از یک شکست تراژدی نسازید

شکست سه بر یک پرسپولیس در دوحه مقابل السد آخر دنیا نیست؛ با یک باخت آسمان به زمین نمی آید و اتفاقا برای پرسپولیس این باخت لازم بود تا برانکو و شاگردانش که در لیگ ایران یکه تازی می کنند و در هفته اول لیگ قهرمانان نسف قارشی را درهم کوبیده بودند، تلنگری بخورند و بفهمند که فوتبال همیشه غافلگیر کننده است. پرسپولیسی ها با اختلاف 16 امتیاز بخت اصلی قهرمانی هستند و می توانند نخستین تیمی باشند که در یک سال شمسی دو جام لیگ برتر را بالای سر ببرند، که این فاصله عمیق در لیگ باعث شده بود تا انتظار هواداران این باشد که در لیگ قهرمانان، السد را هم با سه گل شکست دهند اما این رویکرد از اساس اشتباه بود و بی شک برای برانکو تجربه ای گرانبها خواهد بود. برانکو حتما فهمیده که در لیگ قهرمانان قرار نیست پرسپولیس مثل لیگ بازی کند و حریف را در زمین خودش پرس کند و تحت فشار بگذارد بلکه استراتژی دفاعی و محافظه کارانه در زمین السد تدبیر منطقی بود که پرسپولیس مغرور این کار را نکرد.

نگاه دقیق به بازی السد و پرسپولیس نشان می دهد که اختلاف شاگردان برانکو و حریف قطری سه گل که نبود هیچ، بلکه پرسپولیس در همان قطر می توانست نتیجه را برعکس کند، اگر آرایش و استراتژی منطقی داشت. بازی با السد نشان داد هر تیمی مقابل پرسپولیس منطقی دفاع کند و در ضد حملات سریع و باهوش باشد، به راحتی می تواند از دفاع پرسپولیس بگذرد و گل بزند. تیم برانکو از ابتدا در ضد حملات همواره با مشکل مواجه می شد. بازی شهرآورد سال گذشته را نگاه کنید که منصوریان با این سیاست سه گل به پرسپولیس زد؛ یا حتی یک فصل عقب تر برویم که نفت تهران در ورزشگاه آزادی با همین شیوه پرسپولیس را برد و آنها را از جام قهرمانی دور کرد. شکست های این مدلی به رغم حضور سه ساله برانکو در پرسپولیس ادامه دارد و این ضعف تیم برانکو همچنان پابرجاست، همانطور که فوتبال مالکانه و پرسینگ قدرتمند شاگردان برانکو از روز اول حضور این مربی در ایران مشهود بود. برانکو برای موفقیت در لیگ قهرمانان که سطح بالاتری نسبت به لیگ ایران دارد، باید فکری اساسی برای این مشکل که نه، این معضل بکند و سیاست تازه ای در پیش بگیرد.

وقتی به فصل جاری لیگ برتر نگاه می کنیم، پرسپولیس مقابل تیم هایی که کمی تدافعی بازی می کردند و سیاست دفاع - ضدحمله را در پیش گرفته بودند اغلب به مشکل خورد؛ پیکان،  سیاه جامگان و نفت تهران با هومن افاضلی چند نمونه از این سبک بازی هستند اما در عوض حتی بهترین تیم های لیگ - مثلا ذوب آهن - وقتی به پرسپولیس فضا داد و گارد هجومی گرفت، با 4 گل بازی را به پرسپولیس برانکو باخت. پرسپولیس برانکو به داشته هایش متکی است اما انگار نداشته ها و نقاط ضعفش را چندان جدی نمی گیرد که همین اتفاق باعث شده تا چند بار از سوی تیم های بزرگ و تاکتیکی شکست های سنگینی را تحمل کند. حذف از آسیا مقابل الهلال نتیجه همین نگرش اشتباه برانکو بود که جلوی حریفی سرسخت و پر مهره مثل الهلال با همان سبک همیشگی بازی کرد. برانکو بهتر است بر مبنای حریفان بازی خود را تعریف کند. در لیگ ایران اغلب تیم ها کیفیت پایین تری نسبت به پرسپولیس دارند و می توان با شیوه همیشگی از پس آنها برآمد اما در لیگ قهرمانان اختلاف تیم ها تا این حد مشهود و آشکار نیست و گاهی لازم به نظر می رسد که پرسپولیس گارد دفاعی بگیرد و بی محابا نتازد.

در مجموع این نقطه ضعف تیم برانکو برای مربیان باهوش و زرنگ به فاکتور برتری تبدیل می شود و از همین موضوع استفاده می کنند و به پرسپولیس ضربه می زنند و الا السد با ژاوی و سایر بازیکنان خوبش آنقدرها هم قدرتمند نیست که با 3 گل پرسپولیس را حتی در دوحه شکست دهد. پرسپولیس در دوحه به اشتباه تاکتیکی خود باخت؛ در اصطلاح از یک سوراخ چند بار گزیده شد اما یک باخت آخر دنیا نیست و آسمان برای پرسپولیس به زمین نیامده و این تلنگر می تواند به نفع پرسپولیس باشد؛ اگر برانکو از این اشتباهات درس بگیرد و در شهرآورد یا بازی های دیگر لیگ قهرمانان جور دیگری تیمش را به زمین بفرستد.

این روزها سیدجلال آمادگی گذشته را ندارد و کمال کامیابی نیا هم به دلیل آسیب شدید از ناحیه کتف نمی تواند همان هافبک جنگجوی سابق باشد. افول سید جلال و کمال باعث می شود تا کیفیت پایین محسن ربیع خواه بیشتر به چشم بیاید و دفاع پرسپولیس آسیب پذیرتر نشان دهد؛ اگرچه در اوج آمادگی همه این نفرات باز هم ایراد به تاکتیک برانکو وارد بود. ختم کلام اینکه فوتبال گاهی آدم را غافلگیر می کند و بزرگترین تیم های دنیا هم اسیر این غافلگیری می شوند. نمونه آخرش حذف سیتی مقابل ویگان یا حذف رئال برابر لگانس در جام حذفی. پس از این شکست تراژدی بزرگی نسازیم و با آگاهی از اشکالات و ایرادهای تاکتیکی، این باخت را بخشی از ماهیت فوتبال ببینیم و امیدوار باشیم که پرسپولیس نه تنها فاتح لیگ ایران می شود، بلکه در آسیا هم بخت اصلی صعود است و حتما برانکو بهتر از ما این عیب و ایرادها را می بیند و برایش راهکار و تدبیر درست پیدا می کند.

نویسنده: سعید زاهدیان