،خوب منطق فوتبال وطنی را فهمیده است بخصوص وقتی که خطاب به برخی بازیکنان بعد از بازی با تراکتور گفت: من نمی ‍دانم چه مشکلی دارند که اینگونه در زمین بازی می کنند و چرا مشکلات شخصی خود را به داخل زمین می آورند.
بار دیگر سیر بازی ها(از الغرافه گرفته تا داماش و سایپا و تراکتور) را از نظر گذرانده و بر شیطان بد مصب ، لعنت فرستید ! که اگر هم نفرستید برای من و تو تماشاگر چاره ای نیست، هست؟

نویسنده: مجتبی آرامش