از صدقیانی تا فغانی ...

دهه 60 بود و بازی های تیمهای پرسپولیس و استقلال در چارچوب بازیهای باشگاه های تهران  در دو ورزشگاه آزادی و شهید شیرودی برگزار می شد. آن روزها هم حرف و حدیث بسیار بود که چرا باید پرسپولیس در زمین بهتر آزادی بازی کند و هرچقدر گفته می شد طرفداران این تیم زیادند کسی باور نمی کردند تا این که در اقدامی عجیب جانفدا رئیس هییت فوتبال تهران دستور داد بازی پرسپولیس و پاس در ورزشگاه امجدیه برگزار شود. بازی که هرگز برگزار نشد. فشار جمیعت و بلیط فروشی بیش از اندازه باعث شد که بازی و کل مسابقات تعطیل شود و نگارنده در آن سالها که نوجوانی بودم این شعار را در خیابان های مفتح می شنیدیم:
"ورزش را تعطیل کنید ؛ هروئین را تقسیم کنید"  و حالا گوئی باز این نفرین به گونه ای دیگر بر سر فوتبال آمده است و دیگر توهم و تئوری وجود ندارد که بگوئیم قرار است پرسپولیس و فوتبال نابود شوند و این بار بجای ورزشگاه این داوری است که قرار است ورزش را تعطیل کند.

 داوری ؟ براستی افسوس می خوریم که چه کسانی  نام داور بر خود گذاشته اند.

 روزگاری در این دیار استاد صدقیانی ها داور بودند. مردانی که صدق و صداقت و راستی و پاکی روح و فکر و گفتار و ... را به نمایش می گذاشتند  استاد صدقیانی ها کجا و ....

 روزگاران بگذشت جعفر نامدار ها بودند. نامدار به پاکی نامدار به سلامتی خرد و نامدار به انسانیت و نامدار به نام نیک و گفتار نیک و کردار نیک.

 روزگاران باز هم بگذشت محمد صالحی ها بودند آن که نامش صالح بود و اعمالش صالح بود  و .....

 و حالا نگاهی به کمیته داوری می کنیم اسامی را بنگرید! از ریاست آنها می پرسیم. جناب عنایت می توانید عنایت داشته و به ما توضیح دهید چگونه قهرمان داوری شما محسن قهرمانی دو باره باز می گردد؟ کسی می داند اگر آدمی فاسد است چرا باید با احساسات و روح و روان میلیونها ایرانی بازی کند چگونه این قهرمان کارت به کارت و  بسیاری از مسائل مهم براحتی باز می گردد؟

چرا در این فوتبال امثال  فغانی ها باشد؟ فغان از این فکر و روح و اندیشه و علم!

 دریغ از شعور و مدیریت و صداقت این همه غرور از کجا نشات می گیرد ؟ این نحوه داوری دیگر خطا نیست و ضعف دانش تماشاچی نیست این گونه داوری سو نیت است.

 جناب عنایت !  به واقع می توانید کمی از ادبیات و رفتار چاله میدانی دست بردارید؟ این چه داوری است که امثال شما  به آن مفتخر هستید؟

 در این فوتبال پر از دروغ و تزویر و رشوه و کارت به کارت و قهرمانی ها با آن روش و حالا فغانی ها با این سیستم  چه لزومی دارد که به امثال شما عنایت داشت؟

 این چه میراثی نگاه داری است که  قصه های علی خسروی ها و قهرمانی ها و حالا فغانی ها وجود دارد. فساد مالی و فساد اخلاقی و جنون تا به کجا ادامه خواهد داشت؟

 روزگاری داوری در این دیار بود که به حاج ابولحسن یا به قول قدیمی ها تاج ابولحسن وجود داشت که از دقیقه 80 به بعد دروازه را بسته نگاه می داشت اما حالا  تاج ما دیگر این بی نوا استقلال نیست تاج یعنی تیم مورد علاقه جناب تاج ها یعنی شهر جناب تاج ها  یعنی مهدی تاج ها است.

جناب فغانی ها دیگر اشتباه داوری نکردند. خبط ایشان بالاتر از خطا است. لابد در نمایش 90 باز حرفهای بی سر و ته جنابعالی را گوش خواهیم داد و صحبت از بین المللی بودن جناب فغانی ها می کنید که افتخارشان داور ذخیره بودن در جام جهانی است. این جناب فغانی را به همان سرائی ببرید که امثال قهرمانی ها و خسروی ها را پاک و منزه کردند!

 جناب فغانی که  شوی ایشان را در 90 دیدیم و می گوید آقایان فکر می کنند خدا و پیامبر فقط مال اینها است  اما ایشان باید بدانند  مسئله ناله و نفرین نیست اصولا فوتبال نیاز به نفرین ندارند و فوتبال اینقدر مهم نیست که کودک  بچه ای به نام داور با سوتش بخواهد قدرت نمایی کند.

 این فوتبال داور ندارد. این فوتبال صلاحیت در هیچ رده ای را ندارد. جای امثال صدقیانی ها حالا کفاشیان است و نامدار ها را به فغانی ها داده اند.

 آقای عنایت! به شما می گوییم تا عنایت کنید برای همیشه این دکان را بر چینید. فوتبالی که قهرمان کارت به کارتش قهرمانی داور است، فوتبالی که داور یک آن  پر مشکلی چون فغانی است، باید هم عنایت آن یک بی عنایت چون شما باشد.

 این فوتبال اشتباه داوری ندارد؛ این فوتبال همه داوریش اشتباه است! باید اعتراض کرد. باید فریاد کرد. باید در این فوتبال را گل گرفت. پرسپولیس باید چون بقیه تیمها کنار بکشد. این فوتبال  را به نصف جهان و تاج ابولحسن آن ببخشید.