از اضافه خدمت سروش رفیعی تا اضافه های در خدمت فوتبال

فوتبال ایران غرق درحاشیه هائی است که گوئی تمامی نخواهد داشت. در روزهای اول سال 2017 هستیم. سالی که می باید تیم ملی ما را با دستاورد بزرگی رو به رو سازد. تیم ملی ایران می تواند برای دومین بار متوالی و برای پنجمین بار به جام جهانی رود. تیم ملی ما در رنکینگ جهانی در صدر تیمهای آسیائی است و حالا با سیل بازیکنان بی شماری در تیم ملی رو به رو هستیم که می تواینم بازی های تیم ملی را بدون حضور لژیونرها هم انجام دهیم اما گوئی خیال بیدار شدن از خواب ناز را نداریم.

 در روزهائی که قهر رحمتی و کاوه رضائی برای فوتبال ما سوژه درست می کند و حالا همه در پی این هستند که آیا سروش رفیعی اضافه خدمت دارد یا این که دیگر سرباز نیست و یا این که تیمی برای این که بتواند رقابت را از حرفش ببرد می تواند ستاره هایش را به بهانه خدمت سربازی به اردوی خودش بکشاند اخباری از لغو بازی های تدارکاتی تیم ملی می شنویم. این اتفاق را اماراتی ها انجام می دهند. اماراتی هائی که بی علاقه نیستند که تیمی چون قطر امیدهایش برای ادامه راه در راه جام جهانی افزایش یابد. بازی تیم ملی ایران با تیم ملی مراکش در آستانه لغو است ( امیدواریم که در آستانه لغو و نه این که لغو شده باشد ) و علت دلیل مسخره ای است که اماراتی ها ذکر کرده اند بازی باید بدون تماشاگر انجام شود.

 این که تیم ملی فوتبال ما برای انجام یک بازی تدارکاتی تماشاچی نداشته باشد آنقدر بزرگ نیست که اجازه دهیم فرصت گردهمائی تیم ملی را و استفاده از مهره های جدیدی چون زهیوی و ساسان انصاری و ... در تیم ملی را از دست بدهیم. تیم ملی ایران نباید فرصت های این گونه را بخاطر سو رفتارهای کشورهای خلیج فارس از دست بدهد. تکلیف ما با آنها روشن است و برای آن که حسابهای خود را با آنها تصفیه کنیم باید مقتدارانه به جام جهانی صعود کنیم و در بازیهای باشگاه های آسیا گوشمالی سختی به آنهائی بدهیم که تا بن دندان مسلح هستند. امروز مدیریت و خدمات رسانی در فوتبال ایران باید دیدگاه بالاتری داشته باشد. ما باید به هر گونه که شده برای تیم ملی فوتبالمان شرایط انجام بازی های تدارکاتی مهیا کنیم و حال که کشور ما قادر به این کار نبوده است باید بازی های تدارکاتی در امارات را برگزار کنیم. حتی اگر تماشاچی نداشته باشد. تیم ملی ایران باید فرصت ارزیابی پیدا کند به یاد داشته باشیم که تیم ملی ما حتی در صورت صعود به جام جهانی مهره های جوانتری نیاز دارد که جانشینان سیدجلال حسینی و پژمان منتظری و آندو تیموریان و مسعود شجاعی و ... باشند. تیم ملی ما باید زنده باشد. باید انگیزه به بازیکنان شاغل در لیگش دهد که برای نیم فصل دوم خودی نشان دهند و بازی تدارکاتی با نیروهای داخلی با تیم مراکش یکی از آنها است.

در ادامه باشگاه های ما باید با قدرت در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشته باشند. خبرهای خوبی از نمایندگان نمی شنویم. تیم استقلال خوزستان بعلت کسر بودجه بازیکنان را ممکن است از دست بدهد. تیم تراکتورسازی که در سال گذشته توانست ستاره سپاهانی ها را بخاطر حضور در رقابتهای آسیائی مصادره کند و به ملوان ندهد حالا براحتی ستاره های پرسپولیس را می گیرد و برای سروش رفیعی که شایعه حضور در پرسپولیس را دارد اضافه خدمت می زند. اخبار استقلال هم که قرار است در رقابت پلی اف شرکت کند اصلا جالب نیست

چرا فوتبال ایران این گونه غرق ندانم کاری است؟ فوتبال ما هر روز بازیهای ملی فرصت  ساخته شدن بیشتر را از دست می دهد اما ما به دنبال حاشیه های فصل نقل و انتقال میانه فصل هستیم. امروز در فوتبال ما نگاه گسترده وجود ندارد. در فوتبال ما کاررائی در حد صفر است و هنوز به کار دسته جمعی اعتقادی نداریم در حالیکه می بینیم کوچولوهائی چون امارات می تواند برای کشور ما خط و مش تعیین کنند اما باز ما در پی ضربه زدن به خویشتن هستیم. افسوس که اضافه خدمت سروش رفیعی که اینقدر حرف در مورد آن است آنقدر مهم شده که از یادمان برده که واژه خدمت برخی مدیران فوتبال شوخی تلخ است.