اتفاقاً مسأله فقط پول است

در اینکه علیرضا بیرانوند یکی از تأثیرگذارترین و مهم ترین عوامل موفقیت های پرسپولیس در چهار فصل گذشته بوده تردیدی وجود ندارد وهیچ کس نیست که بتواند توانمندی های او را زیر سؤال ببرد یا بگوید اگر بیرو نبود هم این تیم این همه جام می آورد اما حتی بهترین بازیکن و ستاره تیم هم باید خواسته ای معقول داشته باشد.

در سوءمدیریت مدیران فعلی و قبلی باشگاه پرسپولیس هم شکی وجود ندارد و بسیاری از کاستی ها، مشکلات و حواشی و بحران های پیرامون این باشگاه زائیده سیستم مدیریتی است که یا در خواب است یا خودش را به خواب زده و به جای کنشگرا بودن کاملاً واکنشی شده و فقط موضع می گیرد؛ آنجاهایی که به نفعش نباشد موضع شان سکوت است، آنجایی که دست شان خالی باشد طبق روال روتین پیش می روند و کاری برای مدیریت بحران انجام نمی دهند و اگر هم دست بالا را داشته باشند که برای به خاک نشاندن طرف مقابل اصلاً کوتاه نمی آیند.

علیرضا بیرانوند مصاحبه ای انجام داده و نقدهایی به مدیریت باشگاهش داشته که برخی از آنها منطقی نیست اما مهم ترین نکته اینجاست که او چند بار تأکید کرده این حرف ها و انتقاداتش را به خاطر پول مطرح نمی کند و تنها از این ناراحت است که چرا مدیران باشگاه احترامش را نگه نداشته اند.

اتفاقاً اینجا می خواهیم بگوییم دقیقاً مسأله سر پول است و آنچه باعث این انتقادها شده اختلاف مالی بین او و تیم مدیریتی باشگاه است پس صحبت از بی احترامی کاملاً در حاشیه قرار می گیرد. کما اینکه در پایان همین مصاحبه وقتی خبرنگار از بیرانوند می پرسد «این صحبت ها نشان می دهد که حسابی بر سر مسائل مالی ناراحت هستی» گلر ملی پوش یادش می رود که قبلاً  گفته بود بحثش پول نیست و فقط احترام می خواهد پس جواب می دهد ای کاش مدیران باشگاهش صداقت داشتند.

جدا از مسأله نخواندن نامش در جشن قهرمانی که حق دارد در این خصوص گله مند باشد بیرانوند از دو چیز ناراحت است. یکی اینکه ظاهراً باشگاه به او گفته آپشن پاداش قهرمانی که ظاهراً 500 میلیون تومان است در صورتی به او تعلق می گیرد که تا پایان فصل در باشگاه بماند اما بیرو به خاطر شرایط لیگ بلژیک مجبور شده پرسپولیس را ترک کند و در 7 بازی آخر لیگ همراه تیمش نبوده است. اینجا حرف مدیران پرسپولیس غیرمنطقی به نظر می رسد و در بدترین حالت باید به صورت دقیق با محاسبه درصد حضورش در بازی های فصل برایش پاداش در نظر بگیرند یا حداقل دوسوم این پاداش را به او بدهند.

مورد دوم بحث الحاقیه 5/ 1 میلیاردی است که زمان انصاری فرد به قرارداد اولیه این دروازه بان اضافه شده و حالا رسول پناه آن را قبول ندارد. اینکه رسول پناه بر چه مبنایی این الحاقیه را غیرقانونی می داند خبر نداریم اما به صورت کلی این الحاقیه به لحاظ اخلاقی اشکال دارد و انصاری فرد حق نداشته چنین امتیاز بزرگی برای یکی از بازیکنانش قائل شود. بیرانوند گفته چون می توانسته در زمستان سال گذشته و میانه همین فصل جاری از پرسپولیس جدا شود انصاری فرد این الحاقیه را به قراردادش اضافه کرده اما عمل مدیر سابق باشگاه کاملاً اشتباه بوده و همان زمان هم مشخص بود با توجه به شرایط رادوشویچ و سیر صعودی پرسپولیس در جدول نیازی به قرار دادن چنین آپشنی در قرارداد بیرانوند نبود و چنانچه او زمستان هم از پرسپولیس جدا می شد تیم یحیی ضرر چندانی نمی کرد.

بیرانوند در روزهای پایانی حضور کالدرون در پرسپولیس نیمکت نشین شد چون از کیفیت خوبش فاصله گرفته بود. او با وجود همه پتانسیل هایش در دوره حضور یحیی هم با اینکه دو بار تحت شرایطی ویژه به ترکیب اصلی برگشت اما هرگز شبیه آن دروازه بان آماده فصول گذشته نبود. بیرو هم در بازی های آسیایی هم در آن تک بازی بعد از دروان کرونا کیفیت خوبی ارائه نداد چرا که اصلاً تمرکز نداشت پس شاید اگر همان زمستان هم از پرسپولیس می رفت تیم ضرر چندانی نمی کرد.

بیرانوند گفته برای باشگاه پرسپولیس درآمدزایی کرده که امری رایج در همه جای دنیا و باشگاه های کوچک و بزرگ است پس منتی نیست چرا که پرسپولیس او را به این جایگاه رسانده. از طرفی او گفته طی چهار فصل حضور در پرسپولیس 6 میلیارد دریافتی داشته اما گفته می شود رقم قرارداد همین فصل او بدون در نظر گرفتن پاداش قهرمانی و احتمالاً با آن الحاقیه عجیب انصاری فرد به 5/ 7 میلیارد تومان می رسد که بخش قابل توجهی از آن پول را هم گرفته است و اگر طلبی از باشگاه دارد جدا از مسأله الحاقیه و پاداش قهرمانی که سر آنها با باشگاه وارد دعوی شدهبیشتر مربوط به فصل قبل است. با این حساب اگر بیرانوند موفق شود مطالباتش را دریافت کند از چهار سال حضورش در پرسپولیس نزدیک به آنچه برای باشگاه درآمدزایی کرده نصیبش شده و از این بابت احتمالاً در صدر فهرست پردرآمدترین بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ قرار خواهد گرفت.