از ايويچ کارگر معدن تا كارلوس كي رش !

هنوز جمله مشهور توميسلاو ايويچ را در ذهن داريم كه مي گفت " من كارگر معدن طلا فوتبال ايران هستم " نمي دانم در آن روزگار به واقع ايويچ قصد داشت كه فوتبال ايران را متحول كند و يا اين كه اين جمله هم تنها يك ژست تبليغاتي بود اما به هر حال واقعيت اين است كه فوتبال ايران علي رغم تمامي حاضري خوري ها و بي برنامگي ها و حضور پولهاي بي حساب دولتي و مديريت ضعيف باز هم نفس هائي مي كشد.

روزي كه بحث حضور ايراني هاي بزرگ شده در خارج از كشور در تيم ملي مطرح شد بهانه اين بود كه سازندگي نداريم و بعدها همين موضوع تبديل به اين حكايت شد كه اصولا استعدادي نداريم كه بخواهيم آنها را بسازيم و چنين بود كه همه چيز را از ياد برديم و نااميد شديم به همه چيزهائي كه هنوز مي توانيم داشته باشيم مشروط به آن كه مديريت منابع انساني و سرمايه گزاري و برنامه ريزي را مشق كنيم. نمونه واضح اين حكايتها را در قصه هاي خوب اين روزهاي فوتبال ايران مي بينيم.

فوتبال ايران در بحران اقتصادي و تماشاچي است. تماشاگر قهر با فوتبال ايران كرده است زيرا اميدهايش را پر ادعاهاي ناكاررائي در اين چند ساله بر باد داده اند اما در همين روزها با نگاهي موشكافانه مي توانيم هنوز اميد را ببينيم. در فوتبال ما سالها است كه مي گويند مربيان با دانش نداريم و يا حداقل مربياني كه قابليت داشته باشند كمتر ديده مي شوند و چنين است كه مربيان خارجي چون كي روش و حتي داخلي چون دائي و قطبي و قلعه نوعي كه به تيم ملي آمدند دستياران بزرگي را نداشتند. در تيم ملي امروز ما اميد نمازي است كه از ديد كي روش بهترين گزينه دستياري است و در كنار او آقاجانيان است كه كسي نمي داند چگونه به تيم ملي رسيده است. در تيم جوانان هم اكبر محمدي را داشتيم و در تيم ملي اميد ما منصوريان بي تجربه است اما در همين ليگ نصف و نيمه استعدادهاي مربيگري خوبي را مي يابيم. نگاهي به مجتبي تقوي مي كنيم او با تيم سايپا خوب بازي مي كند تيم سايپا تيمي است كه ستاره هائي چون انصاري فرد و منوچهري را از دست داده است اما اين تيم خوب بازي مي كند. ديگر مثال را در مورد گلمحمدي مي زنيم تيم او بسيار بهتر از تيم ژوزه و دنيزلي و استيلي و دائي بازي مي كنند. حسين فركي ديگر مثال اين حكايت است. فركي  سالها در تيمهاي ملي كمك بود اما شاهديم او هم با تيم نفت تهران و هم با تيم فولاد اهواز خوب نتيجه  مي گيرد و نمايش خوبي دارد آيا نبايد به اين مربيان اعتقاد بيشتري داشتيم ؟

 به دنياي بازيكنان بر مي گرديم. چقدر براي امثال قوچان نژادها مقاله نوشتيم و از آنها تعريف كرديم ؟ چقدر بر سر تيم اعزامي به بازيهاي غرب آسيا كوبيديم ؟ چقدر گفتيم در ايران كه كشوري است جوان استعدادي يافت نمي شود اما در همين چند بازي اخير ليگ چند استعداد ناب و پر انگيزه و با روحيه مي بينيم. فرزاد حاتمي كه در هنگام گل زدن ژست هاي مونتلا فوروارد سابق تيم رم را دارد به واقع خوب گل مي زند و سرعت دارد و باهوش است و مي تواند فوتبال ما را به حضور فوروارد سر زني خوب اميدوار كند. ایمان موسوي هم پر روحيه است اين بازيكن در چند بازي اخير به استقلال اضافه شده و گل زن است و سرعت بالا و قدرت بدني خوب دارد و مي تواند در صورت گوش دادن به فرامين مربيانش به يكي از فورواردهاي خوب ايران تبديل شود.

 وقتي به اين جوانان نگاه مي كنيم به ياد ايويچ و معدن طلاي ايران مي افتيم و همين طور به طعنه هاي بي معني كي روش كه ايران را فاقد از استعداد مي دانست و حكايت آنچه خود داشت ز بيگانه تمنا مي كرد را تكرار مي كند. امير قلعه نوعي توانست براي فوتبال ما فرزاد حاتمي و ایمان موسوي را در فصل جديد هديه دهد. گلمحمدي هادي نوروزي و فشنگچي و انصاري فرد و رضایی را احيا كند. تقوي با تيم سايپا مدل هاي كوچكي از فوتبال با برنامه را ارائه مي دهند. و اين حكايت ها بسيارند اگر اسير حواشي نشويم اگر فرصت كار بدهيم. در استقلال بايد اسارت نامها را از ياد ببرند و به جواني و انگيزه حاتمي و موسوي بيش از جار و جنجال هاي بازوبند و بازيكنان مس بها دهند. در پرسپوليس مي توانند از باقري ها مديران فني و مردان كار بلدي بسازند كه امثال مياچ و شيريني و دستياران بي خاصيت هلندي قطبي نمي توانند چنين باشند. و در ماحصل كار بايد كي روش كه نزديك به دو سال است در ايران حضور دارد بسيار امثال حاتمي ها و موسوي ها و... را مي يافت و آن مضحكه سرمربيگري در بازيهاي غرب آسيا را نداشت و اين قصه ادامه دارد" تورج عاطف"