از آن فینال تا این فینال؛ حالا تیمت را بساز

 ماموریت کسب اولین عنوان قهرمانی آسیا برای پرسپولیس توسط یحیی گل محمدی نیمه کاره ماند. او که توانسته بود با استفاده از شرایط خاص برگزاری مسابقات این دوره و نیز تدابیر کارآمد و خریدهای درست پرسپولیس را به فینال برساند، در نهایت در گام آخر برابر اولسان هیوندای کره جنوبی کم آورد و به نایب قهرمانی بسنده کرد.

این دومین فینالی بود که یحیی به عنوان سرمربی پرسپولیس در آن شکست می خورد. فینال اول به دوره قبلی حضور او روی نیمکت سرخپوشان مربوط می شود؛ زمانی که پرسپولیس بازی نهایی جام حذفی را در سال 92 در ضربات پنالتی به سپاهان واگذار کرد و آن تراژدی معروف با گریه ها و خداحافظی مهدی مهدوی کیا رقم خورد. این فینال اما با آن فینال خیلی فرق کرد. آن زمان بسیاری از هواداران به یحیی به چشم یک مربی بی تجربه نگاه می کردند و دورنمای مثبتی از ادامه حضورش متصور نبودند.

یحیی رفت و سال ها در تیم های دیگر کار کرد. در نتیجه این بار بازگشت او به پرسپولیس موفقیت آمیزتر بود و این مربی توانست تیمش را به بازی نهایی لیگ قهرمانان آسیا برساند. بنابراین طبیعی است که ناکامی در این فینال فرق داشته باشد. حالا یحیی به سرمایه اعتماد عمومی مجهز است و باید از این ابزار برای ساختن یک تیم خوب سود ببرد.

دو سال پیش زمانی که پرسپولیسی ها با برانکو فینال آسیا را از دست دادند کمتر کسی می توانست حدس بزند آنها دوباره به این سرعت به چنین مرحله ای برسند، اما این اتفاق رخ داد. پس روشن است که غیرممکن وجود ندارد. دشواری و مرارت چرا، اما «محال» نداریم. در نهایت باید دید یحیی قدر این همه اعتماد را می داند یا نه.