از توپ طلائی تا خط دفاعی زرین

مدافعین و دروازه بان ها کمتر مورد توجه اهدا کنندگان جوایز بزرگ در فوتبال قرار می گیرند. در لیست برندگان توپ طلائی که از سال 1956 تا به 2018 در میان سیل بی شمار مهاجمین و هافبکها به چند مورد اندک چون کاناوارو (2006) و فرانس بکن بائر (1976 و 1972) و لو یاشین (1963) و... می تواند اشاره کرد که در نقش های تدافعی انجام وظیفه می کردند و صاحب این جایزه شده اند.

امسال هم قصه چندان فرقی با سالهای دیگر نداشت در بین 20 مرد برتر تنها یک دروازه بان (کورتوآ) و دو مدافع (راموس و واران) را مشاهده می کردیم که تنها واران در بین 10 مرد برتر بوده و مابقی کاندیدا ها عملا هافبک و مهاجم بودند که در بین هافبکها تنها می توان پوگبا و کانته را با قابلیت های تدافعی دید.

علی رغم این نگاهی که در تماشاچیان فوتبال و اهدا کنندگان جوایز وجود دارد باید اذعان کنیم که با توجه به نوع فوتبال امروز که فضاها اندک و گل زدن سخت و جنگهای فیزیکی در اولویت هستند، نقش مدافعین و دروازه بان ها برای حفظ دستاوردهای یک تیم بسیار حیاتی است و این دقیقا همان طرز تفکری است که بسیاری از مربیان به آن اعتقاد داشته و بی گمان برانکو ایوانکوویچ سرمربی موفق پرسپولیس نیز در زمره آنها است.

تیم برانکو در 13 مسابقه میانگین 2.07 امتیاز در هر بازی را با 27 امتیاز بدست آمده و معدل تنها 4 گل خورده در 13 بازی؛ یعنی به طور متوسط در هر بازی 0.3 گل یا به بیانی در هر سه بازی یک گل خورده توانسته است معدل کم یک گل زده در هر بازی که با رقیب سنتی اش یعنی استقلال در آن شریک است با خط دفاع بی نظیر خصوصا  قلب تپنده اش که سیدجلال حسینی و شجاع خلیل زاده هستند را به خوبی جبران کنند.

البته در کسب این مدل باید به جنگندنی خط میانه که آنجا هم در مرکزش شرایط با نوراللهی و کامیابی نیا مطلوب است هم نگاه ویژه ای داشت که کمک فراوانی به خط تدافعی تیم می کنند.

پرسپولیس سخت گل می زند زیرا مدافعین کناری متخصص اش مصدوم شده و با وینگرها هماهنگ نیستند و عملا در کناره ها مشکلات بی شماری برای انتقال توپ از بخش تدافعی به فاز تهاجمی دارند و در این چند بازی که نعمتی و مصلح و انصاری مصدوم شده اند این مشکلات بیشتر شده است اما خط دفاعی زرین این تیم هم گل نمی خورد و در بازی های اخیر با گل زنی های شجاع خلیل زاده نشان داده است که چه نعمتی هستند.

علی رغم آن که جهان فوتبال همچنان چشم به ستاره هائی دارد که  خصوصیت و پستهای تهاجمی دارند اما بدون نیروی تدافعی خوب عملا تهاجم بی فایده است و این گونه است که پرسپولیس همچنان به موفقیت هایش ادامه می دهد.