اتحاد، رمز موفقیت پرسپولیس

سرخپوشان همان طور که به هادی نوروزی قول داده بودند، بازهم پرسپولیس را قهرمان کردند. 5 سال قبل وقتی کاپیتان آسمانی شد، همبازیانش با یکدیگر هم قسم شدند برای شادی روح نوروزی، پرسپولیسی را که در رده دوازدهم بود و روزهای بحرانی را پشت سر می گذاشت قهرمان کنند.

در پایان فصل پانزدهم تیم پرسپولیس قهرمان نشد و به خاطر تفاضل کمتر جام را از دست داد، اما به قدری تلاش و پشتکارش چشمگیر بود که هوادارانی که به هوای قهرمانی به ورزشگاه آزادی آمده بودند بازیکنان را که غرق در اشک و حسرت بودند ایستاده تشویق کردند. بااینکه سوت های داوران درازدست رفتن جام بی تاثیر نبود و امتیازات زیادی به خاطر اشتباه عجیب داوری ازدست رفته بود، اما بازیکنان و هواداران پرسپولیس هیچ وقت به کسی اتهام نزدند و قهرمانی استقلال خوزستان را مهندسی شده ندانستند. سرخپوشان مصمم تر از قبل به راه خود ادامه دادند و با اتحاد و هم بستگی موانع و مشکلات را کنار زدند و تصمیم گرفتند کار را به قضا و قدر نسپردند و در فصل شانزدهم قبل از اینکه مسابقات به پایان برسد قهرمانی خود را قطعی کردند. این اتفاق در مهروموم های بعد هم تکرار شد و باوجود اینکه مصائب بیشتری سد راه برانکو و شاگردانش قرار گرفت ولی، آن ها هرگز تسلیم نشدند و از هدفی که داشتند دست نکشیدند.

وقتی پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالات محروم شد، حتی خوشبین ترین هوادار تیم هم امید چندانی برای قهرمانی نداشت اما پسران برانکو بازهم قبل از پایان فصل جام را تصاحب کردند و نشان دادند  موفقیت های تیم اتفاقی نبوده است و پرسپولیسی ها واقعا از نظر فنی و ذهنی دچار دگردیسی شده اند و آن بازیکنان سابق نیستند. بخشی از این اتفاق همان طور که گفته شد روحی و روانی بود و ناشی از مرگ  کاپیتان که روحیه همبستگی پرسپولیسی ها را تقویت کرد. نوروزی بازیکن بی حاشیه و زحمتکشی بود و با عشق و تعصب برای پرسپولیس بازی می کرد. این تعصب از زمانی که مسئولیت کاپیتانی به او سپرده شد، بیشتر شده و او به عنوان یکی از قدیمی ترین های تیم احساس مسئولیت زیادی در قبال هواداران داشت.  همان طور که گفته شد در آخرین روزهای حیات نوروزی شرایط پرسپولیس خوب نبود و  فشار زیادی روی بازیکنان و مخصوصا هادی نوروزی وجود داشت و این بازیکن که کمتر تمایلی به رسانه ای شدن داشت چندین بار در مصاحبه هایش از داوری ها انتقاد و نسبت به شرایط پرسپولیس ابراز نگرانی کرده بود. و حتی بعد از مرگ وی   مصطفی قنبرپور، مربی وقت پرسپولیس در گفتگو با رسانه ها   گفته بود: نوروزی یک روز قبل از این اتفاق در تمرین تیم به او گفته است که از شرایط تیم خسته شده و فشار زیادی روی دوشش است و تحمل این همه باخت را ندارد؛ شب ها تا صبح از فکر و خیال اینکه چگونه انتظارات مردم را برآورده کنند خوابش نمی برد. او به قنبرپور گفته بود نمی داند چطور با این همه فشار کنار بیاید و گاهی می خواهد کاپیتان نباشد تا این همه فشار از روی دوش من برداشته شود میثم بائو هم به عنوان یکی از دوستان نزدیک نوروزی نقل قول مشابه ای را از او روایت می کند و از نگرانی ها و غصه های نوروزی برای پرسپولیس  گفته بود و اینکه او چقدر از نتایج بد تیم ناراحت و از اینکه نمی تواند خواسته های مردم را به عنوان کاپیتان تیم فراورده کند در عذاب است.

از جایی هم که همبازیان هادی نوروزی بهتر از کسی با روحیات او آشنا بودند و از علاقه قلبی و نگرانی هایی که برای پرسپولیس داشت باخبر بودند، به نوعی تصمیم گرفتند راه این بازیکن را  ادامه دهند و همین اتفاق بود  که نگرش بازیکنان را نسبت به سرنوشت تیمی که پیراهن آن را به تن داشتند تغییر داد و باعث شد آن ها با مسئولیت پذیری بیشتری در زمین حاضر شوند. و شاهد بودیم در روزهایی که تیم محروم بود بازیکنان با درد و مصدومیت به میدان می رفتند و پرسپولیس با 14 بازیکن بزرگسال دو جام را در فصل گذشت بدست آورد. روزی که امیری، احمدزاده و محرمی رفتند همه می گفتند با جدایی این ستاره ها دوره فرمانروایی پرسپولیس و برانکو به پایان راه رسیده است، اما سربازان فداکار این مربی دست به شگفتی سازی زدند و  فینالیست آسیا شدند. اتفاقا روزی که پرسپولیس جام را در تهران مقابل چشمان بهت زده هواداران از دست داد بازهم تماشاگران برای بازیکنان سنگ تمام گذاشتند و بعد از سوت داور، ایستاده برای تلاش بازیکنان دست زدند . آن روز کادرفنی و کاپیتان پرسپولیس بازیکنان را که غرق در اشک بودند دلداری داده و به فرداهای بهتر دلگرم می کردند . سیدجلال حسینی که خود به تازگی از تیم ملی به خاطر بازی کردن برای پرسپولیس محروم شده بود، ازجمله افرادی بود که نقش زیادی در بالا بردن روحیه تیمی بازیکنان داشت. او حتی وقتی از بازی در لیگ قهرمانان محروم بود  به همراه تیم به امارات رفت تا به همبازیانش روحیه دهد.  سیدجلال هرگز خود را در انتقام کیروش شریک نکرد و تاوان سنگینی هم بابت تعصبش به پرسپولیس داد.

با این تفاسیر اگر از نقش ویژه برانکو در ایجاد نظم و انضباط و شخصیت پرسپولیس بگذریم باید گفت تعصب و اتحاد بازیکنان یکی از مهمترین رموز قهرمانی های متوالی پرسپولیس بوده است. به طور مثال می بینید دیگر خبری از دعواهای بچگانه و قهر بر سر نیمکت نشینی نیست و بعضا حتی نفرات کم سن و سال تر جایگزین نفرات اسمی  می شوند بدون اینکه این مسئله دردسرساز شود و یا خبری از باندبازی در تیم نیست و حتی وقتی بازیکنان می بینند عضو خارجی تیم بخاطرعدم دریافت دستمزدش قصد جدایی کرده است از مدیریت باشگاه می خواهند آن بازیکن را حفظ کنند.  ناگفته نماند که چند روز قبل احمد نورالهی در مصاحبه ای  از اینکه بشار در این فصل پولی دریافت نکرده ابراز تاسف کرده و ابراز نگرانی کرده بود که رسن پیشنهاد خوبی از تیم های قطری دارد  و ابراز امیدواری کرده بود که مدیریت باشگاه این ستاره عراقی را حفظ کنند. که این نشان می دهد جو خوبی در پرسپولیس حاکم است و بازیکنان با هم همدل و همراه هستند. اما در تیم های دیگر کمتر شاهد چنین فضایی هستیم و به طور مثال در تیم استقلال هربار شاهد قهر و دعوای یک بازیکن هستیم و همین چند روز قبل دانشگر به خاطر مسائل انضباطی اخراج شد. پرسپولیس تا قبل از حضور برانکو چنین شرایطی را تجربه می کرد اما بعد از آمدن این مربی و به خصوص بعد از مرگ هادی نوروزی جو تغییر کرد و همه یک خانواده شدند. و همین یکدلی باعث شد که پرسپولیس 4 فصل پیاپی باوجود تمام مشکلات به قهرمانی برسد. بخش قشنگ ماجرا جایی است که هادی نوروزی فراموش نشد و دقیقه 24 بازی ها تشویق شد و بعد از هر قهرمانی جام به هادی و خانواده اش تقدیم شد. در لیگ هفدهم که هانی دعوت شد و به جای کاپیتان جام را بالای سر برد و بعد از قهرمانی اخیر هم افشین پیروانی و یحیی گل محمدی در کپورچال حاضر شدند و به نیابت از بازیکنان جام را به هادی تقدیم کردند تا نشان دهند 24 ابدی فراموش شدنی نیست.